Παρακάτω ακολουθεί η επιστολή:
Π ρ ό ς
Τόν Ἀξιότιμον
κ. Θεόδωρον Μούχτση,
Διευθυντήν Δευτεροβαθμίου Ἐκπαιδεύσεως Ν. Ροδόπης
Ἐ ν τ α ῦ θ α.
Ἀγαπητέ μου κ. Διευθυντά,
Μέ ἀφορμήν τήν ἔκδοσιν καί ἀποστολήν ὑπό τοῦ Ἐξοχωτάτου κ. Ὑπουργοῦ Παιδείας καί Θρησκευμάτων νεοτέρας Ἐγκυκλίου, συμφώνως πρός τήν ὁποῖαν διευκρινίζεται ὅτι τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν εἶναι καί παραμένει ὑποχρεωτικό, θά ἤθελα νά ἐπικοινωνήσω μαζί Σας, προκειμένου νά Σᾶς καταθέσω τήν ἀγωνίαν καί τόν προβληματισμόν μου, σχετικῶς μέ τόν τρόπον ἀπαλλαγῆς τῶν μαθητῶν ἀπό τά θρησκευτικά.
Θεωρῶ σκόπιμο, λίγο πρίν τήν ἐπισήμανσίν μου αὐτήν, νά Σᾶς ὑπενθυμίσω, ὡς καλῶς γνωρίζετε, ὅτι ἡ φιλτάτη Πατρίδα μας, ἡ Ἑλλάς τῶν Ἁγίων τῆς Πίστεως καί τῶν Ἠρώων τοῦ Ἔθνους, εἶναι συνυφασμένη μέ τήν πίστιν στόν ἕνα καί ἀληθινό Θεόν, τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν.
Εἰς τό Σύνταγμα τῆς Πατρίδος μας ἀναφέρεται ὅτι τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν εἶναι ὑποχρεωτικό, ἀφού στήν ἀρχή του γίνεται ἐπίκλησις εἰς τό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἐπισημαίνεται δέ ὅτι ἀπευθύνεται σέ ὅλους τούς μαθητές καί ἔχει σκοπό, μεταξύ ἄλλων, τήν ἀνάπτυξιν τῆς ἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς συνειδήσεως καί τήν διάπλασίν τους σέ ἐλεύθερους καί ὑπεύθυνους πολίτες ( ἄρθρο 16, παράγραφος 2).
Τό Πανεπιστήμιον Ἀθηνῶν, πού ἱδρύθηκε τήν 3ην Μαΐου 1837 καί ὀνομάσθη πρός τιμήν τοῦ ἱδρυτή του Ὀθώνειον, συναποτέλεσαν οἱ Σχολές: Θεολογίας, Νομικῆς, Ἰατρικῆς καί Τεχνῶν. Ὡς ἐκ τούτου, διεφάνη ἀπό τῆς συστάσεως τοῦ Κράτους ἡ ὠφέλεια καί ἡ σκοπιμότης ἑνός μαθήματος, πού δέν εἶναι μία ἁπλή ἐπιστήμη, ἀλλά ὡς ἔχει χαρακτηρισθεῖ καί εἶναι τέχνη τεχνῶν καί ἐπιστήμη ἐπιστημῶν.
Μέ αὐτές τίς εἰσαγωγικές σκέψεις καί λαμβάνοντας ὑπ’ ὄψιν τήν ἱστορίαν τοῦ Ἔθνους μας, κατά τήν κρατοῦσαν παράδοσιν εἰς τό πρόγραμμα τῶν διδασκομένων μαθημάτων, θεωροῦμεν ὅτι ὡς συνεχιστές αὐτοῦ τοῦ φορτίου τῶν μαρτύρων καί τῶν γενναίων, πού ἔπεσαν ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος, ἔχομεν χρέος νά ὑπεραμυνθῶμεν αὐτῶν τῶν δικαίων καί νά τά παραδώσωμεν εἰς τούς ἐπιγενομένους, καθώς τά παρελάβομεν.
Ἀναφορικῶς μέ τό θέμα τῆς ἀπαλλαγῆς ἀπό τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν, αὐτή ἴσχυε μέχρι σήμερα διά τούς ἐλαχίστους ἀριθμητικά μαθητές, πού λόγοι θρησκευτικῆς συνειδήσεως τοῦ οἰκογενειακοῦ τους περιβάλλοντος καί κατ’ ἐπέκτασιν τῶν ἰδίων, δέν ἐπέτρεπαν τήν παρακολούθησίν του.
Ὡς Ἐπίσκοπος καί πνευματικός πατέρας τῶν χριστιανῶν τῆς εὐαίσθητης αὐτῆς περιοχῆς, ἐκφράζων δέ τήν ἀγωνίαν καί τόν προβληματισμόν τοῦ ἱεροῦ Κλήρου, ἀλλά καί γονέων, θεωρῶ ὅτι ἡ σέ ὀρισμένα σχολεῖα ἀθρόα προσέλευσις γονέων, πού σπεύδουν νά ἀκολουθήσουν τήν διαδικασίαν ἀπαλλαγῆς γιά τά παιδιά τους, θά πρέπῃ ἀφ’ ἐνός μέν νά τηρεῖται ἀπαρεγκλίτως τό γράμμα τοῦ Νόμου, ἀφ’ ἑτέρου δέ νά γνωρίζουν οἱ ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ προσερχόμενοι γονεῖς, ὅταν προβαίνουν σέ τοιαύτην δήλωσιν, ὅτι ἀρνοῦνται τήν πίστιν των, καθώς καί ὅτι μία τέτοια ἐνέργεια θά ἐπιφέρῃ πνευματικές συνέπειες.
Εἶναι ἀδιανόητο οἱ γονεῖς, εἰς τούς ὁποίους ὁ Θεός ἔδωσε καί παραχώρησε τό προνόμιον τῆς πατρότητος, προκειμένου νά ‘’ἐλαφρύνουν ’’ τό πρόγραμμα τῶν παιδιῶν τους, νά ἀπευθύνωνται στίς Διευθύνσεις τῶν Σχολείων θεωρώντας ὅτι κάμουν καλό στά παιδιά τους, ἀντί νά τά ὠφελοῦν, τά καταδικάζουν σέ μία ζωή, χωρίς τόν ἀληθινό Θεό, τήν πηγή τῆς γνώσεως, τῆς ἐλπίδος καί παντός ἀγαθοῦ.
Γνωρίζοντας τήν εὐαισθησίαν καί τήν ἀγάπην Σας πρός τούς νέους, παρακαλῶ, ὅπως ἐπιστήσητε τήν προσοχήν εἰς τούς Διευθυντάς τῶν Σχολείων καί τούς Θεολόγους Καθηγητές τῆς ἀρμοδιότητός Σας, κοινοποιώντας τους τήν παροῦσα, ἐπισημαίνοντας συγχρόνως ὅτι τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν παραμένει ὑποχρεωτικό, καθώς καί ὅτι οἱ γονεῖς πού ἀπό σκοπιμότητα καί ὄχι ἀπό λόγους συνειδήσεως ἀρνοῦνται τήν παρακολούθησιν αὐτοῦ τοῦ μαθήματος εἰς τά παιδιά τους, τά ἐμποδίζουν ἀπό τήν ὁλοκλήρωσίν των ὡς προσωπικοτήτων μέ ἀρνητικές ἐπιπτώσεις τοιαύτης στερήσεως, οἱ ὁποῖες θά διαφανοῦν εἰς τήν μετέπειτα ζωήν τους, μέ ἀκαθόριστες συνέπειες διά τούς ἰδίους καί τό εὐρύτερο περιβάλλον τους.
Βέβαιος ὤν διά τήν πρόθυμον συνεργασίαν καί συμπαράστασίν Σας εἰς αὐτό τό καίριον θέμα διά τήν νεολαῖαν τῆς Πατρίδος μας, ἐπικαλούμενος δέ τήν ἐξ Ὕψους δύναμιν καί ἐνίσχυσιν εἰς τό εὐθυνοφόρο λειτούργημά Σας, διατελῶ
Μετ’ εὐχῶν καί τιμῆς πάσης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ