Χρόνια τώρα προσπαθώ να εξηγήσω τι είναι αυτό που κάνει τους Εβραίους ανά τους αιώνες να λειτουργούν σαν μιά κλειστή πολιτιστική, εθνοφυλετική, θρησκευτική και οικονομική κοινωνία η οποία ενίοτε τους κάνει να μοιάζουν μάλλον με σέκτα παρά με μία ακόμη εθνότητα ανάμεσα στις άλλες.

Πιστεύω να έχω και σώας τας φρένας αλλά και το στοιχειώδες IQ που να μου επιτρέπει και να παρατηρώ και να αναλύω κάποια πράγματα. Ακόμα και αν κάποιος ήθελε να μου προσάψει εμπάθεια, προκατάληψη ή έλλειψη αντικειμενικότητας πάντως η έλλειψη παρατηριτικότητας δεν νομίζω να είναι χαρακτηριστικό μου.

Οι Εβραίοι σαφέστατα ήταν… ο εκλεκτός λαός του Θεού για εκατοντάδες χρόνια. Το έθνος Ισραήλ είναι αυτό που διατήρησε ανόθευτη την ιστορική και διαχρονική Αλήθεια της επαφής του Θεού με το Ανθρώπινο Γένος την ίδια στιγμή που άλλα έθνη, περισσότερο ευφάνταστα και αναμφίβολα περισσότερο ταλαντούχα, οδηγήθηκαν από μια καλπάζουσα φαντασία και μια ανεξέλεγκτη γνώση -που θυμίζει την σημερινή εποχή μας- σε σκοτεινά μονοπάτια μυθοπλασιών και αυτοκαταστροφικού τέλους.

Ναι, οι Εβραίοι έχουν το δικαίωμα να ισχυρισθούν πως ακόμα και με βάρβαρο τρόπο, δια ροπάλου, δια πυρός και σιδήρου εκράτησαν την ιστορική αλήθεια του προπτωτικού Παραδείσου και της νεφελώδους εικόνας του Θεού, όσο επέτρεπε το περιορισμένο πολιτιστικό επίπεδο μιας ομάδς βοσκών να αντιληφθεί. Άλλα έθνη στα οποία η ανθρωπινη σοφία και γνώση ευδοκίμησαν, αποδείχτηκαν ανάξια να στο διατηρήσουν την Αλήθεια της επαφής με το Θείο.

Υπ’ αυτήν την έννοια οι Εβραίοι υπήρξαν οι σωτήρες του Κόσμου. Ή μάλλον ο λαός Ισραήλ. Γιατί υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο, διαφορά που οι ίδιοι οι Εβραίοι δεν αντιλαμβάνονται και που είναι υπεύθυνη για το σημερινό κατάντημα αυτού του λαού.

Σε μία σηζήτηση με έναν πνευματικότατο και διορατικό γέροντα μου λέει. Παιδί μου ΕΜΕΙΣ είμαστε ο λαός Ισραήλ. Εμείς είμαστε οι Ισραηλίτες. Γι αυτό στον όρθρο τα αναγνώσματα είναι από την Παλαιά Διαθήκη μέχρι που ο ιερέας θα πεί: “Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός…” Τότε γινόμαστε Χριστιανοί.

Οι Εβραίοι με την άρνηση και την Σταύρωση του Χριστού αρνήθηκαν στην ουσία την Βασιλεία του Θεού. ΔΕΝ τους προσάπτω την θανάτωση του Χριστού όπως επιπόλαια γίνεται γιατι και εκείνοι που πίστεψαν Εβραίοι ήσαν. Η διαφορά έγκειται πως αυτοί που Τον αρνήθηκαν ακόμα περιμένουν τον Μεσσία τους ενώ εκείνοι που Τον πίστεψαν έγιναν ο λαός Ισραήλ μαζί με όλους τους άλλους από όλα τα άλλα έθνη και φυλές.

Όσοι δεν Τον αποδέχθηκαν ως Μεσσία απλά εξακολουθούν να ζουν σε μια προχριστιανική κατάσταση όπου τα άλλα έθνη είναι ακάθαρτα, μακρυά από την Αποκαλυπτική Αλήθεια που μόνο στον Ιουδαϊσμο διατηρήθηκε. Γι αυτό και εξακολουθούν να ζουν στην δική τους κλειστή, υπεροπτική κοινωνία που θεωρεί την αλληλοβοήθεια σαν μέσο επιβίωσης αλλά και σαν μέσο επικυριαρχίας επί των ακαθάρτων. Και αυτό το αναφέρω ως ελαφρυντικό γιατί αν θα τους κατηγορήσουμε εύκολα και αβίαστα για αυτό που είναι σήμερα, τότε θα έπρπε να τους κατηγορήσουμε και γι αυτό που ήταν τότε, πριν από την έλευση του Σωτήρα, την εποχή που άλλα προηγμένα έθνη προσκυνούσαν ξόανα, έκαναν ανθρωποθυσίες και λάτρευαν τον παιδεραστή Θεό του Ολύμπου και την διεστραμμένη συζυγό του.

Οι σημερινοί όμως Εβραίοι ζουν ένα υπαρξιακό και εσχατολγικό δράμα: Αναμένουν ακόμα τον Μεσσία τους ως αρχηγό ενός Βατικάνειου κοσμικού κράτους (του κράτους Ισραήλ) ο οποίος θα επικυριαρχήσει στον Κόσμο υποτάσσοντας τα άλλα, ακάθαρτα έθνη που ευρίσκονται σε αποστασία, που θα επιβάλει μια Νέα Τάξη ειρήνης και Ασφάλειας και που θα εξασφαλίσει την Παγκόσμια Ευημερία με την συγκέντρωση Σολωμόντειου πλούτου, επί των ημερών του οποίου στα ταμεία του Ισραήλ συγκεντρώνονταν κατ’ έτος 666 σίκλοι χρυσού (Βασιλειών Α’ 10:14)

Επειδή λοιπόν ο πραγματικός Μεσσίας ήδη έχει έρθει και δεν είχε τίποτα από την γκλαμουριά και την δύναμη που περίμεναν, δεν τους επέβαλε ως άρχουσα τάξη, δεν κυριάρχησε επί των άλλων εθνών, δεν ήταν πρόσωπο κοσμικής εξουσίας, οι Σιωνιστικοί κύκλοι πήραν την κατάσταση στα χέρια τους και αγωνίζονται με κάθε τρόπο να φέρουν τον δικό τους Μεσσία, ο οποίος θα έχει τα χαρακτηριστικά που οι ίδιοι φαντάζονται πως θα έπρεπε να έχει.

Έτσι βιώνουμε

α) την προ πολλού προγραμματισμένη και δρομολογημένη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ από μιά Σιωνιστική οικονομική νομενκλατούρα η οποία δεν δίστασε να θυσιάσει και απλούς ομοεθνείς τους στο Ολοκαύτωμα ώστε να αποτελέσει αυτό άλλοθι για την δημιουργία του κράτους του Ισραήλ (έχω την αίσθηση πως η Εβραϊκη πλέμπα είχε όλες τις απώλειες ενώ η ανώτερη κάστα έφυγε εγκαίρως στις ΗΠΑ, Ελβετία, Σουηδία με όλον τον παρά),

β) την επάνδρωση του Ισραήλ και πάλι από την παγκόσμια Ιουδαϊκή πλέμπα και από τριτοκοσμικές χώρες (Υεμένη, ΕΣΣΔ, Αιθιοπία κλπ) γιατί ποιός εχέφρων ζαμπλουτος Αμερικανοεβραίος θα πήγαινε ποτέ να εγκατασταθεί στο Ισραήλ, θυσία στον Μινώταυρο του Ισλάμ,

γ) την επιβολή της Παγκόσμιας Νέας Τάξης με την εξαφάνιση καθεστώτων και κρατών που ειναι εκτός συστήματος (χαρακτηριστικό είναι πως φοβερές χούντες αφήνονται ανενόχλητες αρκεί οι αρχηγοί τους να είναι ενταγμένοι στο σύστημα) και δημιουργία Παγκόσμιων θεσμών που θα την επιβαλουν (ΝΑΤΟ, ΟΗΕ)

δ) Την συγκέντρωση του πλούτου είτε με νόμιμα μέσα (πυραμιδωτές εξαγορές μικρότερων επιχειρήσεων από μια χούφτα μεγάλων, κλείσιμο μικρότερων επιχειρήσεων, μονοπώλεια και με την δημιουργία Οργανισμών φαντάσματα που χειρίζονται αδιαφανώς τεράστια κονδύλια (Παγκοσμια Τράπεζα/Wolfowitz/Zoellick, ΕΕ)

ε) Το πολιτισμικό, θρησκευτικό, κοινωνικό ακόμα και γεωγραφικό κατακερματισμό των κρατών και των λαών ώστε να ζουν παντου μειονότητες επί των οποίων θα επιβληθεί η ισχυρότερη

στ) Την δημιουργία ενιαίου χρηματοπιστωτικού συστήματος με την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων και εμπορευμάτων, ενώ η αναγραφή μέσω Bar Code του αριθμού 666 στα πάντα παραπέμπει στην χρυσή εποχή της παντοδυναμίας του Σολωμόντα

Όλα αυτά που δρομολογούνται εδώ και 100-130 χρόνια εντείνονται με γεωμετρική πρόοδο, μέχρις ότου να επιτευχθεί το ποθούμενο για την Εβραϊκη κοινότητα: Η έλευση του Μεσσία τους που θα έχει την δυνατότητα να υλοποιήσει τα παραπάνω. Διαφορετικά η εσχατολογία τους τούς οδηγεί σε ένα τέλμα και σε δύο επιλογές: Ή στο να αποδεχθουν τον Χριστό ως Μεσσία ή να κατασκευάσουν τον δικό τους Χριστό που από την Χριστιανική εσχατολογία ξέρετε πως θα τον λένε και ποιος θα είναι ο ρόλος του.

Τα σημεία των καιρών πλέον δεν μιλούν, φωνάζουν!

http://theoprovlitos.blogspot.com/