ΔΙΑΒΙΒΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΥΠ' ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. 474/19-06-2013 ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΤΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ ΤΗΣ ΡΙΖΑΡΕΙΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ
ΔΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΜΙΚΤΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΗΣ Ρ.Ε.Σ.
Ἐν Κυθήροις τῇ 20ῇ Αὐγούστου 2013
Ἀριθ. Πρωτ. : 575
Ἐξοχώτατον Κύριον
Κωνσταντῖνον Ἀρβανιτόπουλον
Ὑπουργόν Παιδείας καί Θρησκευμάτων
Ἀνδρέα Παπανδρέου 37
151 80 ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΝ
Ὑπουργέ μου,
Σᾶς ἔχει κοινοποιηθῆ τό ὑπ' ἀριθ. πρωτ. 402/979/29-7-2013 τοῦ Πολυμελοῦς Συμβουλίου τῆς Ριζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς, τό ὁποῖον ἀποτελεῖ ἀπάντησιν εἰς τήν ὑπ' ἀριθ. 474/19-06-2013 ἐπιστολή μου. Νομίζω ὅτι, κατόπιν τούτου, διά τήν σφαιρικήν θεώρησιν τοῦ πράγματος, ἐπιβάλλεται νά σᾶς ἀνακοινώσω τό κείμενο τῆς ἐν θέματι ἐπιστολῆς μου, τήν ὁποία καί ἐπισυνάπτω.
Ἔπειτα ἀπό τήν ἐνέργειά μου αὐτή ἐπιτρέψατέ μου νά κάμω ὡρισμένας ἐπισημάνσεις ἐπί τοῦ ἀπαντητικοῦ κειμένου τοῦ Πολυμελοῦς Συμβουλίου τῆς Ρ.Ε.Σ. διά νά ἐξαγάγετε εὐκολώτερον τά συμπεράσματά σας.
1. Εἰς τήν προμετωπίδα τοῦ ἐν λόγῳ ἐγγράφου ἀναγράφεται «Ριζάρειος Ἐκκλησιαστική Σχολή. Διοίκηση» (καί ἡ Διεύθυνσις). Εἰς τήν ἀρχή τοῦ κειμένου αὐτοῦ γίνεται λόγος διά τήν κριτική μου «σέ ἀπόφαση τοῦ Πολυμελοῦς Συμβουλίου τοῦ Ριζαρείου Ἱδρύματος». Εἰς τήν συνέχεια ἀναφέρεται εἰς τήν «δυνατότητα φοίτησης στό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο τοῦ Ἱδρύματος καί νεανίδων ἀπό τό σχολικό ἔτος 2013-2014». Καί ἀκολούθως χαρακτηρίζονται «οἱ ἀπόψεις (μου) γιά τή λειτουργία τοῦ Λυκείου ὡς σχολείου ἐκπαίδευσης ἀποκλειστικά μελλοντικῶν ἱερέων, ἄν καί ἀνοιχτές σέ κριτική, σεβαστές».
Ἐδῶ, Ἐξοχώτατε, ὅπως βλέπετε ἐπιχειρεῖται μία ἐσκεμμένη σταδιακή ἀλλοίωσις τῆς ταυτότητος καί τῆς ἀποστολῆς τῆς περιωνύμου Ριζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς μέ τήν λαμπράν 170ετῆ ἱστορία καί παράδοσίν της. Ἡ Ριζάρειος Ἐκκλησιαστική Σχολή μεταποιεῖται πλέον εἰς «Ριζάρειον Ἵδρυμα» καί «Ἐκκλησιαστικό Λύκειο τοῦ Ἱδρύματος». Δέν εἶναι τυχαῖο αὐτό, ἀλλά μία ἐνορχηστρωμένη προσπάθεια ἀποβολῆς τοῦ ἱερατικοῦ χαρακτῆρος τῆς φιλτάτης Σχολῆς μας.
Δύνασθε νά ἐνημερωθῆτε ἀπό τούς εἰδήμονας συνεργάτας τοῦ Ὑπουργείου σας περί τοῦ ὅτι ὁ Πρόεδρος τοῦ Πολυμελοῦς Συμβουλίου τῆς Ρ.Ε.Σ. κ.Χρῆστος Μασσαλᾶς, παρουσίᾳ καί τῶν ἐκπροσώπων τῆς Ἐκκλησίας μας, διεκήρυξε (ποίῳ δικαίῳ;) ἐνώπιον τῆς εἰδικῆς Ἐπιτροπῆς ὅτι ἔκλεισε πλέον ὁ κύκλος τῆς 170ετοῦς ἱστορίας καί προσφορᾶς τῆς γεραρᾶς Ριζαρείου Σχολῆς. Ἀπό τοῦδε καί εἰς τό ἑξῆς θά λειτουργῆ πλέον ὡς Ἐκκλησιαστικό καί ὄχι ὡς Ἱερατικό Σχολεῖο (!!!).
2. Ὁ κ.Πρόεδρος καί τά μέλη τοῦ Πολυμελοῦς Συμβουλίου τῆς Ρ.Ε.Σ. ἀποφεύγουν μέ ἕνα «φιλοσοφικό» - «σοφιστικό» τρόπο νά ἀπαντήσουν ἐπί τῆς οὐσίας, εἰς τό ἐναγώνιο καί ἀδυσώπητο ἐρώτημα ὄχι μόνον ἐμοῦ, ἀλλά καί δεκάδων ἄλλων παλαιῶν Ριζαρειτῶν (Ἀρχιερέων, Ἱερέων, Καθηγητῶν Πανεπιστημίου καί ἄλλων ἐπιστημόνων) : διατί καταφώρως καί ἀναλγήτως παραβιάζεται ἡ βούλησις καί ἡ Σεπτή Διαθήκη τοῦ ἀειμνήστου Ἱδρυτοῦ τῆς Σχολῆς (καί ὄχι ἁπλῶς «Εὐεργέτη», ὅπως χαρακτηρίζεται εἰς τό κείμενο τοῦ Πολυμελοῦς) Γεωργίου Ριζάρη;
Βεβαίως, ὅταν ἔχωμε δωρεά ἀκινήτου ἤ ἀκινήτων δι' ἕνα συγκεκριμένο φιλανθρωπικό ἤ κοινωνικό σκοπό, ὁ ὁποῖος ἐξέλιπε, εἶναι δυνατόν καί ἐπιτρεπτόν νά ἀλλάξη μέ δικαστικήν ἀπόφασιν ὁ ἀρχικός σκοπός. Ἐδῶ, ὅμως, εἶναι ἐντελῶς διαφορετικά τά πράγματα. Ἐδῶ πρόκειται δία βούλησιν ἱεράν καί ἀποκλειστικό ἅγιο σκοπό καί στόχο : «Παρακαλῶ εἰς τήν Σχολήν ταύτην νά διδάσκωνται ὅσοι σκοπεύουσι νά ἐνδυθῶσιν τό τῆς Ἱερωσύνης ἔνδυμα». Δέν πρόκειται διά τήν ἐκμετάλλευσιν ἀκινήτων διά φιλανθρωπικούς καί κοινωνικούς σκοπούς, ἀλλά διά τήν ὑψίστην καί κορυφαίαν ἀποστολήν τῆς Σχολῆς. Καί ἐάν παρήκμασε καί ἀπεδυναμώθη ἡ ἐπίζηλος προσφορά τῆς Σχολῆς μας ὀφείλεται, κατά κοινήν ὁμολογίαν, εἰς τό γεγονός ὅτι εἶναι ἡ μόνη Ἐκκλησιαστική Σχολή ἡ ὁποία ὄχι μόνον δέν λειτουργεῖ ὑπό τήν εὐθύνην τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλ' οὔτε ἔχει, ὅπως θά ἔπρεπε, ἀγαστή συνεργασία μέ αὐτή, μέ ἀποκλειστική εὐθύνη τοῦ Πολυμελοῦς Συμβουλίου, τό ὁποῖο «κόβει τίς γέφυρες», κατά τό κοινῶς λεγόμενο.
3. Ὁ κ.Πρόεδρος καί τό Πολυμελές Συμβούλιον τῆς Ρ.Ε.Σ. ἐπιχειροῦν νά μοῦ ἀποδώσουν «διγλωσσίαν» καί νά πείσουν ὅτι φάσκω καί ἀντιφάσκω εἰς τήν προμνημονευθεῖσαν ἐπιστολήν μου πρός αὐτό. Ἐνῷ δηλ. ψέγω τό Πολυμελές Συμβούλιο τῆς Ρ.Ε.Σ. διά τό ἀνοσιούργημα τῆς κατ' οὐσίαν καταργήσεως τῆς Ριζαρείου Διαθήκης ἀπό τήν μία μεριά, τό μέμφομαι ἀπό τήν ἄλλη διά τήν «τήρηση τῶν ὅρων τῆς διαθήκης, ὅσον ἀφορᾶ στήν ἐκλογή τῶν μελῶν του».
Ὄχι, κ.Ὑπουργέ, δέν συμβαίνει αὐτό. Ἔγραψα περί κλειστοῦ κυκλώματος εἰς τόν τρόπον ἀντικαταστάσεως τῶν μελῶν. Δέν ἀντετάχθην εἰς τούς ὅρους τῆς διαθήκης νά ἐπιλέγωνται ὡς μέλη τοῦ Πολυμελοῦς Συμβουλίου ἀπό τά Ἰωάννινα καί τήν Ἤπειρο, τήν Μυτιλήνη καί τήν Κρήτη, τήν Θεσσαλία καί τήν Πελοπόννησο, ἤ ὅποια ἄλλη περιοχή ὁρίζει ἡ Διαθήκη. Τό δυσάρεστο εἶναι νά μεταδίδεται ἡ σκυτάλη ἀπό τόν πατέρα εἰς τόν υἱό καί ἔπειτα εἰς τόν ἐγγονό κ.ο.κ.
Ἀπό τά Ἰωάννινα, φερ' εἰπεῖν, θά ἦτο δυνατόν, ἐάν ὄντως ὑπῆρχε ἡ ἀναζήτησις τῶν καλλιτέρων καί καταλληλοτέρων προσώπων, νά κληθοῦν διά τήν στελέχωσιν τοῦ Πολυμελοῦς Συμβουλίου οἱ τρεῖς διακεκριμένοι Καθηγηταί τῶν Πανεπιστημίων -παλαιοί Ριζαρεῖται : ὁ κ.Ἰωάννης Κογκούλης, τ.Κοσμήτωρ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης, ὁ κ.Μιχαήλ Τρίτος, Κοσμήτωρ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης καί ὁ κ.Δημήτριος Ράϊος, Καθηγητής τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς Ἰωαννίνων. Κατά παρόμοιο τρόπο καί ἀπό τά ἄλλα διαμερίσματα τῆς πατρίδος μας θά ἦτο δυνατόν νά ἐπιλεγοῦν καταξιωμένοι ἐπιστήμονες, κατά προτίμησιν παλαιοί Ριζαρεῖται, καί τότε θά ἐκαμαρώναμε ὅλοι τήν Σχολήν μας καί τήν σπουδαία προσφορά της. Ἄς μή συγχέωμε τά πράγματα.
4. Ὁ κ.Πρόεδρος καί τά μέλη τοῦ Πολυμελοῦς Συμβουλίου ἐπικαλοῦνται δύο λόγους, ἐπί τῶν ὁποίων βασίζεται ἡ κριτική των εἰς τήν προμνησθεῖσαν ἐπιστολήν μου, οἱ ὁποῖοι δέν εὐσταθοῦν. Σήμερα, λόγῳ τῆς ὑφισταμένης κρίσεως, εἶναί πως δυσχερής ἡ ἀπορρόφησις τῶν ἀποφοίτων τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου, ἀλλά καί τό σήμερα καί τό αὔριο εἶναι εἰς τά χέρια τοῦ Παναγάθου Θεοῦ. Αὐτό δέν μᾶς ἐμποδίζει νά προετοιμάσωμε ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου. Πρός τό παρόν χειροτονοῦμε ἕνα ὑποψήφιο τόν χρόνο. Ἔχει ὁ Παντοδύναμος Θεός διά τά περαιτέρω.
5. Ὁ κ.Πρόεδρος καί τά μέλη τοῦ Πολυμελοῦς Συμβουλίου ἐπικαλοῦνται Ἐγκύκλιον τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καί Θρησκευμάτων, ἐκδοθεῖσαν πρό 4ετίας, ἡ ὁποία ἀπευθύνονταν εἰς τά Ἐκκλησιαστικά Σχολεῖα καί ἀφοροῦσε εἰς τήν λειτουργίαν τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Ι.Ε.Κ. Καί ἐκεῖ τελικῶς περιωρίσθη ἡ ἐφαρμογή της, μετά τήν ἔντονη ἀντίδρασι τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Καί μόνον εἰς τά τμήματα ἐκμαθήσεως τῆς Ἁγιογραφίας, συντηρήσεως τῶν Ἐκκλησιαστικῶν κειμηλίων καί οὐδέποτε εἰς τό ἱερατικόν τμῆμα, τό ὁποῖο παρέμεινε ἀμιγές. Τώρα ἐπιχειρεῖται ἡ μικτοποίησις τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου, δηλ.τοῦ καθαρῶς Ἱερατικοῦ Σχολείου.
6. Δέν ἀνταπαντῶ εἰς τό ἀπαντητικόν κείμενον τοῦ Πολυμελοῦς Συμβουλίου τῆς Ρ.Ε.Σ., διότι αἰσθάνομαι ὅτι ἀπευθύνομαι εἰς «ὦτα μή ἀκουόντων». Δυστυχῶς οἱ ἄνθρωποι αὐτοί δέν ἔχουν συναίσθησιν τῶν βαρειῶν εὐθυνῶν των καί νομίζουν ὅτι ἔχουν τό δικαίωμα νά ἀνατρέπουν ἱερές Διαθῆκες, ὅπως τοῦ ἀειμνήστου Γ. Ριζάρη, οἱ ὁποῖες ἔχουν μέγιστο εἰδικό καί ἠθικο-πνευματικό βάρος.
Ὑπουργέ μου,
Ἔπειτα ἀπό ὅλα ὅσα διαλαμβάνονται εἰς τήν ἀνακοινουμένην καί εἰς ὑμᾶς ἐπιστολήν μου καί τήν διευκρινιστικήν παροῦσαν ἔχετε τήν εὐχέρειαν ὡς ἁρμόδιος Ὑπουργός νά παρέμβητε καταλυτικῶς.
Παρακαλῶ πολύ νά προκαλέσετε τήν παρέμβασιν τοῦ ἁρμοδίου κ.Εἰσαγγελέως διά τόν ἔλεγχον τῆς σημαντικῆς αὐτῆς ὑποθέσεως καί τήν ἀπόδοσιν - τόν καταλογισμόν εὐθυνῶν, ὅπου ἀναλογοῦν. Ἀκόμη καί εἰς τόν ὑπογράφοντα, ἐάν θεωρηθῆ ὅτι ὑπερέβην τά ἐσκαμμένα.
Ἐπ' οὐδενί λόγῳ δέν πρέπει νά ἀφεθῆ ἡ λαμπρά καί γεραρά Ριζάρειος Ἐκκλησιαστική Σχολή εἰς τά χέρια ἀκαταλλήλων καί ἀδυνάμων νά τήν ἀνορθώσουν προσώπων.
Ὑπό τήν μορφήν τήν σημερινήν, εἰς τό σημερινό της κατάντημα, εἶναι μυριάκις προτιμώτερο νά κλείση. Καί ἔπειτα, ἀφοῦ ἀναπλασθῆ καί ἀνασυγκροτηθῆ, σύμφωνα μέ τό γράμμα καί τό πνεῦμα τῆς Ριζαρείου Διαθήκης, νά συνεχίση τήν λαμπράν ἱστορίαν καί διακονίαν της ὑπό τήν αἰγίδα καί φροντίδα τῆς Ἐκκλησίας μας.
Καί ἐπί τούτοις, ἐξαιτούμενος τήν ὑμετέραν συγγνώμην διά τήν ἐκδαπάνησιν πολυτίμου χρόνου σας, διατελῶ
Μέ ἐξαίρετη τιμή καί ἀγάπη
Ὁ Μητροπολίτης
†Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ
Ἀνακοινοῦται τῇ Ἱερᾷ Συνόδῳ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
***
ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΜΕΛΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ Ρ.Ε.Σ. ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΥΘΗΡΩΝ
Η ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΤΟΥ ΠΟΛΥΜΕΛΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΡΙΖΑΡΕΙΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΥΘΗΡΩΝ κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ
PΙZΑPΕIOΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ
ΔIOIKHΣH
ΒΑΣ.ΣΟΦΙΑΣ 1-ΑΘΗΝΑ-106 76
ΤHΛ.210.7l.10.661-210.72.11.748 FΑΧ. 210.72.28.736
e-mail: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.
ΑΘΗΝΑ 29/7/2013
ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. 402/979
Προς
τον Σεβ. Μητροπολίτη Κυθήρων
κ. Σεραφείμ
801 00 Κύθηρα
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
1. Τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών & πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμον
2. Τον Υπουργό Παιδείας & Θρησκευμάτων Κ. Κων. Αρβανιτόπουλο
Σεβασμιώτατε
Σε μια δημοκρατική πολιτεία οι πράξεις δημοσίων προσώπων είναι (και πρέπει να είναι) ανοιχτές σε κριτική. Βέβαια, και οι κρίνοντες κρίνονται.
Για να γίνουμε σαφείς :
Το σχόλιό μας αφορά στην κριτική σας σε απόφαση του Πολυμελούς Συμβουλίου του Ριζαρείου Ιδρύματος. Συμφωνα με την απόφαση αυτή, εναρμονισμένη με σχετική εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας, δίνεται η δυνατότητα φοίτησης στο Εκκλησιαστικό Λύκειο του Ιδρύματος και νεανίδων από το σχολικό έτος 2013-2014.
Οι απόψεις σας Σεβασμιώτατε για τη λειτουργία του Λυκείου ως σχολείου εκπαίδευσης αποκλειστικά μελλοντικών ιερέων, αν και ανοιχτές σε κριτική, είναι σεβαστές.
Η κριτική μας βασίζεται σε δύο λόγους: α) την αδυναμία απορρόφησης των αποφοίτων του Λυκείου σε δραστηριότητες της εκκλησίας και β) το χαμηλό επίπεδο του μαθητικού δυναμικού. Όπως είναι γνωστό, και οι δύο προαναφερθέντες λόγοι στοιχειοθετούνται από τους όρους της διαθήκης του Ευεργέτη Γ. Ριζάρη.
Στην επιστολή σας, που είχε πολλούς παραλήπτες, αναφέρεστε επίσης και εμμονή των μελών του Πολυμελούς Συμβουλίου στην τήρηση των όρων της διαθήκης, όσον αφορά στην εκλογή των μελών του.
Σεβασμιώτατε,
Ψέγετε το Πολυμελές Συμβούλιο τόσο για τη μη τήρηση, όσο και για την τήρηση των όρων της διαθήκης, συγχρόνως και με την ίδια ένταση!
Αν και δεν συμφωνούμε με τις αιτιάσεις που σας οδήγησαν στην έντονη κριτική, τις δεχόμαστε ως έκφραση του ειλικρινούς ενδιαφέροντός σας για το κύρος της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης.
Εκείνο για το οποίο Σεβασμιώτατε μας βρίσκετε αντίθετους είναι ο χαρακτηρισμός σας μελών του Πολυμελούς Συμβουλίου: «...Δυστυxώς τό Πολυμελές Συμβούλιο καταστάν κλειστό κύκλωμα και αποτελούμενον εκ γεγηρακότων και υπεργήρων -υποβασταζομένων τινών- μελών τείνει να καταστεί πληγή χαίνουσα δια την Ρ.Ε.Σ.».
Θα πρέπει να σας θυμίσουμε ότι όλα τα στάδια της ζωής μας, η νεότητα, η ωριμότητα, το γήρας έχουν κάποιο είδος αρετής που δίνεται μόνο εκείνη τη στιγμή. Το σημερινό Πολυμελές Συμβούλιο έχει νέους στο μυαλό και κάποιοι από αυτούς έχουν και σεβάσμια ηλικία.
Ίσως η άποψη σύμφωνα με την οποία: «όποιος δεν έχει τις αρετές της ηλικίας του θ' αναγκαστεί να κουβαλάει μόνο τα ελαττώματά της», να είναι χρήσιμη σε όλους μας.
Και μια διαπίστωση:
Σε θέματα που σχετίζονται με την εκκλησιαστική εκπαίδευση θα πρέπει η Εκκλησία και η Πολιτεία να ρυθμίζουν τις λεπτομέρειες που μπορούν να προκαλέσουν αντιδράσεις, όπως τη δική σας Σεβασμιώτατε, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στη δημιουργία περιβάλλοντος αλληλοκατανόησης και αλληλοσεβασμού για το καλό της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης.
ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ Ρ.Ε.Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΑΣ. ΜΑΣΣΑΛΑΣ
***
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡ.ΚΥΘΗΡΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ
ΤΗΣ ΡΙΖΑΡΕΙΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ
Την οποία κατ΄ αποκλειστικότητα είχε δημοσιεύσει η ιστοσελίδα
www.zoiforos.gr εδώ:
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΥΘΗΡΩΝ κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ ΤΗΣ ΡΙΖΑΡΕΙΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ
ΔΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΜΙΚΤΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΗΣ Ρ.Ε.Σ.
Ἐν Κυθήροις τῆ 19ῃ Ἰουνίου 2013
Κύριον Χρῆστον Μασσαλᾶν
Προέδρον
Πολυμελοῦς Συμβουλίου
Ριζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς
Βασ.Σοφίας 51
106 76 Ἀθήνα
Κύριε Πρόεδρε,
Μέ κατάπληξιν καί κατάθλιψιν ψυχῆς ἔλαβον τά ὑπ΄ἀριθ.Πρωτ.660/240/3-6-2013 καί 673/257/4-6-2013 ὑμέτερα ἔγγραφα, ὡς καί τήν συνημμένην μέ αὐτά «Πρόσκληση εἰσαγωγῆς μαθητῶν καί μαθητριῶν στό Γενικό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο τῆς Ριζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς», ὑπογραφομένην ἐν ἀντιγράφῳ ὑπό τοῦ Γραμματέως τῆς Σχολῆς κ.Σταμ. Μωραΐτη.
Εἰς τό πρῶτον κατά σειράν ἔγγραφόν σας σημειώνετε: «Η Ρ.Ε.Σ. (σήμερα Γενικό Εκκλησιαστικό Λύκειο) εδράζει τή λειτουργία της σε μία παράδοση 170 χρόνων, μία παράδοση που τήν καθιέρωσε στη συνείδηση του λαού μας. Η προσπάθεια των εκτελεστών της διαθήκης των Αδελφών Ριζάρη είναι να τηρηθούν με θρησκευτική ευλάβεια οι αρχές της - η αυστηρή τήρηση των κανόνων λειτουργίας της καί η υψηλής στάθμης φροντίδα για την εκπαίδευση και την διδασκαλία - σε ένα μαθησιακό περιβάλλον εμβαπτισμένο στη χριστιανική ηθική...».
Μετ΄ὀλίγας γραμμάς εἰς τό αὐτό ἔγγραφον γράφετε: «Τά τελευταία χρόνια το επίπεδο του μαθητικού δυναμικού είναι λίαν χαμηλού επιπέδου μαθησιακών επιδόσεων αλλά καί συμπεριφοράς που είναι ασύμβατη με την παράδοση και τον προορισμό του σχολείου. Τό Ίδρυμά μας προσπαθεί να βελτιώσει τις υποδομές του και μαζί να δημιουργήσει το κατάλληλο περιβάλλον μετάβασης των νέων και νεανίδων από τήν οικογενειακή ζωή στην κοινωνία».
Εἰς τό ἑπόμενον ὡς ἄνω ἔγγραφον ἀνακοινοῦται ἡ ἀπόφασις νά προσληφθοῦν κατά τό σχολικόν ἔτος 2013-2014, «με τη διαδικασία της αξιολόγησης και κατόπιν προφορικής συνέντευξης, στην Α΄τάξη του Γενικού Εκκλησιαστικού Λυκείου μας τρείς (3) μαθητές η μαθήτριες, ως υπότροφοι της Κλ/μίας Π.Στεφανίτση». Καί περαιτέρω ἀνακοινοῦται ἡ χορήγηση δύο χρηματικῶν βραβείων εἰς διακριθέντας ἤ διακριθησομένους μαθητάς καί μαθητρίας.
Κύριε Πρόεδρε,
Ἡ μεγάλη μου κατάπληξις καί κατάθλιψις τῆς ψυχῆς ὀφείλεται εἰς τό ὅτι, ἐνῷ ἐπικαλεῖσθε τήν παράδοσιν τῶν 170 χρόνων τῆς γεραρᾶς Σχολῆς μας καί ἐνῷ διατείνεσθε ὅτι ἡ προσπάθεια τῶν ἐκτελεστῶν τῆς Ριζαρείου διαθήκης εἶναι «να τηρηθούν με θρησκευτική ευλάβεια οι αρχές της», ἐν τούτοις ἐν γνώσει ἤ ἐν ἀγνοίᾳ σας παρεβλέψατε καί ἠσεβήσατε κατά τῆς πολυσεβάστου καί ἱερᾶς αὐτῆς Διαθήκης. Ἡ ἀπό τοῦ Μαΐου τοῦ 1840 συνταχθεῖσα Διαθήκη τοῦ ἀειμνήστου Γεωργίου Ριζάρη ὁρίζει σαφέστατα ὅτι θέλει εἰς τήν Σχολήν αὐτήν «νά διδάσκωνται ὅσοι σκοπεύουσι νά ἐνδυθῶσιν τό τῆς Ἱερωσύνης ἔνδυμα» (ὅπερ εἶναι ἀναγεγραμμένον εἰς τό ὑπέρθυρον τῆς κεντρικῆς εἰσόδου τῆς νέας Ριζαρείου Σχολῆς).
Ἑβδομηκονταέξ (76) Ριζαρεῖται Ἀρχιερεῖς καταγράφονται καί ἀναρίθμητοι ἀνά τόν κόσμον Ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι σπουδάσαντες ἐν τῇ Μητρί Ριζαρείῳ Σχολῆ «ἐνεδύθησαν τό τῆς Ἱερωσύνης ἔνδυμα».
Ὁ ἀείμνηστος Διευθυντής τῆς Ριζαρείου καί μετέπειτα Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Χρυσόστομος Παπαδόπουλος ἔγγραφε τά ἀκόλουθα διά τήν προσφοράν τῆς ΡΕΣ: «Ἡ Σχολή κατά κοινήν ὁμολογίαν ἦταν τό ἄριστον καί ὠφελιμώτατον πάντων τῶν ἐν Ἑλλάδι ἐκπαιδευτηρίων, ὅπερ πολυειδῶς καί πολυτρόπως εὐηργέτησε καί εὐεργετεῖ τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί σύμπαν τό Ἑλληνικόν Ἔθνος».
Καί ὁ νῦν Σεβ. Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ.Νικόλαος, Ριζαρείτης, πολυγραφώτατος συγγραφεύς, εἰς τήν προσφάτως κυκλοφορηθεῖσαν μελέτην του «Ριζαρεῖτες Ἀρχιερεῖς» (1844-σήμερον) γράφει μεταξύ ἄλλων καί τά ἑξῆς ἀξιοπρόσεκτα : «Στήν πρώτη καί δεύτερη περίοδο τῆς ἀκμῆς της μέχρι τοῦ 1960 στά παλαιά διδακτήρια τῆς ὁδοῦ Βασ. Σοφίας καί ἀπό τοῦ 1960 στά νέα διδακτήρια στό Χαλάνδρι, ἡ Ριζάρειος ὑπῆρξε κιβωτός τοῦ Γένους καί πνευματική μήτρα ἀναγεννήσεως τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς τῆς νεωτέρας Ἑλλάδος. Τό σύστημα διδασκαλίας, τό ἐσωτερικό καθημερινό πρόγραμμα λειτουργικῆς ζωῆς, ἡ μέριμνα τοῦ Διευθυντοῦ, τῶν Καθηγητῶν καί τοῦ προσωπικοῦ γιά κάθε Ἱεροσπουδαστή, ἡ μετάδοση γνησίου ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος, ἡ καλλιέργεια τῆς πνευματικότητος σέ ὅλα τά στάδια της, εἶναι ὁρισμένα ἀπό τά ἀγαθά πού παρεῖχε στούς ὑποψήφιους ἱερεῖς ἡ Σχολή, ὥστε νά σφυρηλατήσουν τήν προσωπικότητα τους καί νά ἀποκτήσουν τήν πνευματική ὡριμότητα πού χρειάζεται κάθε ὑποψήφιος κληρικός. Ἡ προσφορά τῆς Ριζαρείου Σχολῆς δέν εἶναι δυνατόν νά καταγραφῆ, διότι ἡ ἔκταση της εἶναι διαχρονική καί παγκόσμια».
Κύριε Πρόεδρε,
Ὅ,τι μέχρι στιγμῆς ἐλέχθη ἀφορᾷ εἰς τό ἔνδοξον παρελθόν τῆς Σχολῆς μας, εἰς τό τότε. Τό σήμερα, ὅμως, τῆς Ρ.Ε.Σ; Τό περιγράψατε προηγουμένως εἰς τό πρῶτον ἔγγραφόν σας. Ἐπαναλαμβάνω τήν σύντομον ἀναφοράν σας: «Τα τελευταία χρόνια τό επίπεδο του μαθητικού δυναμικού είναι λίαν χαμηλού επιπέδου μαθησιακών επιδόσεων αλλά και συμπεριφοράς που είναι ασύμβατη με την παράδοση και τον προορισμό του σχολείου». Ἡ ἐπισήμανσις αὐτή τά λέγει ὅλα. Ὡς τό Πολυμελές Συμβούλιον της Ρ.Ε.Σ, δηλαδή ὡς τό ἀνώτερον διοικητικόν ὄργανον τῆς Σχολῆς ἐδέχθητε τήν μικτοποίησιν της, ἀκολουθοῦντες προφανῶς σχετικήν περυσινήν ἐγκύκλιον τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας. Καί τώρα, διά τῶν προειρημένων ἐγγράφων σας καλεῖτε διά τήν Α΄τάξιν τοῦ Γενικοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου μαθητάς καί μαθητρίας, προσκρούοντες ἀσφαλῶς εἰς τήν Ριζάρειον Διαθήκην, ἡ ὁποία ὁρίζει μόνον τό πρῶτον, καί τήν ὁποίαν εἴχατε τήν δυνατότητα νά ἐπικαλεσθῆτε, ὁμοῦ μετά τῆς μακρᾶς παραδόσεως τῆς Σχολῆς πρός ἀποφυγήν τῆς ἐφαρμογῆς αὐτῆς τῆς ἐγκυκλίου τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, ἀφοῦ ἡ Ρ.Ε.Σ. εἶναι νομικόν πρόσωπον ἰδιωτικοῦ δικαίου.
Καί σᾶς ἐρωτῶ εὐθέως: Μέ ποῖον δικαίωμα παρεβιάσθη ἡ Διαθήκη Ριζάρη; Πῶς παρεθεωρήθη καί ἠγνοήθη ἡ παράδοσις τῶν 170 ἐτῶν τῆς Ριζαρείου Σχολῆς; Δέν εἶναι, κατά τήν ἰδικήν σας ἔκφρασιν, «ἀσύμβατη μέ τήν παράδοση καί τόν προορισμό τοῦ σχολείου» ἡ μικτοποίησις τοῦ Γενικοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου τῆς Ριζαρείου, ἡ ὁποία ἀνατρέπει τήν μακράν παράδοσίν της; Τί θά ἔλεγε σήμερα ὁ Ἅγιος Διευθυντῆς Ρ.Ε.Σ. Μητροπολίτης Πενταπόλεως Ἅγιος Νεκτάριος;
Πρός Θεοῦ! Νά μήν θεωρηθῇ ἐπ΄οὐδενί λόγῳ ἡ ἀντίδρασις αὕτη ὡς ἀποστροφή πρός τό ἀσθενές φῦλον. Δέν προέρχεται ἐκ τοιούτων κινήτρων, ἀλλά προβάλλεται διότι δέν ἔχουν οὐδεμίαν θέσιν αἱ νεάνιδες μαθήτριαι ἐν μέσῳ ὑποψηφίων κληρικῶν, ἀγόντων μάλιστα τήν ἐφηβικήν ἡλικίαν. Ὅταν πρό τριετίας περίπου ἐκλήθην διά τήν κοπήν τῆς Βασιλόπιττας τῶν παλαιῶν Ριζαρειτῶν, καί εὑρισκομένων ἡμῶν εἰς τά κεντρικά διδακτήρια τῆς Σχολῆς, παρεκλήθην νά εἰσέλθω εἰς τήν κατά τούς μαθητικούς μας χρόνους Α΄τάξιν, ὅπου ἐλάμβανον ἐκείνην τήν ὥραν εἰδικά μαθήματα νεάνιδες, ἠρνήθην ἐπιμόνως νά εἰσέλθω, ὄχι διά νά μή μιανθῶ, ἀλλά διά τό ἀσύμβατον τοῦ ἐγχειρήματος τούτου διά τήν λαμπράν παράδοσιν τῆς Σχολῆς μας.
Κατά τούς χρόνους τῶν σπουδῶν μας, κ.Πρόεδρε, ἡ ζωή τῶν Ἱεροσπουδαστῶν ἦτο ὅπως τήν περιγράφει ὁ ἅγιος Φθιώτιδος. Εἴμεθα ἐσωτερικοί ὑπότροφοι-οἰκότροφοι καί αἱ ἔξοδοί μας καθ΄ὅλην τήν ἐννεάμηνον φοίτησίν μας δέν ἔφθανον τάς δέκα (10). Καί τότε παρετηροῦντο ὡρισμένα προβλήματα, λόγῳ τοῦ ὅτι ἤρχοντο πολλοί μαθηταί-κυρίως ἐκ τῆς Ἠπείρου- ὄχι μέ πρόθεσιν νά ἐνδυθοῦν τό τῆς Ἱερωσύνης ἔνδυμα , ἀλλά διά νά ἀποχωρήσουν καί νά μετεγγραφοῦν εἰς τήν Ε΄τάξιν τοῦ τότε Γυμνασίου. Τά τότε ὅμως προβλήματα, συγκρινόμενα μέ τά τωρινά, ὅτε αἱ θύραι εἶναι ἀνοικταί, ὄχι ἁπλῶς δι΄ἐπισκέψεις, ἀλλά καί διά συνδιδασκαλίαν ὠχριοῦν.
Κύριε Πρόεδρε,
Ὑπό τό νεωτερικόν τοῦτο καί πάντῃ ἀπαράδεκτον σχῆμα τῆς φιλτάτης Σχολῆς μας, διά τό ὁποῖον θρηνῶ καί ὀδύρομαι, δέν δύναμαι νά ἀνταποκριθῶ εἰς τήν ἔκκλησίν σας νά ἀποστείλω ὑποψηφίους ἐκ τῆς Θεοσώστου Ἐπαρχίας μου. Εἶναι χιλιάκις προτιμώτερον νά κλείσῃ ἡ Σχολή μας ὑπό τοιαύτας συνθήκας. Νά κλείσῃ τό συντομώτερον. Καί σεῖς μετά τοῦ Πολυμελοῦς Συμβουλίου σας νά ἀποσυρθῆτε παραιτούμενοι. Δυστυχῶς τό Πολυμελές Συμβούλιον, καταστάν κλειστόν κύκλωμα καί ἀποτελούμενον ἐκ γεγηρακότων καί ὑπεργήρων-ὑποβασταζομένων τινων-μελῶν τείνει νά καταστῇ πληγή χαίνουσα διά τήν Ρ.Ε.Σ. Θλιβερά διαπίστωσις πολλῶν.
Εἰς τό παρελθόν, ἐξ ὅσων γνωρίζω ἐκ τῆς θητείας μου ὡς Συνοδικοῦ μέλους (2005-2006 καί 2011-2012) ἀπεκλείσατε πᾶσαν συνεργασίαν, τόσον μετά τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, ὁ ὁποῖος μεταξύ τῶν ἄλλων γονίμων προτάσεων, προέτεινε νά στεγασθῇ εἰς τήν Ρ.Ε.Σ. ἡ Ἀνωτέρα Ἐκκλησιαστική Ἀκαδημία Ἀθηνῶν, ὅσον καί μετά τοῦ νῦν Μακ.Ἀρχιεπισκόπου κ.Ἱερωνύμου, ὁ ὁποῖος προσεπάθησε πολυτρόπως νά συμπαρασταθῇ εἰς τό ἔργον τῆς Σχολῆς, προτείνας μάλιστα εἰς τό Συμβούλιον σας νά εἰσέλθῃ καί ἕνας Ἀρχιερεύς-ὁ ἐξ Ἰωαννίνων καταγόμενος Σεβ.Μητροπολίτης Ἐλασσῶνος κ.Βασίλειος, παλαιός Ριζαρείτης, διά νά ἐκπροσωπῆται ἡ Ἱερά Σύνοδος. Καί, ἐνῷ ὡς πρός τάς προτάσεις συνεργασίας μετά τῆς Ἱερᾶς Συνόδου εἶσθε ἐπιφυλακτικοί, εἰς τήν ἐγκύκλιον τοῦ ἁρμοδίου Ὑπουργείου, ἀπευθυνομένου πρός τά Ἐκκλησιαστικά Γυμνάσια-Λύκεια, παρουσιάζεσθε ἐνδοτικοί, χωρίς προφανῶς νά προβάλλετε τά ὡς ἄνω ἐπιχειρήματα διά τήν μή ἐφαρμογήν της εἰς τήν ἰδιωτικοῦ δικαίου Σχολήν μας.
Ἐάν λοιπόν, κ.Πρόεδρε, φρονῆτε ὅτι ἡ ζωή τῆς Σχολῆς θά παραταθῇ μέ αὐτό τό ἑρμαφρόδιτον σύστημα ἔχετε μεγάλο λάθος καί φοβοῦμαι ὅτι ἐγκληματεῖτε εἰς βάρος τῆς Σχολῆς μας. Θά δώσετε δέ φρικτόν λόγον ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως, ἐάν ἐμμείνετε εἰς τάς θέσεις σας αὐτάς. Ἀναλογισθῆτε σοβαρῶς τάς εὐθύνας σας. Δώσατε τήν δυνατότητα, ἀφήνοντες τόπον καί παρέχοντες τρόπον δράσεως εἰς τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, διά νά ἀναμορφώσῃ καί ἀνασυγκροτήσῃ τήν Σχολήν μας ἐπί τῇ βάσει τῆς σεπτῆς Ριζαρείου Διαθήκης καί τῆς 170ετοῦς παραδόσεώς της.
Ταῦτα, καταθέσας ἐκ ψυχῆς ἐν ἱερᾷ ἀγανακτήσει, καί ἀναφωνῶν ὡς παλαιός Ριζαρείτης˙
«Ριζαρῶν ἐντολάς τάς ἁγίας,
θά τηρήσωμεν μέχρι πνοῆς,
τῆς ἐσχάτης ναί μέχρι θυσίας
καί αὐτῆς τῆς προσκαίρου ζωῆς»
(Ἐκ τοῦ ὕμνου τῶν Ριζαρειτῶν)
διατελῶ, Εὐχέτης σας πρός Κύριον,
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ
Ἀνακοινοῦται: τῇ Ἱερᾷ Συνόδῳ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί εἰς ἅπαντας τούς ἐν ἐνεργείᾳ Σεβ.Μητροπολίτας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί Κρήτης, ἀποφοίτους τῆς Ρ.Ε.Σ
Κοινοποιεῖται:-Ἕνωσιν παλαιῶν Ριζαρειτῶν, Ἀθήνας
-Ἐλλογ.Καθηγητάς Πανεπιστημίου καί παλαιούς Ριζαρείτας