Ζωηφόρος

Με δυο λόγια(10)

10.

 

Κύριε και Δεσπότα της ζωής μου,
πνεύμα αργίας περιέργειας, φιλαρχίας  και αργολογίας μη μοι δώς,
πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής
και αγάπης χάρισαί μοι τω σω δούλω.

Ναι, Κύριε, Βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα

και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου,

ότι ευλογητός ει εις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν.

......................................................................................................................

Η Θρησκεία είναι σαν το καρφί. Όσο δυνατότερα το κτυπάς τόσο βαθύτερα μπαίνει.

Yaroslauski Α΄Πρόεδρος αθέων Ρωσίας

 


«Έφθασε καιρός, η των πνευματικών αγώνων αρχή, η κατά των δαιμόνων νίκη, η πάνοπλος εγκράτεια, η των Αγγέλων ευπρέπεια, η προς Θεόν παρρησία...

Κύριε, δι' αυτής αξίωσον και ημάς, προσκυνήσαι σου τα Πάθη και την αγίαν Ανάστασιν, ως φιλάνθρωπος».

Δοξαστικό Όρθρου Κυριακής της Τυρινής

 


Αγίου Εφραίμ του Σύρου

 

«Αλοίμονο, ω ψυχή, λάλησε και δάκρυσε, διότι στερήθηκες ταχέως Πατέρες τελείους και Ασκητές Οσίους. Πού είναι οι Πατέρες; Πού είναι οι Άγιοι; Πού είναι οι άγρυπνοι; Πού είναι οι προσεκτικοί; Πού είναι οι ταπεινοί; Πού είναι οι πραείς; Πού είναι οι ήσυχοι; Πού είναι οι εγκρατείς; Πού είναι οι ευλαβείς και που οι ακτήμονες; Πού είναι οι κατανυκτικοί και ευάρεστοι στον Θεό, οι οποίοι στάθηκαν εν προσευχή καθαρά ενώπιον του Θεού, βρέχοντας σχεδόν την γη δια των γλυκών δακρύων και της κατανύξεως; Που είναι οι φιλόθεοι πλήρεις αγάπης Θεού, οι οποίοι δεν απέκτησαν καθόλου κάτι φθαρτό επί της γης, αλλά σηκώνοντας τον Σταυρό τους συνεχώς, παρακολουθούσαν ασφαλώς τον Σωτήρα στην στενή οδό, προσέχοντας επιμελώς να μην εκπέσουν σε κρημνούς, σε τόπους έρημους, και αβάτους, και ανύδρους, και σκοτεινούς, αλλά στην ευθεία οδό των εντολών του Θεού, πλήρεις πάντοτε από τον φωτισμό των προσταγμάτων του Χριστού, οδεύοντας σε καλή πολιτεία, θερμώς δουλεύοντας τον Θεό, και θλιβόμενοι εκουσίως στον μάταιο τούτο βίο;

Γι' αυτό ο Θεός, ο αγαπών αυτούς υπερβολικά, επεσύναξε αυτούς σε λιμένες ζωής και αιωνίου χαράς, για ν' αγάλλωνται και τρυφήσουν εκεί στον Παράδεισο της τρυφής και στον ουράνιο νυμφικό θάλαμο, μαζί με τον αθάνατο Νυμφίο εν μεγίστη χαρά.»

 


Συμβουλές  του Δαβίδ στον γιο του   Σολομώντα

Φρόντισε, παιδί μου Σολομών,

να αγαπάς τον Κύριο και να τηρείς το θέλημά Του, με όλη σου την καρδιά με όλο σου το είναι.

Ψεύτικα λόγια και έργα υποκριτικά στον Θεό δεν περνάνε!

Ο Θεός βλέπει και τα βάθη της καρδιάς μας και ξέρει καλύτερα από εμάς ακόμη και τις πιο κρυφές μας σκέψεις.

Ζήτησε Του, να ρθη κοντά σου,

και θα ρθη.

Και να το ξέρεις. Αν συ πάψεις να Τον ζητείς, αν συ Τον αφήσεις στην άκρη,

θα αφήσει και Αυτός εσένα στην άκρη.

Για πάντα.

(Α΄Παραλ. κεφ. 28,9)

Πόσο, πρέπει τέτοια λόγια να μας προβληματίζουν! Ίσχυαν χίλια χρόνια π.Χ. Ισχύουν και τώρα. Και θα ισχύουν για πάντα.

 


Περί της Δευτέρας Παρουσίας

του Οσίου Εφραίμ του Σύρου

 

«Ουδείς ας μη πλανηθεί, αγαπητοί μου αδελφοί, ουδείς ας μη νομίσει ότι τα λεγόμενα περί της Κρίσεως είναι μόνο λόγια. Αλλ' ας πιστεύσουμε ακριβώς καί ασφαλώς όλοι στον Κύριο, ότι κατά τις Θείες Γραφές υπάρχει ανάσταση νεκρών και κρίση και ανταπόδοση. Και αφού παραβλέψουμε τα πρόσκαιρα και τά περιφρονήσομε, ας φροντίσομε να ετοιμασθούμε για την απολογία, όταν θα παρασταθούμε ενώπιον του φοβερού βήματος, κατά την φοβερά και φρικτή εκείνη ώρα. Διότι αυτή είναι η ώρα η πολυστένακτος και πολυώδυνος και πολύθλιπτος, κατά την οποία εξετάζεται όλη η ζωή μας. Περί αυτής της φρικτής ημέρας και φοβεράς προείπαν οι Προφήτες και οι Απόστολοι. Περί αυτής της ημέρας και ώρας η Θεία Γραφή από περάτων της οικουμένης, στις Εκκλησίες και σε κάθε τόπο, βοά και διαμαρτύρεται και παρακαλεί, λέγουσα: «Προσέχετε, γρηγορείτε, αγρυπνείτε, προσεύχεσθε, ελεείτε, γίνεστε έτοιμοι, διότι δεν γνωρίζετε την ημέρα ουδέ την ώρα, κατά την οποία ο Κύριός μας έρχεται.

 

Αδελφοί μου, ας βαδίσομε δι' αυτής της οδού, γιά να κληρονομήσομε αιώνια ζωή, διότι όποιος βαδίζει σ' αυτήν, είναι φανερό, ότι θα κληρονομήσει την αιώνια ζωή, διότι αυτή η οδός είναι η ζωή και αν είναι λίγοι οι ευρίσκοντες αυτήν, αλλά εμείς, αγαπητοί, ας μη αποτύχομε αυτής. Ουδείς εξ ημών ας μη βαδίσει έξω αυτής, για να μη απολεσθεί, καθώς ο Προφήτης λέγει: «Μήποτε οργισθεί Κύριος και απολείσθε εξ οδού δικαιας» (Ψαλμ. β΄12). Ας ακούσομε τον Δεσπότη λέγοντα: «Εγώ είμαι το φως του κόσμου» (Ιωάν. η΄12) «Εγώ είμαι η ζωή» (αυτ. ια΄25, ιδ΄6). «Εγώ είμαι η θύρα, δι' εμού εάν τις εισέλθη, θέλει σωθή» (αυτ. ι΄ 9) «Εγώ είμαι η οδός» (αυτ. ιδ΄ 6), «όστις ακολουθεί εμέ δέν θέλει προσκόψει, αλλά θα λάβη το φως της ζωής» (αυτ. η΄12). Αυτήν λοιπόν την μακαρία οδό ας βαδίσομε, την οποία εβάδισαν πάντες οι ποθήσαντες τον Χριστόν. Αυτής της οδού τα βήματα είναι θλιβερά, αλλ' η ανάπαυση είναι μακαρία, αυτής τα βήματα είναι δύσκολα, αλλ' η ανταπόδοση είναι χαρά, αυτής τα βήματα είναι στενά, αλλά το κατάλυμα είναι ευρύχωρο. Αυτής τα βήματα είναι η μετάνοια, η νηστεία, η προσευχή, η αγρυπνία, η ταπεινοφροσύνη, η πνευματική πτωχεία, η περιφρόνηση της σαρκός, η επιμέλεια της ψυχής, η χαμαικοιτία, η αλουσία, η ξηροφαγία, η πείνα, η δίψα, η γυμνότης, η ελεημοσύνη, τα δάκρυα, το πένθος, ο στεναγμός, οι γονυκλισίες, οι ατιμίες, οι διωγμοί, οι αρπαγές, τα ραπίσματα, κόποι δια των χειρών, κίνδυνοι, επιβουλές, το να λοιδορείται κανείς και να υπομένει, το να μισείται και να μη μισεί, το να αδικείται και να ευεργετεί, το να συγχωρεί τους σφάλλοντας σ' αυτόν, το να θέλγει την ψυχή των φίλων, τέλος δε το να χύσει το αίμα του υπέρ του Χριστού.

 

Όποιος έχει τα βήματα αυτής της στενής πύλης και τεθλιμμένης οδού (Ματθ. ζ΄14), θα λάβει μακαρία την ανταπόδοση, δηλαδή την Βασιλεία των Ουρανών, η οποία δεν τελειώνει ποτέ.»

 


Των Ψυχών

Ο Άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης, στον Λόγο του εις τους κοιμηθέντες εν Χριστώ αδελφούς, αναφέρει τους λόγους ψυχωρραγούντα ανθρώπου που λέγει: «Δάκρυα δεν έχω, και παρακαλώ εσάς να δακρύσετε για μένα. Συμπαθήσατε και προσευχηθείτε προς Κύριον, για να βρω εκεί μικρή άνεση. Για να λάβω εκεί μικρό έλεος ότι σε πολλά αμάρτησα. Και τι για μένα κηρία ανάπτετε, αδελφοί, εφ' όσον εγώ την λαμπάδα της ψυχής μου δεν άναψα; Τί με ενδύματα λαμπρά με ενδύετε; εφ' όσον εγώ ένδυμα γάμου διά τον εαυτόν μου δεν ετοίμασα; Τί δε και με ύδωρ το σώμα μου πλύνετε, εφ' όσον εγώ δεν έπλυνα τον εαυτό μου δια του ύδατος των δακρύων; Τί δε και σε τάφο μετά Οσίων με κατατίθετε, των οποίων τον βίο και τον τρόπο δεν έπραξα; Αλοίμονο, πώς το εαυτό μου επλάνησα, και ενέπαιξα λέγοντας. Όσο είμαι νέος, ας απολαύσω της του κόσμου χαράς, ας θεραπεύσω την σάρκα μου, και ύστερα μετανοώ, διότι ο Θεός φιλάνθρωπος ων, σε όλα θα μου δώσει την συγχώρηση, Αυτά νομίζοντας κάθε ημέρα, την ζωή μου κακώς εδαπάνησα. Διδασκόμουν και δεν επρόσεχα, ερμηνευόμουν και καταγελούσα, άκουα των Γραφών και ως μη ακούων έκαμα, άκουα περί κρίσεως και θανάτου, και ως αθάνατος και αιώνιος καταφρονούσα. Και ιδού ανέτοιμος απέρχομαι, και ουδείς ο βοηθών, ιδού δέομαι και ουδείς ο εισακούων. Ιδού καταδικάζομαι, ουδείς ο λυτρούμενος. Δικαία η κρίση του Θεού. Όσες φορές απεφάσιζα να μετανοήσω, και πάλι χειρότερα έπραττα. Όσες φορές με ελέησε, εγώ παρόργιζα».

 


Η φυτεία του Θεού

 

Λέγει ο Κύριος:

Εγώ είμαι η άμπελος. Σεις, τα κλήματα.

Σεις. Δηλαδή: ποίοι;

•Εκείνοι, πού πιστεύουν τον Χριστό, αφού πίστη αληθινή είναι μία, μόνο μία, η πίστη στον Χριστό.

•Εκείνοι, πού με την πίστη τους, ζουν την αιώνια ζωή.

•Εκείνοι, πού ζουν με τον πόθο, να τηρούν το θέλημά Του.

•Εκείνοι πού τρέφονται, με το Σώμα Του και με το Αίμα Του.

•Εκείνοι, πού το έχουν καταλάβει, ότι πρέπει να ζουν με τον Χριστό και από τον Χριστό.

•Εκείνοι, πού τον Θεό τον έχουν και Τον λένε: ΠΑΤΕΡΑ.

(Αποστολικές Διαταγές)      

 


Ήμαρτον Πάτερ

 

«Πόσοι αμαρτωλοί επέστρεψαν; Πόσοι φταίχτες μετανόησαν; Πόσοι αμαρτωλοί μετέβαλαν γνώμη; Πόσοι κακότροποι μετανόησαν; Και όμως όλους αυτούς τους εδέχθη. Τι παράξενο είναι εάν δεχθεί και εμέ; Θεός είναι και δέχεται τους αμαρτωλούς. Ας εγερθώ και ας υπάγω και εγώ».

Δαμασκηνού Στουδίτου

.........................................................................................................................

«Κράτα γερά μέσα σου τα ζώπυρα της πίστεως που παρέλαβες από τους γονείς σου. Η Ελλάδα είναι η χώρα των μεγάλων αγώνων για την κατίσχυση των μεγάλων ιδανικών. Μην αφήσεις τη χώρα σου να χάσει το χαρακτήρα της και να μετατραπεί σε μάζα ανθρώπων, χωρίς συνείδηση, χωρίς εθνικότητα και χωρίς ταυτότητα. Μέσα σ' αυτή τη μάζα κινδυνεύεις να γίνεις ένα νούμερο, ένας αριθμός, να χάσεις την ελευθερία της προσωπικότητάς σου. Αδελφοί, μείνατε εδραίοι και αμετακίνητοι σε όσα μάθατε και σε όσα επιστώθητε. Μείνατε σταθεροί στην πίστη και στα ιδανικά του Γένους. Αυτό είναι το χρέος μας.»

Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος

........................................................................................................................

Όσιος Εφραίμ ο Σύρος

 

Ασκητής με πολλή απλότητα, εγκράτεια και ενθουσιώδη πίστη. Προικισμένος με πλουσιότατη και φλογερώτατη φαντασία, εξασκούσε μεγάλη επιρροή στους συμπολίτες του.

Ο Εφραίμ γεννήθηκε στις αρχές του 4ουαιώνα, στη Νίσιβη της Συρίας. Διδάσκαλο ευτύχησε να έχει τον επίσκοπο Ιάκωβο, άνδρα μεγάλης θεολογικής παιδείας, που τον χειροτόνησε διάκονο.

Αλλά αυτός παραδίδεται ολοκληρωτικά στις μελέτες του και δε θέλησε να προβιβαστεί σε ανώτερο αξίωμα. Διότι θεωρεί σπουδαιότερο αυτό που είπε ο Απόστολος Παύλος: «Πάσα γραφή θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς παιδείαν την εν δικαιοσύνη, ίνα άρτιος ή ο του Θεού άνθρωπος, προς πάν έργον αγαθόν εξηρισμένος». Δηλαδή, όλη η Γραφή έχει εμπνευστεί από το Θεό. Γι’ αυτό είναι ωφέλιμη να διδάσκει την αλήθεια, να ελέγχει τις πλάνες, να διορθώνει αυτούς που αμαρτάνουν, να παιδαγωγεί στην αρετή και έτσι ο άνθρωπος του Θεού να είναι τέλειος, καταρτισμένος σε κάθε έργο αγαθό.

Έτσι, με αυτόν τον τρόπο ο Εφραίμ απέκτησε ξεχωριστή θέση στην εκκλησιαστική κίνηση του έθνους του.

Ήταν περίφημος ρήτορας, ο βαθύς και φλογερός συγγραφέας.

Ονομάστηκε προφήτης Σύρων, στύλος της Ορθοδοξίας, στόμα και κιθάρα του Αγίου Πνεύματος.

Ο Όσιος Εφραίμ κοιμήθηκε το 379, αφού άφησε μεγάλο συγγραφικό έργο.

Απολυτίκιο

«Ρείθρον άυλον, εν τη ψυχή σου, τον ζωήρρυτον, πλουτήσας φόβον, κατανύξεως κρατήρ, αναδέδειξαι, όθεν ημάς προς ηθών τελειότητα, τοις ιεροίς σου ρυθμίζεις διδάγμασιν. Εφραίμ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος».

 


ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ

 

αρετή μεγάλη, αρετή δεδοξασμένη, αρετή σωτηριώδης. ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ σύνδεσμος της μεταξύ αλλήλων αγάπης, φωτισμός του νοός μου, οδηγία της ψυχής μου, βάλσαμο των αμαρτιών μου, οδός της σωτηρίας μου, κλίμαξ ανάγουσά με στο ύψος της δόξης και στα επουράνια  του Θεού σκηνώματα. Πως άρα δυνάμεθα ημείς να γίνωμεν άξιον κατοικητήριόν σου;

του Νικηφόρου Θεοτόκη

 


Ο αββάς Σισώης:

 

  Να μη θέλετε να κάνετε, μόνο ό,τι σας αρέσει

  Να φροντίζετε να κάνετε, αυτό που αρέσει στον Θεό.

 


Είδον πάσας τας παγίδας του εχθρού ηπλωμένας επί της γης, και στενάξας είπον: «Τις άρα παρέρχεται ταύτας;» και ήκουσα φωνής λεγούσης μοι: «Η ταπεινοφροσύνη». 

Μέγας Αντώνιος 


Ἡ στροφή στίς διαχρονικές ἀξίες δέν εἶναι ὀπισθοδρόμηση ἀλλά ἀναβαπτισμός στό πνεῦμα καί τήν ἀλήθεια.

Δικό μας χρέος εἶναι νά ὁμολογοῦμε τήν ἀλήθεια καί νά συντηροῦμε τίς αξίες.

 


Η γιορτή των Φώτων

 

Κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες οι πιστοί βαφτίζονταν ομαδικά σε ορισμένες μέρες και περιόδους τους έτους: από το Πάσχα μέχρι την Πεντηκοστή καθώς και την ημέρα της Βάπτισης του Κυρίου. Τη νύχτα της παραμονής, που γινόταν η προετοιμασία για τη γιορτή και το βάπτισμα των κατηχουμένων (το "φώτισμα", όπως λεγόταν),  οι χριστιανοί πήγαιναν στο ναό με αναμμένες λαμπάδες. Έτσι από τα πολλά φώτα η γιορτή πήρε το όνομα "τα Φώτα".


Γιατί βαπτίστηκε ο αναμάρτητος Χριστός;

 

Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέει ότι ο Χριστός βαπτίστηκε για:

-να καθαρίσει όλη την ανθρώπινη φύση,

-να συντρίψει τη δύναμη των δαιμόνων και του αρχηγού τους, 

-να  αγιάσει τον βαπτιστή, αφού δεν αγίασε ο Πρόδρομος τον Χριστό αλλά ο Χριστός τον Πρόδρομο, όταν ο τελευταίος έβαλε το χέρι του πάνω στο κεφάλι του Χριστού,

-να τηρήσει το νόμο τον Ιουδαϊκό,

-να αποκαλύψει το μυστήριο της Αγίας Τριάδας, αφού την ώρα εκείνη έχουμε  για πρώτη φορά, τη φανέρωσή του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος,

-να πλύνει την αμαρτία και να θάψει τον παλαιό Αδάμ μέσα στο νερό

-να γίνει το πρότυπό μας, να μας υποδείξει δηλαδή ότι πρέπει και εμείς να βαπτιζόμαστε, βάπτισμα όμως με νερό και Πνεύμα Άγιο.

Αγιολογιο

Αγιον Ορος

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel