***

Ο νέος διωγμός των χριστιανών

ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ - Το ξεκλήρισμα συνεχίζεται

της Μαργαρίτας Βεργολιά

από το ένθετο «Strategist»  της εφημερίδας «Κόσμος του Επενδυτή»,

Σάββατο 8 – Κυριακή  9 Ιανουαρίου 2011

«Διώξαμε  που το Σάββατο, σειρά παίρνουν οι χριστιανοί, που προσεύχονται τον Κυριακή». Το σύνθημα που πρωτογράφτηκε στα σπίτια των κοπτών της Αιγύπτου πριν από 12 γίνεται πράξη, καθώς τα παρακλάδια της Αλ Κάιντα με προεξάρχουσα τη φονταμενταλιστική οργάνωση  Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ, αιματοκυλούν χριστιανικές συνάξεις και προκαλούν μεγάλο προβληματισμό σε Δύση και Βατικανό, κυρίως όμως στους χριστιανούς της Αίγυπτου. «Πρώτα τους ανθρώπους του Σαββάτου, μετά τους ανθρώπους της Κυριακής»! Το σύνθημα, που πρωτοεμφανίστηκε πριν από 12 χρόνια στους τοίχους των σπιτιών των μειονοτικών κοπτών της Αιγύπτου, κάνει τώρα την εμφάνιση του ολοένα και πιο συχνά στις χριστιανικές συνοικίες της Βαγδάτης, γραμμένο από εξτρεμιστές ισλαμιστές. Παρά το μπερδεμένο νόημα, το μήνυμα τους είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο για τους πλείστους όσους αποδέκτες: όπως διώξαμε τους Εβραίους (που προσεύχονται το Σάββατο), έτσι θα διώξουμε και τους χριστιανούς (που έχουν την Κυριακή ως ημέρα θρησκευτικής αργίας). Η πραγματικότητα, δυστυχώς, τους επιβεβαιώνει... Αναλαμβάνοντας την ευθύνη για την αιματηρή επίθεση κατά του καθεδρικού ναού Σύρων στη Βαγδάτη, στα τέλη Οκτωβρίου (με απολογισμό 57 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες), η φονταμενταλιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ, που θεωρείται παρακλάδι της Αλ Κάιντα, είχε απειλήσει ανοιχτά με τρομοκρατικό χτύπημα την Κοπτική Εκκλησία της Αιγύπτου, κατηγορώντας την ότι κρατούσε φυλακισμένες δύο συζύγους ιερέων που είχαν ασπασθεί το ισλάμ. Η κοπτική εκκλησία της Αλεξάνδρειας, που αιματοκυλίστηκε από τρομοκράτες, ανήμερα της Πρωτοχρονιάς, ήταν μεταξύ των 50 τόπων λατρείας, που αναφέρονται σε λίστα, η οποία αναρτήθηκε στις αρχές Δεκεμβρίου, σε ισλαμική ιστοσελίδα, για τους πιθανούς στόχους επικείμενων τρομοκρατικών επιθέσεων στην Αίγυπτο, στην Ευρώπη και στον Καναδά.

«Δεν είναι πρωτόγνωρο που ισλαμιστές εξτρεμιστές βάζουν στο στόχαστρο χριστιανούς, την περίοδο των Χριστουγέννων», εκτιμούν πολλοί ειδικοί σε θέματα τρομοκρατίας, όπως ο Πίτερ Μπέρ-20ού αιώνα, οι χριστιανοί απάρτιζαν το 20% του συνολικού πληθυσμού της Μέσης Ανατολής (σχεδόν όσο είναι σήμερα οι Ασιάτες και οι Ισπανοί στις ΗΠΑ). Ένας στους πέντε κατοίκους της περιοχής ήταν χριστιανός Άραβας. Τώρα, με εξαίρεση ίσως τον Λίβανο, το ποσοστό αυτό έχει σχεδόν εκμηδενιστεί...

Σύμφωνα με το Βατικανό, ο πληθυσμός τους μετά βίας φθάνει τα 20 εκατομμύρια πιστούς, σε σύνολο 356 εκατομμυρίων κατοίκων. Και η αναλογία αυτή διαρκώς μικραίνει. «Οι επιπλοκές λόγω αυτού του φαινομένου είναι πολλές», γράφει ο οικονομολόγος Τσαρλς Λ. Σίμουρ, σε ανάλυση του, υπό τον τίτλο «Αλλάζοντας την παγκόσμια δημογραφία: Οι χριστιανοί και οι μουσουλμάνοι στη Μέση Ανατολή».

«Η παρουσία στην περιοχή των χριστιανών Αράβων δημιουργεί μια "γέφυρα" μεταξύ της Δύσης και του ισλαμικού κόσμου. Χωρίς αυτούς, το "εμείς έναντι αυτών" γίνεται ακόμη πιο ισχυρό ως νοοτροπία. Ήδη, οι περισσότεροι από τους χριστιανούς που φεύγουν από τη Μέση Ανατολή λένε ότι αφήνουν πίσω τους μια εξαιρετικά πολωμένη κοινωνία», επισημαίνει ο ίδιος. «Πρόκειται για ένα επικίνδυνο σχήμα, μέσω του οποίου το κύμα βίας μεταφέρεται στο Ιράκ, στην Αίγυπτο κι ενδεχομένως και σε άλλες αραβικές χώρες που εξακολουθούν να απολαμβάνουν μιας θρησκευτικής ποικιλομορφίας και μιας ακόμη αξιοσημείωτης χριστιανικής παρουσίας, με τον Λίβανο επικεφαλής», αναφέρει η μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα της Βηρυτού «An Nahar». «Υπάρχει μια μόνιμη αραβική 11η Σεπτεμβρίου», επισημαίνει, «που μετακινείται διαμέσου ετοιμοθάνατων καθεστώτων». Σαστισμένη, ακόμη, η Δύση δείχνει να τηρεί στάση αναμονής. Η Ιταλία ζήτησε να τεθούν οι βιαιότητες σε βάρος των χριστιανών και οι θρησκευτικές διενέξεις ως θέμα στην ατζέντα της επικείμενης συνόδου των Ευρωπαίων υπουργών Εξωτερικών, στα τέλη Ιανουαρίου, ενώ ο πάπας προανήγγειλε για τον Οκτώβριο μια νέα συνάντηση, στην Ασίζη, μεταξύ των απανταχού θρησκευτικών ηγετών, για να εξετάσουν από κοινού το πρόβλημα, η επίλυση του οποίου απαιτεί λεπτούς χειρισμούς. «Κάθε προσπάθεια να χτυπηθεί μια "ευαίσθητη χορδή" στη χριστιανική Δύση, προκειμένου αυτή να σπεύσει οε υπεράσπιση των μειονοτικών χριστιανών, μας τραβά ολοένα και πιο κοντά σε μια διαμάχη, που εξυπηρετεί το δόγμα της "σύγκρουσης των πολιτισμών"», παρατηρεί ο αναλυτής Σ. Μ. Σένοτ. «Αυτή ακριβώς δείχνει να είναι η αντίληψη της Αλ Κάιντα για την ιστορική αυτή στιγμή. Και είναι ακριβώς γι' αυτό τον λόγο που η Δύση θα πρέπει να αποφύγει μία τέτοια προσέγγιση. Η Αλ Κάιντα δεν είναι παρά μια εγκληματική, τρομοκρατική οργάνωση, "παγιδευμένη" σε ιδεολογίες του 12ου αιώνα. Κι αυτό δεν είναι πολιτισμός»…

***

Η Αλ Κάιντα, η Μοσάντ και… οι σαλαφίτες

της Αθηνάς Κουφοπάνου

από την εφημερίδα «Κόσμος του Επενδυτή», Σάββατο 8 – Κυριακή  9 Ιανουαρίου 2011

Ξένο δάκτυλο βλέπουν οι Αιγύπτιοι πίσω από την τρομοκρατική ενέργεια στην Αλεξάνδρεια - Επικίνδυνη καμπή πριν από τη διαδοχή Μουμπαρακ, ενώ φουντώνει ο αντιχριστιανισμός και «σέρνονται» σενάρια πολιτικής κυριαρχίας των ισλαμιστών.

Είναι μια τρομοκρατική ενέργεια ακόμα ανεξιχνίαστη, αλλά με πολλούς υπόπτους.

Σύμφωνα, για παράδειγμα, με τις εκτιμήσεις αναλυτών στον αιγυπτιακό Τύπο, και με τις απόψεις μελών της αντιπολιτευόμενης Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ακόμα και χριστιανών βουλευτών, πίσω από την πολύνεκρη επίθεση στην εκκλησία των κοπτών στην Αλεξάνδρεια την Πρωτοχρονιά μπορεί να κρύβεται η ισραηλινή Μοσάντ, με στόχο «να πλήξει την εθνική ενότητα της Αιγύπτου», όπως έγραψε ο Αμάρ Αλί Χασάν στην εφημερίδα «Al-Masry Al-Youm», ή «για να διασπάσει τους Άραβες στο σύνολο τους», όπως υποστήριξε ο χριστιανός βουλευτής Γκαμάλ Ασάντ.

Το επίσημο κράτος βλέπει «ξένο δάκτυλο» πίσω από την επίθεση, ενώ ξένοι αναλυτές πιστεύουν ότι μπορεί να είναι μια μικρή ομάδα ακραίων ισλαμιστών, που εμπνεύστηκαν από τα κηρύγματα και τις προτροπές της Αλ Κάιντα. Όποιος και να είναι ο δράστης ή ο υποκινητής πάντως, η επίθεση είχε σαφή στόχο να ταράξει τις ευαίσθητες ισορροπίες στις δια-θρησκευτικές σχέσεις της πλειοψηφίας των μουσουλμάνων με τη μειοψηφία των χριστιανών, οι οποίοι στην Αίγυπτο αποτελούν το 10% του πληθυσμού, σε μια περίοδο μάλιστα πολιτικής αβεβαιότητας.

Κρυφός θήλακας

«Το πρώτο και πιο πιθανό σενάριο είναι να πρόκειται για έναν "κρυφό" θύλακο της Αλ Κάιντα», εκτιμά ο αναλυτής Ναμπίλ Αμπντέλ-Φατάχ, «αλλά αυτό σημαίνει ότι η Αλ Κάιντα έχει καταφέρει να διεισδύσει στο ισλαμικό πολιτικό κίνημα της Αιγύπτου». Σε μια τέτοιας κλίμακας επίθεση πρέπει να συμμετείχαν τουλάχιστον 12 άτομα, επομένως δεν μπορεί να αποκλειστεί η συμμετοχή ντόπιων, πιστεύει και ο Φαουάζ Γκέργκες, καθηγητής στο London School of Economics, κι εάν η τελευταία βόμβα δεν είναι τυφλό χτύπημα, τότε είναι ιδιαίτερα σημαντική.

Η κυβέρνηση -γράφει η αμυντική επιθεώρηση «Stratfor»-ήταν μέχρι τώρα ιδιαίτερα αποτελεσματική στην εξάρθρωση των εξτρεμιστών ισλαμιστών, συμμετέχοντας ενεργά στην ανταλλαγή πληροφοριών με τους Αμερικανούς, τους Ισραηλινούς και μουσουλμανικές χώρες. «Γι' αυτό τον λόγο, αυτή η τρομοκρατική ενέργεια σηματοδοτεί μια μεγάλη αποτυχία για τις δυνάμεις ασφαλείας, ειδικά μετά τις παρόμοιες επιθέσεις εναντίον χριστιανών στη Νιγηρία και το Ιράκ και τις απειλές της Αλ Κάιντα τον περασμένο μήνα κατά των κοπτών, και μάλιστα σε μια περίοδο μεγάλης αβεβαιότητας λόγω της επικείμενης αποχώρησης του Χόσνι Μουμπάρακ από την εξουσία. Δεν φαίνεται να υπάρχει σταθερή νέα κυβέρνηση για να καλύψει το κενό, ούτε νέα δυναμική ηγετική φυσιογνωμία. Κι εάν η διαδικασία διαδοχής διχάσει ένα ήδη αρτηριοσκληρωτικό κράτος, μπορεί να ανοίξει την πίσω πόρτα στον ριζοσπαστικό, ακραίο ισλαμισμό», τονίζει η «Stratfor».

«Ανατινάξτε τους...»

Οι Αρχές ήδη ψάχνουν σε μια διαφορετική κατεύθυνση για τους δράστες της επίθεσης, ερευνώντας ντόπια σκληροπυρηνικά στοιχεία, γνωστούς ως σαλαφίτες, και την πιθανότητα επιρροής τους από την Αλ Κάιντα. Εβδομάδες πριν από την έκρηξη, είχαν κυκλοφορήσει στο Διαδίκτυο μηνύματα της Αλ Κάιντα κατά των χριστιανών της Αιγύπτου, με την παράλληλη δημοσίευση οδηγιών για τη διεξαγωγή μιας τέτοιας επίθεσης. «Ανατινάξτε τις εκκλησίες τους όταν θα γιορτάζουν τα Χριστούγεννα», ανέφερε η σχετική ιστοσελίδα, στην οποία μπορούσε κανείς να δει τις διευθύνσεις και τα τηλέφωνα των ναών, σε πολλές πόλεις. Και στην Αλεξάνδρεια.

Η υπερσυντηρητική ιδεολογία των σαλαφιτών κερδίζει οπαδούς σε όλη την Αίγυπτο τα τελευταία χρόνια, αναφέρει ανάλυση του Αssociated Press. Οι σαλαφίτες διακηρύσσουν την επιστροφή στη φιλοσοφία και τα πιστεύω των πρώτων πιστών μουσουλμάνων, των «δίκαιων προγόνων». Οι οπαδοί του δόγματος Σαλάφ πρεσβεύουν αυστηρό διαχωρισμό των δύο φύλων και απόρριψη κάθε θρησκευτικού «νεωτερισμού», όπως να επιτρέπεται σε αγόρια και κορίτσια να πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο, ή η είσπραξη τόκων από τραπεζικές καταθέσεις. Το κίνημα έχει απήχηση σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, στους πλούσιους επιχειρηματίες, τη μεσαία τάξη και τους φτωχούς. Οι άνδρες αφήνουν γένια και ξυρίζουν τα μουστάκια και οι γυναίκες φορούν νικάμπ και πέπλο, που καλύπτει όλο το σώμα και το πρόσωπο.

Τα δύο σενάρια

Μοιάζει πολύ με το δόγμα της Αλ Κάιντα, με μία μεγάλη διαφορά όμως: ενώ πρεσβεύει την τζιχάντ κατά των «ξένων κατακτητών» στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, απορρίπτει τον ιερό πόλεμο στο εσωτερικό της Αιγύπτου. Προς το παρόν τουλάχιστον. Ήδη πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι τα ακραία στοιχεία πολλαπλασιάζονται, επισημαίνοντας την πρόσφατη εκστρατεία των σαλαφιτών κατά των κοπτών, με αφορμή τις φημολογούμενες περιπτώσεις δύο γυναικών που λέγεται ότι ασπάστηκαν το ισλάμ προκειμένου να πάρουν διαζύγιο από τους συζύγους τους, αφού η Κοπτική Εκκλησία το απαγορεύει.

Οι σαλαφίτες κατηγόρησαν  τους κόπτες ότι κρατούν τις δύο γυναίκες φυλακισμένες,  ότι συγκεντρώνουν όπλα και  πυρομαχικά στις εκκλησίες  τους και ότι προσπαθούν να

«εκχριστιανίσουν» τους μουσουλμάνους της Αιγύπτου, χαρακτηρίζοντας τον κόπτη πατριάρχη Σενούντα «άπιστο».

Μέσα σε αυτό το κλίμα, υπάρχουν δύο πιθανότητες, σημειώνει η «Stratfor»: Στη μία, η Αίγυπτος μπαίνει σε μια περίοδο εσωτερικής αναταραχής και αστάθειας και το καθεστώς αποτυγχάνει να «τιθασεύσει» τους ισλαμιστές, αλλά και οι ισλαμιστές αποτυγχάνουν να αναλάβουν τα ηνία της χώρας. Και στην άλλη, ένα μαζικό ισλαμικό κίνημα ανατρέπει τα δεδομένα και ιδρύει την ισλαμική δημοκρατία της Αιγύπτου. Υπάρχουν πολλές δυνάμεις που θα αντιταχθούν σε αυτή τη δεύτερη εξέλιξη -αναφέρεται στο άρθρο-, αλλά δεν είναι ένα απίθανο σενάριο μακροπρόθεσμα, ακόμα κι εάν η αστάθεια είναι το περισσότερο που μπορούν να ελπίζουν οι ισλαμιστές. Φυσικά, υπάρχει και μια τρίτη εκδοχή: να γίνει ομαλά η διαδοχή του Μουμπάρακ, όταν βέβαια έρθει η ώρα.

***

Οι στρατηγικές επιπτώσεις των επιθέσεων κατά χριστιανών

- Η ισλαμική Αίγυπτος οδηγεί σε γεωπολιτικές ανακατατάξεις

και τη Μεσόγειο σε αναθέρμανση

Επιμέλεια Μπ. Μπίκας

Τις τελευταίες εβδομάδες χριστιανικές εκκλησίες έχουν γίνει στόχος βομβιστικών επιθέσεων σε τρεις χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής: στη Νιγηρία, στο Ιράκ (στη Βαγδάτη) και, μόλις πριν από λίγες μέρες, στην Αίγυπτο, στην κοπτική εκκλησία στην Αλεξάνδρεια.

Αν και οι επιθέσεις κατά χριστιανικών εκκλησιών δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο στον ισλαμικό κόσμο, δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο αν αυτές συνέβησαν συμπτωματικά αυτήν την περίοδο ή αποτελούν μέρος ενός νέου, συντονισμένου και διεθνούς σχεδίου.

Αυτό επιχειρεί να απαντήσει ο Τζορτζ Φρίνταμαν στον ιστότοπο της αμερικανικής γεωπολιτικής επιθεώρησης Stratfor.

Οι μυστικές υπηρεσίες της Αιγύπτου δεν έχουν καταλήξει ακόμη για τις διασυνδέσεις των βομβιστών, και τα αποτελέσματά τους αναμένονται με ενδιαφέρον από τις αντίστοιχες υπηρεσίες των ΗΠΑ, του Ισραήλ και μουσουλμανικών χωρών με τις οποίες συνεργάζονται και ανταλλάσσουν πληροφορίες. Η σημασία αυτών των επιθέσεων έχει να κάνει με την αποτυχία των αιγυπτιακών υπηρεσιών ασφαλείας να αποτρέψουν το μακελειό κατά των κοπτών, παρά τις πρόσφατες απειλές που είχε εκτοξεύσει η Αλ Κάϊντα. Υπηρεσιών που είχαν επικεντρώσει τη δράση τους στην εξολόθρευση των ισλαμικών πυρήνων μετά τη θεαματική δολοφονία του προέδρου Ανουάρ Σαντάτ πριν από τριάντα χρόνια. Η προσέγγιση της Αιγύπτου με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ είχε προκαλέσει πολλές αντιδράσεις στη χώρα από όπου ξεπήδησαν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, που αποτελούν την κύρια αντιπολιτευτική δύναμη στη χώρα.

Οι καθεστωτικές δυνάμεις κατάφεραν να περιορίσουν την ισλαμική τρομοκρατία σε επίπεδο μιας μικρής δύναμης κόντρα στο καθεστώς του προέδρου Χόσνι Μομπάρακ και τις τρομοκρατικές επιθέσεις σε σπάνια συμβάντα. Μόνο που αυτή η επικέντρωση αποδυνάμωσε την εξωτερική πολιτική της Αιγύπτου αλλά και την κοινωνία της χώρας από πόρους και ενέργεια, που οδήγησαν σε οικονομική και κοινωνική ανισότητα.

Άνοδος του ισλαμισμού

Τι σημαίνει λοιπόν αυτή η αποτυχία των αιγυπτιακών δυνάμεων ασφαλείας; Τώρα μάλιστα που εμφανίζεται ένα τρωτό καθεστώς, με την ηγεσία του σε αδυναμία και τις κοσμικές κοινωνικές δυνάμεις που το στηρίζουν να ζητούν μεν φιλελευθεροποίηση αλλά αυτό να αντιβαίνει στον αγώνα κατά των ισλαμιστών εξτρεμιστών; Κατά πόσον η εξέλιξη μιας κρίσης μπορεί να συντελέσει στην άνοδο του ισλαμικού εξτρεμισμού; Δύο είναι οι πιθανότητες: Στη μία, η χώρα να οδηγηθεί σε παρατεταμένη κρίση και αστάθεια, με τις καθεστωτικές δυνάμεις να αποτυγχάνουν στην αντιμετώπιση των ισλαμιστών, αλλά και αυτοί να αποτυγχάνουν στην ανατροπή της κυβέρνησης. Στην άλλη, να στρωθεί ένας ριζοσπαστικός δρόμος της Αιγύπτου, με επικράτηση του ισλαμικού κινήματος που θα ανέτρεπε τη νασερική παράδοση.

Κίνδυνος γεωπολιτικής αστάθειας

Και εδώ προκύπτει το άλλο ερώτημα: Τι θα σημαίνει μία ισλαμική Αίγυπτος; Πρώτα απ’ όλα, η Μεσόγειος θα “ξαναθερμανθεί”, με τις ΗΠΑ να αναζητούν νέα στρατηγική και το Ισραήλ νέους στόχους. Όσο για την αναπτερωμένη, για περιφερειακή επιρροή, Τουρκία, θα πρέπει να το ξανασκεφθεί με μία νέα ισλαμική δύναμη στη γειτονιά της. Μία ισλαμική Αίγυπτος θα έχει δραματικές επιπτώσεις στην αμερικανική και την ευρωπαϊκή πολιτική στην ευρύτερη περιοχή.

Πηγή: http://www.makthes.gr/news/world/67491/

***

«Διωγμοί» χριστιανών στην Αίγυπτο

της Μαρίας Αντωνιάδου

Οι κόπτες πατήρ Μάρκος και ο αρχιμανδρίτης πατήρ Παύλος

«Γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στην Αίγυπτο• η κατάσταση τότε ήταν εντελώς διαφορετική. Ζούσαμε αρμονικά μουσουλμάνοι και χριστιανοί. Σήμερα όλα είναι διαφορετικά» δηλώνουν στο «Βήμα» οι δύο κόπτες κληρικοί που ζουν στην Ελλάδα και εξυπηρετούν τις θρησκευτικές ανάγκες των αιγυπτίων χριστιανών. Ο αρχιμανδρίτης κ. Παύλος και ο πρεσβύτερος κ. Μάρκος διαπιστώνουν ότι τα τελευταία χρόνια στην Αίγυπτο αναπτύσσονται ακραίες ομάδες οι οποίες στοχοποιούν τους χριστιανούς. Και όπως σημειώνει ο πρόεδρος των αιγυπτίων κοπτών, κ. Σάμι Ριάντ, «πρόκειται για ομάδες ανθρώπων που προέρχονται κυρίως από το εξωτερικό. Πηγαίνουν», προσθέτει, «σε χώρες όπου φανατίζονται. Και αυτόν τον φανατισμό μεταφέρουν και στην Αίγυπτο». Τα μέλη του ποιμνίου των κοπτών ιερέων που συναντιούνται στον ναό που έχουν χτίσει στο Μενίδι φαίνεται να έχουν διαμορφώσει την άποψη ότι πλέον «οι χριστιανοί δεν είναι επιθυμητοί στην Αίγυπτο».

«Είμαστε 15 εκατομμύρια στην Αίγυπτο. Έχουμε 120 επαρχίες στο εσωτερικό της χώρας αλλά και στο εξωτερικό, στις ΗΠΑ, στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Αφρική», λέει ο πατήρ Παύλος, «και αυτό δεν φαίνεται στην Αίγυπτο. Έχουμε βουλευτές που αν τους μετρήσεις δεν ξεπερνούν τα δάχτυλα του ενός χεριού. Και ακόμη λιγότερους υπουργούς. Ο πατριάρχης Σενούντα», προσθέτει, «εφαρμόζει όσα διδάσκει το Ευαγγέλιο. Την αγάπη, την καταλλαγή. Οι φανατικοί όμως ξεσηκώνουν διαρκώς τον κόσμο».

Από την πλευρά του ο πατήρ Μάρκος τονίζει ότι τα τελευταία γεγονότα δεν είναι ένα μεμονωμένο φαινόμενο. «Οι οπαδοί ακραίων τάσεων με τα κηρύγματά τους, είτε στην τηλεόραση είτε στα τζαμιά, ξεσηκώνουν τον κόσμο που είναι φτωχός και αγράμματος εναντίον μας. Και διαρκώς σημειώνονται επιθέσεις εναντίον μας. Κάθε χρόνο έχουμε μάρτυρες. Μάρτυρες της πίστεως και του χριστιανισμού. Τα τελευταία χρόνια σημειώθηκαν πολλές επιθέσεις είτε σε πόλεις του Βορρά, είτε στο Κάιρο, είτε στην Αλεξάνδρεια. Γι’ αυτό και πολλοί νέοι άνθρωποι φεύγουν από τη χώρα. Γιατί θέλουν να αισθάνονται ασφαλείς, γιατί θέλουν να ζουν με τους υπολοίπους χριστιανούς. Ωστόσο η συντριπτική πλειονότητα παραμένει. Δεν μπορούμε να φύγουμε από εκεί όπου έζησε ο Χριστός. Εκεί όπου γεννήθηκαν οι παππούδες και οι προπάπποι μας» λέει.

Πηγή: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=376794&dt=07/01/2011#ixzz1ASutBKCd

***

Ο διωγµός των χριστιανών στη Μέση Ανατολή

- Ο πληθυσµός τους έχει µειωθεί στο µισό

Επιμέλεια: Περικλής ∆ημητρολόπουλος

Εως τις αρχές της νέας χιλιετίας αριθµούσαν περίπου 35 εκατοµµύρια. Η πολιτική αστάθεια, οι οικονοµικές δυσκολίες, οι διακρίσεις και ασφαλώς το ριζοσπαστικό Ισλάµ εξόρισαν τους χριστιανούς της Ανατολής από τις πατρίδες τους. Στα µέρη όπου ζούσαν εδώ και πολλούς αιώνες δεν έχουν αποµείνει παρά οι µισοί.

Σε ολόκληρη την Ανατολή οι µεγάλες θρησκείες διασταυρώνονται εδώ και αιώνες. Τοτέµενος Αλ Ακσα στην Ιερουσαλήµ υψώθηκε πάνω στα ερείπια µιας βασιλικής εκκλησίας που είχε κτιστεί από τους Σταυροφόρους. Το Μεγάλο Τέµενος της ∆αµασκούκτίστηκε εκεί που κάποτε βρισκότανµια εκκλησία αφιερωµένη στον Αγιο Ιωάννη, η οποία µε τη σειρά της είχε κτιστεί στα ερείπια αρχαίου ναού του ∆ιός. Στην Αλεξάνδρεια συµβίωναν έλληνες ορθόδοξοι, κόπτες και µουσουλµάνοι. Οι χριστιανοί είχαν δηµιουργήσει τις δικές τους κοινότητες στο Ιράκ και το Ιράν, στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν, στην Ινδονησία και σε πολλές χώρες του Περσικού Κόλπου. «Εάν δεν ήµουν ιερέας, δεν θα είχα µείνει ούτε ένα λεπτό παραπάνω στο Ιράκ» οµολογούσε ο Ραµί Σιµόν ανήµερα των Χριστουγέννων, εφηµέριος της Εκκλησίας τουΙησού στη Βαγδάτη, δυο µόλις βήµατα από τον καθεδρικό ναό των σύρων καθολικών όπου τον περασµένο Οκτώβριο έχασαν τη ζωή τους 50 χριστιανοί από τις επιθέσεις της Αλ Κάιντα. Αντίθετα µε τον ιρακινό ιερέα που επιµένει, πολλοί χριστιανοί έχουν εγκαταλείψει το Ιράκ αναζητώντας καταφύγιο στο ιρακινό Κουρδιστάν, στον Λίβανο και τη Συρία. Από εκεί ελπίζουν να φτάσουν µε τη βοήθεια της τύχης στην Αυστραλία ή στις Ηνωµένες Πολιτείες. Από ένα εκατοµµύριο τις παραµονές της αµερικανικής εισβολής – 1,4 εκατ. σύµφωνα µε άλλες εκτιµήσεις – σήµερα έχουν αποµείνει 600.000. ∆εν συµβαίνει µόνο στο Ιράκ, όπου ζουν χριστιανοί από τον 2ο αιώνα. Σε ολόκληρη τηνπεριοχή της Μέσης Ανατολής, οιχριστιανικοί πληθυσµοί έχουν µειωθεί δραµατικά καθώς τίποτε δεν φαίνεται να µπορεί να εγγυηθεί την ασφάλειά τους. Σύµφωνα µεεπίσηµα στοιχεία που επικαλείται η εφηµερίδα «Λα Ρεπούµπλικα», το 2000 οι χριστιανοί έφταναν το 10% του πληθυσµού των 356 εκατοµµυρίων της περιοχής. Σήµερα µε δυσκολία φτάνουν τα 20 εκατοµµύρια.

Σειρά επιθέσεων. Η επίθεση στην εκκλησία των ∆ύο Αγίων στην Αλεξάνδρεια όπου έχασαν τη ζωή τους 23 άνθρωποι και τραυµατίστηκαν περίπου 100 ήταν το τελευταίο πιο αιµατηρό επεισόδιο µεθύµατα χριστιανούς στην Αίγυπτο. Στην ίδια εκκλησία το 2006 φανατικός µουσουλµάνος είχε επιτεθεί στους πιστούς σκοτώνοντας έναν από αυτούς και τραυµατίζοντας πέντε. Εναν χρόνο αργότερα, οι φήµες ενός ειδυλλίου µουσουλµάνας και χριστιανού ήταν αρκετές για να πυροδοτήσουν ξέσπασµα βίας κατά των καταστηµάτων των χριστιανών. Πέρσι έξι κόπτες κι ένας µουσουλµάνος αστυνοµικός πυροβολήθηκαν θανάσιµα µετά τη χριστουγεννιάτικη λειτουργία έξω από την εκκλησία.

Οι κόπτες της Αιγύπτου γιόρτασαν τα φετινά Χριστούγεννα υπό τον φόβο µιας νέας επίθεσης. Τον ίδιο φόβο είχαν και οι αρχές. Περίπου 70.000 αστυνοµικοί επιστρατεύτηκαν για την προστασία των πιστών που συνέρρευσαν στις εκκλησίες για την χριστουγεννιάτικη λειτουργία. «Για να επιβιώσουµε εµείς οι κόπτες πρέπει να αντιµετωπίσουµε τον φόβο και τον πόνο. Πρέπει να φανούµε πιο δυνατοί από τους τροµοκράτες. Γι’ αυτό ήρθα σήµερα στην εκκλησία», δήλωνε στα διεθνή πρακτορεία ο Μαουρίν, ένας 27χρονος χριστιανός. Η επίθεση, πάντως, δηµιούργησε κλίµα σύµπνοιας µεταξύ των χριστιανών και των µετριοπαθών µουσουλµάνων.

Στο Κάιρο, ο Σενούντα χοροστάτησε της λειτουργίας παρουσία αρκετών µελών της αιγυπτιακής κυβέρνησης και δυο γιων του προέδρου Χόσνι Μουµπάρακ, οι οποίοι είναι σουνίτες µουσουλµάνοι. Πολλοί οµόθρησκοί τους εξάλλου είχαν προσφερθεί να συγκροτήσουν οµάδες περιφρούρησης έξω από τις εκκλησίες.

Οι ασφαλείς νησίδες. Οι νησίδες πάντως στην Ανατολή όπου οιχριστιανοί µπορούν να αισθάνονται σχετικά ασφαλείς είναι πλέον ελάχιστες. Μια από αυτές είναι η Ιορδανία. Το Σύνταγµα τηςχώρας προβλέπει ότι 10 έδρες από τις 110 του Κοινοβουλίου πρέπει να καταλαµβάνονταιαπό εκπροσώπους της χριστιανικής µειονότητας. Σχετικά ασφαλείς είναι και στη Συρία. Το γεγονός ότι ο πρόεδροςΑσαντ ανήκει επίσης στη θρησκευτική µειονότητατων αλαουιτών (µια συνιστώσα που προέκυψε από σχίσµα µετους σιίτες), εξασφαλίζει στους χριστιανούς της χώρας ένα στάτους κβο που χαρακτηρίζεται αποδεκτό. Σε άλλες χώρες, ωστόσο, είναι ακόµη χειρότερα και από το Ιράκ. Στην ΣαουδικήΑραβία η κατοχή της Βίβλου θεωρείται αδίκηµα και ο προσηλυτισµός τιµωρείται µε θάνατο.

***

Το χτύπηµα στην Αλεξάνδρεια ήταν το πιο αιµατηρό

από σειρά επιθέσεων κατά χριστιανών της Αιγύπτου

«Το χτύπηµα ήταν τροµοκρατία εισαγωγής»

Ρεπορτάζ: Χάρης Καρανίκας

«Θεωρούµε ότι πιθανότατα πρόκειται για ξένο δάκτυλο, γι’ αυτό που ονοµάζουµε “εισαγόµενη τροµοκρατία”. Ο αιγυπτιακός λαός δεν φτάνει σε αυτά τα άκρα – είναι αδύνατον να φανταστεί κανείς Αιγύπτιο να προχωρά σε τέτοιου είδους εξτρεµιστικές ενέργειες που έχουν ως αποτέλεσµα την απώλεια όλων αυτών των ζωών. Τόσο πολλά θύµατα είχαµε να θρηνήσουµε από το χτύπηµα στο ξενοδοχείο του Καΐρου όπου υπήρχαν και Ελληνες. Τότε αποδείχθηκε ότι η τροµοκρατική ενέργεια είχε ενορχηστρωθεί από ξένο δάκτυλο. Και τώρα στο σκίτσο που έχει κυκλοφορήσει στα µέσα επικοινωνίας φαίνεται πως ο δράστης ήταν µάλλον από το Αφγανιστάν».

Την ώρα της έκρηξης έξω από την κοπτική εκκλησία στην Αίγυπτο, ο Στέφανος Ταµβάκης, µόνιµος κάτοικος Αλεξάνδρειας και πρόεδρος του Συµβουλίου Απόδηµου Ελληνισµού, έφτανε στο Κάιρο για να επιβιβαστεί στο αεροπλάνο για Ελλάδα. ∆ύο στελέχη της επιχείρησής του όµως βρέθηκαν πολύ κοντά στο «σηµείο µηδέν» του πρωτοχρονιάτικουτροµοκρατικού χτυπήµατος που προκάλεσε σοκ στην υφήλιο.

Aυτόπτες µάρτυρεςαναφέρουν ότιαπό την έκρηξη έξωαπό την κοπτικήεκκλησία της Αλεξάνδρειας διασκορπίστηκανανθρώπινα µέλη δεκάδες µέτρα µακριά και προκλήθηκαν υλικές ζηµιές σε ακτίνα εκατοντάδων µέτρων. Ακριβώςαπέναντι από την εκκλησία υπάρχει τζαµί, τοοποίο δεν έµεινε ανέπαφο. Μάλιστα, όπως επισηµαίνει ο κ.Ταµβάκης, ανάµεσα στους δεκάδες τραυµατίες υπάρχουν και µουσουλµάνοι. «Στελέχη της επιχείρησής µου, που βρίσκονταν τη στιγµή της έκρηξης σε σπίτι που απείχε 250-300 µέτρα από την εκκλησία, µου είπαν ότι ήταν σαν ένας µεγάλος σεισµός. Μετά έσπασαν τα τζάµια και ένιωσαν το ωστικό κύµα. Τα παιδιά τους βρίσκονταν σε ένα εµπορικό κέντρο εκεί κοντά – ευτυχώς κατάφεραν να µιλήσουν µαζί τους στο κινητό πριν µπλοκάρουν οι γραµµές από τις πολλές κλήσεις. Το πλέον αξιοπερίεργο όµως ήταν η σιωπή που ακολούθησε την έκρηξη: αν και οι Αιγύπτιοι αντιδρούν µε οδυρµούς, το σοκ ήταν τόσο µεγάλο, που δεν ακουγόταν τίποτα».

Ανθρώπινες αλυσίδες. Τα δρακόντεια µέτρα ασφαλείας µε αστυνοµικούς, µυστικούς και στρατό το βράδυ της παραµονής των Χριστουγέννων των κοπτών την Πέµπτη αντικατόπτριζαν, σύµφωνα µε τον πρόεδρο του Συµβουλίου Απόδηµου Ελληνισµού, τον µεγάλο φόβο των αρχών για ένα ακόµη τροµοκρατικό χτύπηµα. «Μουσουλµάνοι προσφέρθηκαν να σχηµατίσουν ανθρώπινες αλυσίδες γύρω από τις εκκλησίες το βράδυ της παραµονής των κοπτικών Χριστουγέννων για να αποτρέψουν πιθανή τροµοκρατική ενέργεια. Η αλήθεια είναι ότι οι δύο κοινότητες ζουν αδελφικά και αυτό φαίνεται από τις επιχειρήσεις και τα καταστήµατα όπου συνυπάρχουν αρµονικά µουσουλµάνοι και χριστιανοί – οι εταιρείες όπου “απαγορεύεται” η µια από τις δύο θρησκείες είναι δακτυλοδεικτούµενες», λέει ο κ. Ταµβάκης και επισηµαίνει ότι τις τελευταίες δεκαετίες δεν έχει εκδηλωθεί εχθρικότητα ανάµεσα σε ορθόδοξους και µουσουλµάνους.

Πηγή: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4611985

***

Στο έλεος του φονταμενταλισμού οι Κόπτες της Αιγύπτου

Γράφουν οι: αρχιμανδρίτης Bola Amba Bishoy*, πρωτοπρεσβύτερος Markos Nashed*

* Κληρικοί της Κοπτικής Εκκλησίας στην Ελλάδα

Τη στιγμή που τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδιδαν τις εορταστικές, ανά τον κόσμο, εκδηλώσεις για την αλλαγή του νέου έτους, εκδηλώσεις που πάντοτε μεταφέρουν την ελπίδα και την αισιοδοξία για ένα καλύτερο αύριο, η είδηση για το πιο αιματοβαμμένο πυροτέχνημα που γνώρισε μια νέα ανατολή έτους, έφτασε από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Δεκεμβρίου 2010 και πριν από τη λήξη της νυχτερινής πρωτοχρονιάτικης λειτουργίας στον Ναό των Αγίων Μάρκου και Πέτρου πρωτομάρτυρα, ο οποίος ανήκει στην Ορθόδοξη Κοπτική Εκκλησία της Αιγύπτου, μία ισχυρότατη έκρηξη ακριβώς έξω από την εκκλησία έκοψε το νήμα της ζωής, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου Υγείας της Αιγύπτου και της κρατικής τηλεόρασης, 21 ατόμων αρχικά και άλλων δύο τραυματιών που υπέκυψαν στις 4 Ιανουαρίου. Οσο για τους τραυματίες συνολικά ξεπέρασαν τους 90.

Οσο και αν μία τέτοια είδηση προκαλεί τρόμο και επισύρει την άμεση καταδίκη της πράξεως και των δραστών της, όπως άλλωστε και εκφράστηκε μέχρι σήμερα διεθνώς, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν αποτελεί πρωτοφανές φαινόμενο για τον κοπτικό χριστιανικό πληθυσμό της Αιγύπτου. Τα Χριστούγεννα του 2010 -εορτασμός με το παλαιό ημερολόγιο- σημαδεύτηκαν από την εν ψυχρώ εκτέλεση 7 Κοπτών χριστιανών αμέσως μετά τη λήξη της χριστουγεννιάτικης θείας λειτουργίας στο Nag Hamadi από ομάδα φανατικών ισλαμιστών. Πριν από δύο μήνες 2 ακόμη χριστιανοί σκοτώθηκαν από πυρά της αστυνομίας στην El Omrania, της Γκίζας, όπως επίσης έχασαν τη ζωή τους 19 χριστιανοί Κόπτες από επίθεση μουσουλμάνων στο Kosheh στην Ανω Αίγυπτο το 2002. Αυτά είναι μόλις κάποια παραδείγματα βίαιων επιθέσεων προς τον κοπτικό χριστιανικό πληθυσμό της Αιγύπτου, που δεν εξαντλούν ωστόσο τη μαρτυρική πορεία της μεγαλύτερης χριστιανικής κοινότητας σε χώρα της Μέσης Ανατολής.

Η βία για τους Κόπτες χριστιανούς έχει πολλά πρόσωπα στην καθημερινότητά τους, που εκφράζονται μέσα από τη σταθερή ρατσιστική πολιτική του μουσουλμανικού καθεστώτος της Αιγύπτου. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, ενώ γίνεται λόγος πολύς για την αστυνόμευση της χώρας και την προστασία των πολιτών της, αίφνης η αστυνόμευση αυτή και η προστασία είναι ανύπαρκτες για τον κοπτικό χριστιανισμό. Αυτή η απροκάλυπτη στάση της κυβέρνησης δίνει αφορμές για προβληματισμό σχετικά με τη διαχείριση προβλημάτων, όπως τα παραπάνω, από το υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο έχει την πλήρη ευθύνη για την εφαρμογή των μέτρων προστασίας του πολίτη. Τα ερωτήματα που προκύπτουν, τείνουν να γίνουν βεβαιότητα σύμφωνα με την οποία η ίδια η πολιτική ηγεσία υποθάλπει τέτοια φαινόμενα θρησκευτικού φονταμενταλισμού. Μία τέτοια εκτίμηση επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι μετά την πρωτοχρονιάτικη επίθεση, κατέστη γνωστό ότι το υπουργείο γνώριζε ήδη ότι τόσο η συγκεκριμένη εκκλησία όσο ακόμη και 50 άλλες εντός της Αιγύπτου καθώς και κοπτικές εκκλησίες που βρίσκονται στο εξωτερικό ήταν δηλωμένα στοχοποιημένες από εξτρεμιστές μουσουλμάνους. Παρ' όλα αυτά όμως δεν θεωρήθηκε σκόπιμο να ληφθούν, τουλάχιστον εντός της Αιγύπτου, τα κατάλληλα μέτρα ασφάλειας και προστασίας για τους Κόπτες χριστιανούς Αιγύπτιους πολίτες.

Κάθε πυροτέχνημα τραβάει με τη λάμψη και την ομορφιά του την προσοχή και το βλέμμα μας προς τον ουρανό. Το πυροτέχνημα των Κοπτών χριστιανών μαρτύρων της 31ης Δεκεμβρίου, με το χρώμα του αίματος, αναδεικνύει τον σταυρικό δρόμο στον οποίο πορεύεται ένας ολόκληρος πληθυσμός και καταγγέλλει ένα πρόβλημα το οποίο, όσο ίσως και αν προσπαθούν κάποιες αρχές να καλύψουν, έρχεται η στιγμή που προβάλλει στον κόσμο αποκαλύπτοντας όχι την ομορφιά αλλά το πρόσωπο της φρίκης, του τρόμου και της αγριότητας. Σε μια περίοδο όπου καταδικάζεται η όποια μορφή μισαλλοδοξίας και θρησκευτικού φανατισμού, ας στρέψουμε τα μάτια μας στην Αίγυπτο και στα θύματα του θρησκευτικού φονταμενταλισμού, όπως οι Κόπτες χριστιανοί της.

Πηγή: http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=239014 

***

Πατριάρχης Ιεροσολύμων: "Όσο και να υποφέρουμε δεν θα φύγουμε"

«Στην πορεία των 2.000 χρόνων οι χριστιανοί που έζησαν εδώ βίωσαν πολύ δυσκολότερες στιγμές από τις σημερινές. Και δεν έφυγαν. Ούτε εμείς έχουμε το δικαίωμα,όσο δραματικές και αν είναι οι συνθήκες, να εγκαταλείψουμε τους Αγίους Τόπους. Αυτό θα πράξουμε, όσο και αν υποφέρουμε». Μ΄ αυτόν τον τρόπο ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος απαντά, μέσω του «Βήματος», στο φαινόμενο της φυγής των χριστιανών από την αραβική χερσόνησο και τις χώρες της Μέσης Ανατολής.

«Οι χριστιανοί είναι αναστατωμένοι» τονίζει ο κ. Θεόφιλος, στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγονται τα....

ορθόδοξα ποίμνια στο Ισραήλ, στα παλαιστινιακά εδάφη, στην Ιορδανία και στο Κατάρ. Και διαπιστώνει: «Πολλοί χριστιανοί παίρνουν για ακόμη μία φορά τον δρόμο της εξόδου.Η κατάσταση σε κάθε χώρα είναι διαφορετική. Στην Ιορδανία οι χριστιανοί απολαμβάνουν πλήρους ελευθερίας και έχουν ίδια δικαιώματα με τους χριστιανούς. Εδώ στην Ιερουσαλήμ όπου βρισκόμαστε και πάλι η κατάσταση είναι καλή.Στα Κατεχόμενα όμως η χριστιανική νεολαία μεταναστεύει, είτε λόγω σπουδών είτε αναζητώντας καλύτερη τύχη, και δυστυχώς δεν επιστρέφει. Στον Λίβανο το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο.Και στο Ιράκ η κατάσταση είναι ακόμη πιο τραγική».

Υπάρχει αχτίδα αισιοδοξίας; «Υπάρχει.Αραβικές χώρες λαμβάνουν μέτρα προκειμένου να προστατέψουν τους χριστιανικούς πληθυσμούς.Στο Κατάρ μάς δόθηκε η άδεια και χτίσαμε έναν ορθόδοξο ναό για τις ανάγκες των ορθοδόξων μεταναστών είτε από τη Δύση είτε από τις πρώην σοβιετικές χώρες».

Την ίδια ώρα ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρος που ζει στην Αίγυπτο δηλώνει στο «Βήμα» ότι «καθήκον και αποστολή της Εκκλησίας είναι πρωτίστως η συνέχιση της ιστορικής πορείας της υπό οποιεσδήποτε συνθήκες,καθώς και η πνευματική κατάρτιση,η στήριξη και η ανύψωση του ποιμνίου της,πέρα από αριθμούς».

Οσο για τους απλούς χριστιανούς που μεγάλωσαν, έζησαν και ζουν με τους φανατικούς μουσουλμάνους, αυτοί βλέπουν, όπως μας τόνισαν εκπρόσωποι των κοπτών που μετανάστευσαν στην Ελλάδα, μια προσπάθεια εξάλειψης της χριστιανικής ιστορίας, αφού «ακόμη και στα σχολικά βιβλία δεν υπάρχει καμία αναφορά στη χριστιανική παράδοση της Αιγύπτου»

"Το ΒΗΜΑ"

Πηγή: http://paspartoy.blogspot.com/2011/01/blog-post_9309.html