Αυτά είναι τα "καλά" του Ισλάμ...

"Με μιας θα ανάψει η φωτιά από μικρή αιτία κραυγή πολέμου έρχεται από τη Βουλγαρία"

Ιωσήφ Βατοπεδινός

Εισήγησης Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννου, ως εκπροσώπου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας Ελλάδος, στο Διεθνές Συνέδριο, στα πλαίσια της A' Εθνικής Διασκέψεως Διδασκάλων Ορθοδόξων Θρησκειών, το οποίο πραγματοποιήθηκε από την 28ην έως την 30ην Σεπτεμβρίου ε. έ. στο Plovdiv της Βουλγαρίας με θέμα: «Η πνευματική και ηθική εκπαίδευσις φοιτητών εις την σύγχρονον Βουλγαρίαν»

Όχι Θρησκευτικά στα σχολεία. Γιατί;

Απάντηση Υπουργού Παιδείας Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου σε Ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ

για τις απαλλαγές από τα Θρησκευτικά

Με τα ΦΕΚ του 2003 και 2006 απάντησε το Υπουργείο Παιδείας σε Ερώτηση του Βύρωνα Πολύδωρα για τα Θρησκευτικά

«Ενοριακή Ευλογία»

Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πευκακίων Αθήνας

τεύχος 122 Οκτώβριος 2012

Ενώ στην Ελλάδα «καταπίνουμε» καθημερνά την πλημμυρίδα των αποβλακωτικών τουρκικών σήριαλ, που σε πολλές περιπτώσεις διαστρεβλώνουν την ιστορική αλήθεια υπέρ ενός νεόκοπου νεοοθωμανισμού, στον Λίβανο την έντονη αντίδραση από μέρους των ελληνορθόδοξων Λιβανέζων, δηλαδή των Ρωμιών του Λιβάνου, προκάλεσε η αναγγελία της προβολής της ταινίας, «Fetih 1453»,  μια ταινία που διαστρεβλώνει την ιστορική αλήθεια για την άλωση της Κωνσταντινούπολης. 

Παρά τα αμέτρητα προβλήματα που διαβιούν καθημερινά οι Ρωμιοί ορθόδοξοι του Λιβάνου, στα οποία προστέθηκε και ο εμφύλιος πόλεμος της Συρίας τις συνέπειες του οποίου πληρώνει ακριβά  το χριστιανικό στοιχείο της Μέσης Ανατολής,   δεν δίστασαν να οργανώσουν αντιτουρκικές εκδηλώσεις μετά την γνωστοποίηση της πρόθεσης  να προβληθεί στον Λίβανο η γνωστή νεοοθωμανική και άκρως εθνικιστική τουρκική ταινία, «Fetih 1453». Η ταινία αυτή  ηρωοποιεί τους πολιορκητές  της Κωνσταντινούπολης το 1453 και παρουσιάζει τον Μωάμεθ στο φινάλε να εισέρχεται μεγαλοπρεπής στην αγία Σοφία για να σώσει τους χριστιανούς που είχαν καταφύγει εκεί, σαν ο «σωτήρας» της Κωνσταντινούπολης.

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η τουρκική εφημερίδα, Ραντικάλ, σε άρθρο της με τίτλο, «Fetih 1453 filmine protesto», (δηλαδή διαμαρτυρία για το έργο Φατίχ 1453), ο πρόεδρος της «Κίνησης»  των Ρωμιών Ορθοδόξων του Λιβάνου, της περιοχής Eşrafiye  της Βηρυτού, Rodrik Huri, δήλωσε στο τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων, Anadolu, ότι το έργο αυτό είναι μια μεγάλη προσβολή για τον χριστιανισμό της ανατολής, δηλαδή για την ελληνοορθοδοξία και τους χριστιανούς που ζουν στις αραβικές χώρες όπου πρόκειται να προβληθεί η ταινία αυτή. Καταλήγοντας ο Rodrik Huri, τόνισε στο τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων, ότι αν τελικά πραγματοποιηθεί η αναγγελία και η ταινία αυτή προβληθεί στον Λίβανο, τότε θα υπάρξουν έντονες αντιδράσεις των Ρωμιών Ορθοδόξων κατά της  προβολής. Για το ίδιο θέμα πιο  δυναμικός εμφανίστηκε  ο γραμματέας της «Κίνησης»,  Fedi ed Deyri, ο οποίος τόνισε στο Anadolu ότι αν τελικά έρθει η ταινία σε κινηματογραφική αίθουσα, τότε δεν θα διστάσουμε να προβούμε σε κατάληψη της αίθουσας για να ματαιώσουμε την προβολή.

Οι αντιδράσεις αυτές προκάλεσαν μεγάλη έκπληξη στην Τουρκία γιατί δεν ήταν αναμενόμενες, καθώς το ελληνορθόδοξο ποίμνιο του Λιβάνου, που αριθμεί περί τις 300.000 χιλιάδες, δεν είχε συνηθίσει στο παρελθόν σε τέτοιου είδους αντιδράσεις. Στο παρελθόν διακρίνονταν για την μετριοπάθεια του, καθώς αναγκάζετε να συμβιώνει ανάμεσα σε  μια μουσουλμανική «θάλασσα» με την μόνιμη απειλή της εξολόθρευσης του. Μάλιστα είναι γνωστό ότι στο παρελθόν χιλιάδες ελληνορθόδοξοι του Λιβάνου αναγκάστηκαν να μετοικήσουν εξ αιτίας των συχνών εμφυλίων συγκρούσεων με θρησκευτικό χαρακτήρα που ξεσπούσαν στην περιοχή, όπως γίνετε τώρα στην γειτονική Συρία. Στην περίπτωση όμως του γνωστού και πολύκροτου αυτού έργου, «Fetih 1453», εύκολα γίνετε αντιληπτό ότι αποτελεί καθαρά νεοοθωμανική προπαγάνδα. Η νεοοθωμανική αυτή προπαγάνδα μέσω της ταινίας,  έχει προκαλέσει αντιδράσεις ακόμα και στις αραβικές χώρες που πρόκειται να προβληθεί, καθώς νωπές είναι οι κακές αναμνήσεις των Αράβων  από την περίοδο της οθωμανικής κατοχής που κόστισε χιλιάδες θύματα ανάμεσα τους.

Όσον αφορά την ταινία, που φέρεται να κόστισε πάνω από 17 εκατ. δολάρια, είναι μια χολιγουντιανή υπερπαραγωγή, (μιμητική του έργου για τον πόλέμο της Τροίας), και παρουσιάζει τα γεγονότα με καθαρά μεροληπτικό τρόπο αφού δεν δείχνει καμία σκηνή από τις σφαγές και τις λεηλασίες που ακολουθήσανε την πτώση της Πόλης. Μάλιστα είναι τόσο έκδηλη  η ιστορική διαστρέβλωση,  ώστε και από την ίδια την τουρκική πλευρά υπήρξαν αντιδράσεις και επικρίσεις,  όπως του γνωστού Τούρκου αρθρογράφου της εφημερίδας, «Hurriyet», Αχμέτ Χακάν, που έγραψε  ότι η ταινια αυτή «προσφέρεται» στους πιο ακραίους υποστηρικτές της «εθνικής» άποψης στην Τουρκία, μέχρι τους νεοοθωμανούς του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ του Ερντογάν.  Oπως σχολίασε σχετικά, το παράξενο αυτό «εγχείρημα» ταιριάζει απόλυτα με το νεοοθωμανικό πνεύμα της εποχής  και  πρόσθεσε χαρακτηριστικά ότι πρόκειται για ένα φιλμ το οποίο θα δουν οπωσδήποτε ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ερντογάν, όπως και ο υπ. Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου. Αλλωστε, ο τελευταίος φέρεται να είναι ο θεωρητικός του νεοοθωμανισμού στη σημερινή Τουρκία.

Στο Λίβανο λοιπόν οι Ελληνορθόδοξοι Ρωμιοί αντέδρασαν δυναμικά στην προοπτική της προβολής της ταινίας, «Fetih 1453». Άραγε οι εδώ γνωστοί τουρκολιγούρηδες και τουρκολάτρες, θα τολμήσουν να   προβάλουν και στην Ελλάδα την περίφημη αυτή νεοοθωμανική ταινία, χωρίς καμία αντίδραση ;  

Από «ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ»

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος 

Δελτίον Τύπου εκ της Ι.Μ. Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, από τον Οποίον «εν παντί έθνει ο φοβούμενος Αυτόν και εργαζόμενος δικαιοσύνην δεκτός εστιν» (Πραξ. 10, 34), ευδόκησε να καλέσει στην Κιβωτό της Σωτηρίας, την Ορθόδοξο Εκκλησία, τον Πολωνό Αναπληρωτή Καθηγητή (Adiunkt) στην έδρα της Αρχαίας και Μεσαιωνικής Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Βροκλάου (παλαιότερα «Μπρεσλάου») κ. Παύλο Π. Βρομπλέφσκι, ο οποίος βαπτίσθηκε στην Ιερά Μονή μας.

Ο Καθηγητής Παύλος Βρομπλέφσκι ( Paweł P. Wróblewski), Δόκτωρ (Ph.D.) της Ιστορίας της Φιλοσοφίας, ειδικευμένος στην παράδοση του κειμένου των αριστοτελικών συγγραμμάτων (Corpus Aristotelicum), προερχόμενος από πολωνική οικογένεια παραδοσιακώς αφοσιωμένη στο ρωμαιοκαθολικισμό, ήλθε σε επαφή με τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας προ τριετίας μέσω των ιερών και θεοπνεύστων κειμένων τους και συνειδητοποίησε τη μοναδική Αλήθεια της Ορθοδοξίας, αλλά και την ανάγκη να ενταχθεί σε αυτήν δια του αγίου βαπτίσματος. Η γνωριμία του με την ιστοσελίδα της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου ενίσχυσε τις πεποιθήσεις του αυτές και εν συνεχεία ήλθε σε επικοινωνία με τη Μονή, ώστε η ήδη από ετών μακρά αναζήτησή του να βρει αίσια εκπλήρωση κατά τους θεόπνευστους ιερούς Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων.

Σε πρόσφατο γράμμα που είχε αποστείλει προς τον επιχώριο Αρχιερέα και Ποιμενάρχη μας, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λαγκαδᾶ, Λητῆς καὶ Ρεντίνης κ. Ἰωάννη, ὁ Καθηγητὴς καταθέτει τὶς ἐμπειρίες ποὺ τὸν ὁδήγησαν στὴν ἔνταξή του στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, μεταξὺ δὲ ἄλλων γράφει καὶ τὰ ἑξῆς: «Όταν παρακολούθησα για πρώτη φορά την Ελληνική Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου άνοιξαν οι Ουρανοί ενώπιόν μου κατά την προσευχή, και ο Κύριος άγγιξε την ψυχή μου Άνωθεν … Από τη στιγμή που ο Θεός αποκάλυψε στον εσωτερικό μου κόσμο την αλήθεια της Ορθοδοξίας, η δύναμη της οποίας είναι τόσο ισχυρή, ώστε όποιος την βρίσκει είναι βέβαιος ότι αυτήν έψαχνε πάντοτε, βρήκα τον πνευματικό μου Οίκο». Ἐν συνεχείᾳ ὁ Καθηγητὴς Βρομπλέφσκι ἀναφέρεται στὴν ἐπιθυμία νἀ ἐνταχθεῖ στὴν Ἐκκλησία καθ΄ ὃν τρόπον διαγορεύουν οἱ ἱεροὶ Κανόνες, δηλ. οἱ Ἀποστολικοὶ, ἰδίως ὁ 46ος, καὶ οἱ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ὅπως ἐπίσης καὶ οἱ κανονικὲς ἐπιστολὲς τοῦ Μ. Βασιλείου· στὴν Πολωνία, λόγῳ τῆς ἐπικρατήσεως τῆς ἐκκλησιολογίας τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς «βαπτισματικῆς», ἀλλοιωμένης – ὅπως γράφει –«θεολογίας», δὲν κατέστη δυνατὸ νὰ γίνει δεκτός διὰ τοῦ βαπτίσματος, ἐφ’ ὅσον ἐκεῖ καὶ ἡ εἰσδοχὴ διὰ τοῦ χρίσματος γίνεται ὅλο καὶ σπανιότερη καὶ ἀντικαθίσταται, ἀπὸ τὸ ἔτος 2000 καὶ ἑξῆς, διὰ τῆς ἐντάξεως στὴν Ὀρθοδοξία μέσῳ μόνον τῆς Ἐξομολογήσεως καὶ τῆς Θείας Κοινωνίας.

Ἡ βάπτιση τοῦ Καθηγητοῦ Βρομπλέφσκι ἔγινε τὸ πρωΐ τῆς Πέμπτης, 13ης Σεπτεμβρίου στὸ Καθολικὸ τῆς Ἱ. Μ. Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου, ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος μετὰ τὴν τέλεση τῆς βαπτίσεως ἀπηύθηνε στὸν νεοφώτιστο λόγους ἐπαινετικοὺς μὲν γιὰ τὴν ἀγαθοδότιδα Πρόνοια τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν ἀνταπόκριση τοῦ Καθηγητοῦ σε αὐτήν, ἐποικοδομητικοὺς δὲ γιὰ τὸν ἴδιο τὸν κ. Παῦλο, στὸν ὁποῖον ὁ Σεβασμιώτατος τόνισε τὴν μοναδικότητα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς θεοποιοῦ ἐνεργείας ποὺ δρᾷ ἐντὸς τῶν ὁρίων της, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀνάγκη τοῦ διαρκοῦς πνευματικοῦ ἀγῶνος μας «ἵνα μὴ ἀδόκιμοι γενώμεθα» (Α΄Κορ. 9,27).

Στὴ βάπτιση, ὅπου ἦταν ἐμφανὴς ἡ «καλὴ ἀλλοίωσις» τοῦ Καθηγητοῦ, συμμετέσχον παριστάμενοι προσευχητικῶς ἅπαντες οἱ Ἀδελφοὶ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καὶ ὁ ἀνάδοχος, Στέφανος. Ὁ Σεβασμιώτατος τίμησε μὲ τὴν παρουσία του τὸ ὅλο γεγονὸς τῆς εὐλογίας αὐτῆς, συνεχίζοντας τὴ συζήτηση μὲ τὸν Καθηγητὴ Βρομπλέφσκι κατὰ τὸ ἐπακολουθῆσαν κέρασμα καὶ τὴν Τράπεζα, παρότρυνε δὲ τὸν κ. Καθηγητὴ νὰ ἐπισκεφθεῖ καὶ τοὺς τόπους πνευματικῆς εὐλογίας καὶ φυσικοῦ κάλλους τῆς περιοχῆς μας.

Τὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Βροκλάου (Uniwersytet Wrocławski) εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ παλαιότερα Πανεπιστήμια τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης καὶ τὸ μεγαλύτερο τῆς περιοχῆς, ἱδρυμένο ἀπὸ τοὺς Ἰησουΐτες πρὸ τριῶν περίπου αἰώνων, ἐνῷ κατὰ τὸ παρὸν φιλοξενεῖ 40,000 φοιτητές καὶ 1900 ὑποψηφίους διδάκτορες. Ἡ τελευταία συμμετοχὴ τοῦ νέου καὶ φερέλπιδος Καθηγητοῦ ἦταν στὸ Διεθνὲς Ρωσο-Πολωνικὸ Ἐπιστημονικὸ Συνέδριο μὲ τίτλο «Problems of Culture in Russian and Polish Scientific Thought» (ἁγία Πετρούπολις, 21-25 Μαΐου 2012), ὅπου ὁ Καθηγητὴς Βρομπλέφσκι ἀνέπτυξε τὸ θέμα «Ἡ πολιτιστικὴ δημιουργικότητα τῆς Χριστιανωσύνης κατὰ τὸν Γεώργιο Φλωρόφσκυ» (“The Cultural Creativity of the Christendom according to Georges Florovsky”). Ἡ φωτογραφία ποὺ παραθέτουμε εἶναι ἀπὸ τὸ συνέδριο «Paradigms of Freedom in Philosophy and Theology» (Κonferencja “Paradygmaty Wolności w Filo”). Ὁ Καθηγητὴς ἔχει συμμετάσχει, παραλλήλως μὲ τὴν ἀκαδημαϊκή του δραστηριότητα, καὶ σὲ ἐπίσημες ἀποστολὲς τοῦ Πολωνικοῦ Κράτους στὸ ἐξωτερικό.

Ἡ ἐκκλησιολογικῶς τεκμηριωμένη καὶ μὲ ἐπίγνωση μεταστροφή του στὴν Ὀρθοδοξία, μέσα ἀπὸ τὸ πατροπαράδοτο καὶ αὐστηρὸ ρωμαιοκαθολικὸ περιβάλλον τῆς Πολωνίας, ἀποδεικνύει ὄχι μόνον ὅτι ὁ Κύριος ἀπεργάζεται τὴν σωτηρίαν «τοῖς μακρὰν καὶ τοῖς ἐγγύς» (Ἐφεσ. 2,17), ἀλλὰ γιὰ μία ἀκόμη φορὰ ὅτι ὅσοι ἐντάσσονται βαπτισματικῶς στὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἐνεργοῦν μὲ ἀγαθὴ συνείδηση καὶ ἐσωτερικὴ «πληροφορία», καὶ ἔχοντας ὡς κριτήριο καὶ ἀφετηρία ἀδιαμφισβήτητη καὶ ἀλάθητη, τὰ ἀψευδῆ τεκμήρια τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας, τῆς δογματικῆς αὐτοσυνειδησίας καὶ τῆς λατρευτικῆς καὶ κανονικῆς πράξεως τῆς Καθολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀνὰ τοὺς αἰῶνες.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς

Πηγή: http://www.impantokratoros.gr/A795824A.el.aspx

Αυτή είναι η αρχαιότερη σωζόμενη αγιογραφία της Παναγίας, που χρονολογείται περίπου στο 150 μετά Χριστόν! Βρίσκεται στη Ρώμη, στην κατακόμβη της Αγίας Πρίσκιλλα (Priscilla), στην οδό Salaria.

Η εικόνα αναπαριστά την Προσκύνηση των μάγων ή τον Ευαγγελισμό και παρουσιάζει την Παναγία με τον Χριστό νήπιο στην αγκαλία της (Παναγία Βρεφοκρατούσα).

Η πιό παλιά σωζόμενη έκφραση της Χριστιανικής αγιογραφίας, βρίσκεται στους τοίχους των Χριστιανικών κατακομβών της Ρώμης.

Οι κατακόμβες της Αγίας Πρίσκιλλα χρησιμοποιήθηκαν απο τους Χριστιανούς για τον ενταφιασμό των νεκρών, από τις αρχές του δεύτερου αιώνα μέχρι τον τέταρτο αιώνα. Παλαιότερα στο ίδιο σημείο, βρισκόταν ένα ρωμαικό λατομείο.

Οι κατακόμβες εκτείνονται για περίπου 13 χιλιόμετρα σε διάφορα επίπεδα, μέσα στη γή. Μερικοί από τους τοίχους και τις οροφές είναι διακοσμημένοι με υπέροχες εικόνες από βιβλικές σκηνές. Περιέχουν διάφορα έργα ζωγραφικής των Αγίων και των πρώτων Χριστιανικών συμβόλων.

Οι κατακόμβες της Αγίας Πρίσκιλλα πιστεύεται ότι ονομάστηκαν έτσι,από την Αγία Πρίσκιλλα, που ήταν η σύζυγος του Αγίου Ακύλα (Acilius). Μαρτύρησαν και οι δύο κατά παραγγελία του Νέρωνα.

Ιδιαίτερα ξεχωριστός είναι ο ”Ελληνικός Ναός” (Capella Greca), μια τετραγωνική αίθουσα με μια αψίδα, που περιέχει νωπογραφίες του δεύτερου αιώνα που παρουσιάζουν σκηνές της Καινής και Παλαιάς Διαθήκης, συμπεριλαμβανομένου και του ”Διαμοιρασμού των άρτων” (Fractio Panis), εικόνα απο τις πρώτες Χριστιανικές ”Αγάπες”. Επάνω από την αψίδα βρίσκεται η εικόνα της Τελικής Κρίσεως.

Στα δεξιά είναι Ρωσική αγιογραφία του 1130 μετά Χριστόν, με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Η ομοιότητα με την εικονογράφηση της Παναγίας στις κατακόμβες είναι χαρακτηριστική. Η Ορθόδοξη Εκκλησία διαφύλαξε για 20 αιώνες αναλλοίωτη, την αρχαία Χριστιανική παράδοση.

Πηγή: http://proskynitis.blogspot.gr/2012/10/150.html

Αφορμή γι’ αυτό το άρθρο μου έδωσε η θεματολογία  που έχει προαναγγείλει η Ιεραρχία της Εκκλησίας μας για τη Σύνοδόν της του προσεχούς Οκτωβρίου.