***
Πογκρόμ κατά των χριστιανών σε Μ. Ανατολή και Αφρική
της Έλενας Μπέλλη
από την εφημερίδα «Ημερησία», 30/12/2010
Αιφνίδιες συγκρούσεις στην Ινδονησία, ανελέητες διώξεις στην Ερυθραία, σφαγές στο Ιράκ, μάχες στη Νιγηρία, θάνατοι στην Αίγυπτο, απελάσεις στο Μαρόκο, διαμάχες στο Σουδάν: Ο χάρτης των οργανωμένων εγκλημάτων εναντίον των Χριστιανών διευρύνεται με την πάροδο των χρόνων σε μία εξέλιξη που θυμίζει έντονα την ισλαμική απάντηση στον ιερό πόλεμο κατά των μουσουλμάνων που κήρυξε κάποτε ο Τζορτζ Μπους.
Πλέον, η σύγκρουση πολιτισμών παίρνει διαστάσεις μαζικού διωγμού, διαστάσεις εκκαθάρισης - κάθαρσης των ισλαμικών εδαφών από το «μίασμα του χριστιανισμού». Αυτό τουλάχιστον είναι το άτυπο σύνθημα της αλ - Κάιντα στο Ιράκ, που ήδη οδηγεί στην έξοδο χιλιάδων χριστιανών από τη χώρα. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, τουλάχιστον 6.000 χριστιανοί έχουν βρει καταφύγιο στις κουρδικές περιοχές του Ιράκ, ενώ χιλιάδες άλλοι έχουν μετακινηθεί προς τη Συρία, τον Λίβανο και την Ιορδανία. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα στοιχεία του ΟΗΕ δόθηκαν στη δημοσιότητα λίγες μέρες μετά τη σφαγή 44 χριστιανών στην εκκλησία τους στη Βαγδάτη την 31η Οκτωβρίου και άρα δεν περιλαμβάνουν εκείνους που τράπηκαν σε φυγή μετά τα αιματηρά γεγονότα.
Η απειλή της αλ-Κάιντα ότι θα στρέψει «σπαθιά στο λαιμό των χριστιανών» αρκεί για να σβήσει τον χριστιανισμό από τον ιρακινό θρησκευτικό χάρτη. Σε άλλες περιοχές, όμως, ο ιερός πόλεμος του Μπους είναι απλώς αφορμή για αιματοχυσία και η αιτία των σκληρών αναμετρήσεων μεταξύ των δύο θρησκειών χάνεται στα βάθη του χρόνου. Στη Νιγηρία και το Σουδάν, για παράδειγμα, το μίσος μεταξύ του χριστιανικού νότου και του ισλαμικού βορά σχεδόν «κληροδοτείται» από γενιά σε γενιά, ως αποικιοκρατικό κατάλοιπο που εσχάτως προσλαμβάνει έντονη οικονομική χροιά. Στην Αίγυπτο η βία κατά των χριστιανών είχε σαφή πολιτική -προεκλογική- χροιά, ενώ στο Μαρόκο, οι «πολιτισμένες διώξεις» κατά των χριστιανών, μέσω του νόμιμου μέτρου της απέλασης, φαίνεται να υποκινούνται από μία ανεπίσημη πολιτική «εκκαθάρισης».
Ασίγαστο μίσος
Εθνικός διχασμός σε Νιγηρία και Σουδάν
Παραμονή Χριστουγέννων: Στην πόλη Τζος της Νιγηρίας ένα μπαράζ βομβιστικών επιθέσεων σε δύο χριστιανικές εκκλησίες προκαλεί τον θάνατο σχεδόν τριάντα ανθρώπων και τον τραυματισμό άλλων 74. Την επόμενη μέρα, οι ένοπλες ομάδες των χριστιανών και των μουσουλμάνων στην πόλη εμπλέκονται σε μία θανατηφόρα αντιπαράθεση, σε ακόμη μία έκρηξη του ασίγαστου μίσους μεταξύ των δύο πλευρών.
Το μίσος στην πόλη Τζος αντικατοπτρίζει τον εθνικό διχασμό μεταξύ του ισλαμικού βορά και του χριστιανικού νότου και της παράδοσης που θέλει από τη μία πλευρά, τους γηγενείς χριστιανούς να μάχονται για να διατηρήσουν τα οικονομικά οφέλη και τα πολιτικά αξιώματα που τους κληροδοτήθηκαν και από την άλλη τους μουσουλμάνους εποίκους του νότου να διεκδικούν ισονομία, πρόσβαση δηλαδή στα δημόσια αξιώματα, το δικαίωμα στη δημόσια δωρεάν παιδεία, πρόσβαση στα εύφορα εδάφη? Το κυβερνών Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα, του προέδρου της Νιγηρίας, Γκουντλάκ Τζόναθαν, έχει κάνει βήματα εξομάλυνσης. Εχει για παράδειγμα θεσπίσει την εναλλαγή της προεδρίας του κόμματος μεταξύ βόρειου και νότιου υποψήφιου ανά δύο τετραετίες. Αλλά ενώ το λαϊκό αίσθημα διχασμού δεν έχει μειωθεί, η πολυπληθέστερη χώρα της Αφρικής, πλούσια σε πετρέλαιο, δεν αντιμετωπίζει -ακόμα- πρόβλημα εδαφικής ακεραιότητας. Προς το παρόν, τουλάχιστον, διότι οι εξελίξεις στο Σουδάν ίσως ανοίξουν και στη Νιγηρία τον ασκό του Αιόλου.
Ο ίδιος εθνικός διχασμός μεταξύ του ισλαμικού βορά και του χριστιανικού νότου που συγκλονίζει τη Νιγηρία σπαράζει και το Σουδάν, το οποίο σύρεται σε δημοψήφισμα για τη διχοτόμηση της χώρας. Το Νότιο Σουδάν, το νέο κράτος που θα προκύψει από το δημοψήφισμα, θα δομηθεί με βάση τα δυτικά πρότυπα, με έμφαση στην ανεξιθρησκία.
Στην περιοχή διαμένουν περίπου οκτώ με δέκα εκατομμύρια χριστιανοί, που φυσικά αποτελούν την πλειοψηφία στον νότο. Οι χριστιανοί ωστόσο αποτελούν τη μειοψηφία στη χώρα καθώς ο βοράς κατοικείται από διπλάσιο αριθμό μουσουλμάνων. Ο χριστιανικός πληθυσμός του απορρίπτει τη διακυβέρνηση του προέδρου Ομάρ αλ Μπασίρ, προβάλλοντας αίτημα αυτονομίας που στηρίζεται ενεργά από τη Δύση. Φυσικά, το γεγονός ότι το νότιο Σουδάν παράγει το 80% του πετρελαίου της χώρας ουδεμία σχέση έχει με την αυτοδιάθεση των χριστιανών του νότου και το κίνημα για τη δημιουργία ανεξάρτητης χώρας...
Ιράκ – Αίγυπτος
Φανατικός ισλαμισμός εν δράσει
Σε μία από τις δεκάδες διαμαρτυρίες των φανατικών ισλαμιστών στην Αίγυπτο κατά του ηγέτη των χριστιανών Κοπτών της χώρας, υψώθηκε ένα πανό ίδιο με αυτό της αλ-Κάιντα. Το σύνθημα είχε δοθεί: Δύο ημέρες αργότερα, η αλ Κάιντα στο Ιράκ εξαπέλυε την αιματηρότερη επίθεση εναντίον των χριστιανών στη χώρα και μάλιστα μέσα στην εκκλησία τους. Στα μέσα Νοεμβρίου, η αλ Κάιντα προχώρησε σε νέα επίθεση εναντίον των χριστιανών, φθάνοντας μέσα στα ίδια τους τα σπίτια. Και στα μέσα Δεκεμβρίου, ακολούθησαν τα αιματηρά επεισόδια εναντίον των χριστιανών στην Αίγυπτο.
Η διασύνδεση δεν είναι τυχαία. Ομάδες φανατικών ισλαμιστών -τρομοκρατικών και μη- δρουν εξίσου ενεργά σε Αίγυπτο και Ιράκ, αν και για διαφορετικούς λόγους. Στην Αίγυπτο, αφορμές υπάρχουν πολλές αλλά οι διώξεις των χριστιανών αποδίδονται κυρίως στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου και τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές. Στο Ιράκ, αντίθετα, το κλίμα είναι καθαρά «πολεμικό». Για τους φανατικούς ισλαμιστές, η δράση τους είναι τα αντίποινα κατά του πογκρόμ που εξαπέλυσε η διεθνής κοινότητα εναντίον των μουσουλμάνων μετά την 11η Σεπτεμβρίου.
Συρία - Ο «παράδεισος» της Δαμασκού
«Η ζωή στη Συρία είναι παραπάνω από τέλεια», βεβαιώνει ο πατέρας Γκάμπριελ Ντάγκγουντ, επικεφαλής της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη χώρα. Αντίθετα από την κατάσταση σε άλλες αραβικές χώρες, όπου οι χριστιανοί υπόκεινται διωγμούς σε βαθμό εξολόθρευσης, η Δαμασκός παρέχει στους χριστιανούς ασφαλές καταφύγιο. Ανάλογο «παράδεισο» παρέχουν βεβαίως ο Λίβανος και η Ιορδανία, αλλά το γεγονός ότι η Συρία του Ασαντ αποτελεί υπόδειγμα ανεξιθρησκίας στη Μέση Ανατολή συνιστά από μόνο του δείγμα πολιτισμού. «Η Δύση συγκρούεται με τους πολιτισμούς, ενώ η Ανατολή τους χτίζει», συμφωνεί και ο μουφτής της Συρίας, της χώρας που φιλοξενεί δύο εκατομμύρια Σύρους χριστιανούς και τώρα δέχεται πρόσφυγες χριστιανούς από γειτονικά κράτη.
Πηγή: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12337&subid=2&pubid=88011148
***
Πάθη Χριστιανών στη Μέση Ανατολή
Οι χριστιανοί στη Μέση Ανατολή, που ετοιμάζονται να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα
με το φόβο των επιθέσεων και των απειλών της Αλ Κάιντα, κυρίως στο Ιράκ.
Κλίμα φόβου, διώξεων και διακρίσεων και στις άλλες αραβικές χώρες
Οι χριστιανοί στη Μέση Ανατολή, που ετοιμάζονται να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα με το φόβο των επιθέσεων και των απειλών της Αλ Κάιντα, κυρίως στο Ιράκ, είναι χωρισμένοι σε πολλές κοινότητες, που συχνά μαστίζονται από ένα αυξανόμενο συναίσθημα ανασφάλειας και αποκλεισμού.
Κοιτίδα του Χριστιανισμού, η περιοχή αριθμεί 20 εκατομμύρια Χριστιανούς, από τους οποίους τα 5 είναι καθολικοί, σε περίπου 356 εκατομμύρια κατοίκους, σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα στη διάρκεια μιας συνόδου για τη Μέση Ανατολή, τον Οκτώβριο στο Βατικανό.
Συγκρούσεις, πολιτική αστάθεια, οικονομικές δυσκολίες, διακρίσεις, διωγμοί ή πρόοδος του ριζοσπαστικού Ισλάμ, σπρώχνει έναν αυξανόμενο αριθμό από αυτούς στην αναχώρηση από την περιοχή, ειδικά στο Ιράκ.Οι Κόπτες (οι χριστιανοί της Αιγύπτου), ως επί το πλείστον Ορθόδοξοι, είναι η μεγαλύτερη χριστιανική κοινότητα της Μέσης Ανατολής, και αντιπροσωπεύει, σύμφωνα με εκτιμήσεις, από 6% έως 10% των 80 εκατομμυρίων Αιγυπτίων.
Παρά το γεγονός ότι η κοινότητά τους διακρίνεται από τους σύρους καθολικούς του Ιράκ, οι Κόπτες είναι, σύμφωνα με το αμερικανικό κέντρο παρακολούθησης των ισλαμιστικών ιστοσελίδων (SITE), αυτοί που έχουν μπει στο στόχαστρο του ιρακινού σκέλους της Αλ Κάιντα που έχει αναλάβεί την ευθύνη για τη σφαγή, στις 31 Οκτωβρίου, σε μια εκκλησία στη Βαγδάτη.
Η περίπτωση δύο αιγύπτιων γυναικών, που παρουσιάστηκαν ως "φυλακισμένες σε μοναστήρια» επειδή εξέφρασαν τη βούληση να ασπαστούν το Ισλάμ, θα χρησιμοποιηθεί από το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ (ISI) για να δικαιολογήσει τις απειλές αυτές κατά των χριστιανών.
Στο Ιράκ, η κατάσταση των Χριστιανών κρίνεται ιδιαίτερα ανησυχητική.
Στις 17 Δεκεμβρίου, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) κατήγγειλε μια «έξοδο» χιλιάδων Χριστιανών από το Ιράκ από τις 31 Οκτωβρίου.
Ο αριθμός των Χριστιανών στο Ιράκ υπολογίζεται μεταξύ 450.000 και 500.000, ανάμεσα τους περίπου 300.000 Καθολικοί (σε σχέση με τις 378.000 που ήταν το 1980).
Το Ισραήλ φιλοξενεί μια κοινότητα 143.000 χριστιανών, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύτηκαν σήμερα από τη στατιστική υπηρεσία της Ιερουσαλήμ. Αντιπροσώπευαν το 2,9% του πληθυσμού το 1948, το 2,3% το 1972, και το 2,1% το 2009.
Είναι περίπου 57.000 στα παλαιστινιακά εδάφη.
Οι χώρες του Κόλπου έχουν περίπου 3,5 εκατομμύρια Χριστιανούς διαφόρων εκκλησιών, κυρίως ασιάτες μετανάστες ή Διτικούς καθολικούς.
Το δικαίωμα της λατρείας αναγνωρίζεται σε αυτές τις χώρες, με εξαίρεση τη Σαουδική Αραβία, που απαγορεύει όλες τις μορφές θρησκευτικής πρακτικής, εκτός από το Ισλάμ. Δώδεκα Φιλιππινέζοι και ένας ιερέας συνελήφθησαν για προσηλυτισμό στο βασίλειο στις αρχές Οκτωβρίου, κατά τη διάρκεια μιας λειτουργίας που γινόταν στα κρυφά.
Στη Συρία, επειδή δεν υπάρχουν επίσημες στατιστικές, οι αναλυτές λένε ότι οι Χριστιανοί αντιπροσωπεύουν το 5 έως το 10% ενός πληθυσμού που είναι 20 εκατομμύρια άτομα. Επίσης, δεν υπάρχουν απειλές από ισλαμικές ομάδες εναντίον των χριστιανών στη χώρα αυτή.
Στο Λίβανο, οι χριστιανοί - των οποίων σημαντική είναι η κοινότητα των Μαρωνιτών - αποτελούν περίπου το 34% του πληθυσμού, που υπολογίζεται σε 4 εκατομμύρια άτομα, το υψηλότερο ποσοστό για μια χώρα της Μέσης Ανατολής.
Οι επιθέσεις από εξτρεμιστικές ομάδες σε αυτή τη χώρα εν γένει συνδέονται με πολιτικά ζητήματα, και όχι με θρησκευτικά.
Τέλος στην Ιορδανία, η χριστιανική κοινότητα αριθμεί περίπου 200.000 άτομα.
Πηγή: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&pubid=48240948
***
Χριστιανοί υπό διωγμόν
της Ρόδης Κράτσα
Τις μέρες αυτές οι χριστιανοί όλου του κόσμου νιώθουν την ανάγκη
να ζήσουν το μήνυμα των Χριστουγέννων, μήνυμα αγάπης,...
Τις μέρες αυτές οι χριστιανοί όλου του κόσμου νιώθουν την ανάγκη να ζήσουν το μήνυμα των Χριστουγέννων, μήνυμα αγάπης, γαλήνης, ελπίδας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, ότι σε κάποιες περιοχές του κόσμου χριστιανοί υφίστανται διωγμούς και απειλείται η ζωή τους. Στο Ιράκ, η καθημερινή βία, οι πρόσφατες επιθέσεις εις βάρος των χριστιανικών κοινοτήτων, ο βομβαρδισμός του καθεδρικού ναού αποθαρρύνουν τους πιστούς να ασκούν ελεύθερα τα λατρευτικά τους καθήκοντα, να ζήσουν τα Χριστούγεννα. Από το 1,4 εκατομμύριο χριστιανών, μελών μιας από τις αρχαιότερες χριστιανικές κοινότητες στη Μέση Ανατολή, τα δύο τρίτα έχουν φύγει από το Ιράκ μετά το φανατισμό και τη βία που ακολούθησε την αμερικανοσυμμαχική εισβολή του 2003, ενώ σήμερα περισσότεροι από τους 450.000 εναπομείναντες Ιρακινούς χριστιανούς φέρονται να προετοιμάζουν την έξοδό τους. Παρόμοιες καταστάσεις παρουσιάζονται και σε άλλες περιοχές της Μέσης Ανατολής, με αποτέλεσμα οι χριστιανοί να αντιμετωπίζουν την περιθωριοποίηση, το φόβο και τέλος τον ξεριζωμό.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ σε αυτές τις συνθήκες, η αδιαφορία είναι απαράδεκτη και η σιωπή πρέπει να σπάσει. Δεν μπορούμε να αφήσουμε μόνους και αβοήθητους τους χριστιανούς της Μέσης Ανατολής. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε στις 25 Νοεμβρίου ψήφισμα με το οποίο καταδίκασε το διωγμό που υφίσταται κατ’ αρχάς στο Ιράκ, καλώντας την κυβέρνηση της χώρας να προστατεύσει τις μειονότητες, να βάλει ένα τέλος στη βία και να προχωρήσει σε δίωξη των υπευθύνων. Καλεί επίσης την Επιτροπή και τις κυβερνήσεις των χωρών-μελών της Ε.Ε. να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της καταπάτησης των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να αναλάβουν άμεσα πρωτοβουλίες στο πλαίσιο των εξωτερικών σχέσεων, της αναπτυξιακής και ανθρωπιστικής βοήθειας. Ολοι, πολίτες, πολιτικοί και Μέσα Ενημέρωσης, έχουμε υποχρέωση να καταδικάσουμε τέτοιες απάνθρωπες συμπεριφορές, να χρησιμοποιήσουμε όλα τα θεμιτά μέσα που διαθέτουμε για να προστατεύσουμε τους χριστιανούς της Μέσης Ανατολής και όπου αλλού καταπιέζονται. Έχουμε υποχρέωση να εργαστούμε κατά της βίας και της τρομοκρατίας και να προασπίσουμε τη Δημοκρατία, την ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης, της λατρείας, καθώς και την ανθρώπινη ακεραιότητα κι αξιοπρέπεια. Όχι άλλα αιματηρά Χριστούγεννα πουθενά στον κόσμο.
Πηγή: http://www.e-typos.com/content.aspx?cid=16649&catid=7
