***
Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο
Κεφ. 14, χωρία 16 έως 24
῾Η παραβολὴ τῶν προσκαλεσμένων σὲ δεῖπνον
ΙΔ΄\ Εἶπεν ο Κύριος την παραβολήν ταύτην· 16 ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς· 17 καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα. 18 καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. 19 καὶ ἕτερος εἶπε· ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. 20 καὶ ἕτερος εἶπε· γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν. 21 καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπε τῷ δούλῳ αὐτοῦ· ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ρύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε. 22 καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί.
23 καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκος μου. 24 λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου.
ΑΠΟΔΟΣΗ
Είπεν ο Κύριος αυτή την παραβολή. Ένας άνθρωπος έκαμε τραπέζι μεγάλο και κάλεσε πολλούς. Και έστειλε τον υπηρέτη του την ώρα του τραπεζίου να πει στους καλεσμένους. Ελατέ, γιατί όλα είναι έτοιμα. Και άρχισαν όλοι σαν συνεννοημένοι να ξεφεύγουν. Ο πρώτος είπε· Αγόρασα χωράφι και έχω ανάγκη να βγω να το δω. Σε παρακαλώ, βγάλε με από την υποχρέωση. Και άλλος είπε΄ Αγόρασα πέντε ζευγάρια βόδια και πάω να τα δοκιμάσω· σε παρακαλώ βγάλε με από την υποχρέωση. Και άλλος είπε· Έκαμα το γάμο μου και γι' αυτό δεν μπορώ να έλθω. Και παρουσιάστηκε ο υπηρέτης εκείνος και τα είπε όλα τον κύριο του. Τότε θύμωσε ο Κύριος και είπε στον υπηρέτη του. Έβγα γρήγορα στις πλατείες και στα σοκάκια της πόλεως και φέρε εδώ μέσα όλους τους φτωχούς και σακάτηδες και κουτούς και στραβούς. Και είπεν ο υπηρέτης· Κύριε, έγινε όπως διέταξες και ακόμα υπάρχει τόπος. Και είπεν ο Κύριος στον υπηρέτη· έβγα στους δρόμους και τα μονοπάτια και ανάγκασε να μπούνε για να γεμίσει το σπίτι μου. Σας λέγω πως κανένας από τους ανθρώπους κείνους τους καλεσμένους δεν θα φάγει από το τραπέζι μου. Γιατί πολλοί είναι οι καλεσμένοι, αλλά λίγοι είναι οι διαλεχτοί.
***
Από την προς Κολοσσαείς Επιστολή του Αποστόλου Παύλου
Κεφ. 3, χωρία 4 έως 11
Αἱ συνέπειαι τῆς συναναστάσεως μὲ τὸν Χριστὸν
Γ/ Αδελφοί, 4 ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ. 5 Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, 6 δι' ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, 7 ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· 8 νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· 9 μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ 10 καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ' εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, 11 ὅπου οὐκ ἔνι ῞Ελλην καὶ ᾿Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.
ΑΠΟΔΟΣΗ
Αδελφοί, όταν θα φανερωθεί ο Χριστός, πού είναι η ζωή μας, τότε και σεις μαζί με Αυτόν θα φανερωθείτε δοξασμένοι.
Νεκρώστε λοιπόν εδώ στη γη το σώμα σας, δηλ. την πορνεία, τη σαρκική ακαθαρσία, το ένοχο πάθος, την κακή επιθυμία και την πλεονεξία, που είναι ειδωλολατρία.
Για όλα αυτά έρχεται η οργή του Θεού σε κείνους, που απειθούν στο νόμο Του- αυτά (τα ίδια) κάνατε και σεις κάποτε όταν ζούσατε ανάμεσα σε τέτοιους ανθρώπους.
Όμως τώρα σεις, τώρα πού δεν είσθε πια ειδωλολάτρες, αλλά χριστιανοί, πετάξτε τα όλα από πάνω σας: την οργή, τον θυμό, την κακία, τη βλασφημία τον κάθε αισχρό λόγο, πού βγαίνει από το στόμα σας.
Μη λέτε ψέμματα ο ένας στον άλλο· γδυθείτε τον παλαιό άνθρωπο μαζί με τις πράξεις του και ντυθείτε τον νέο εκείνον, πού διαρκώς ανανεώνεται, με σκοπό να φθάσει σε αληθινή θεογνωσία, σύμφωνα με την εικόνα και το πρότυπο του Χριστού, πού τον έφτιαξε. (Σ' αυτή την κατάσταση δεν έχει σημασία) αν είναι κανείς Έλληνας ή αν είναι Ιουδαίος, αν έχει περιτομή ή αν είναι βάρβαρος ή Σκύθης ή δούλος ή ελεύθερος, αλλά σε όλα και σε όλους είναι ο Χριστός.
***
Κυριακή ΙΑ' Λουκά
(Το μέγα δείπνο) (Λουκ. ιδ', 16-24)
κήρυγμα επί του Ευαγγελίου
του Ιωάννη Δήμου
Θεολόγου - Φιλολόγου
από την ιστοσελίδα του: www.sostikalogia.com
Στο γνωστό σε όλους «πάτερ ημών» όλοι προσεύχονται με τις λέξεις «ελθέτω η βασιλεία σου». Η βασιλεία του Θεού είναι ο Παράδεισος, δηλαδή η μακαριότητα, η χαρά, η αγαλλίαση και η ανέκφραστη απόλαυση από τη θεωρία του θείου κάλλους. Αυτή η μακαριά κατάσταση που είναι απερίγραπτη παρουσιάζεται στη σημερινή ευαγγελική περικοπή ως μεγάλο δείπνο.
Οποιοσδήποτε άνθρωπος και αν γινόταν μέτοχος του συμποσίου αυτού θα μαγνητιζόταν τόσο πολύ ώστε θα εθυσίαζε τα πάντα για να παραμείνει εκεί μονίμως. Αυτό έκαναν οι μάρτυρες της Εκκλησίας, οι οποίοι αφού πίστεψαν στην ουράνια αυτή μακαριότητα, αδιαφόρησαν για τις στερήσεις, τα βάσανα και τις θυσίες και εθεώρησαν όλα σκύβαλα και ανάξια λόγου προκειμένου να κερδίσουν την είσοδο στον παράδεισο.
Δυστυχώς όμως υπήρξαν και πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι μολονότι κλήθηκαν να γίνουν πολίτες της επουρανίου βασιλείας και να απολαύσουν τα αγαθά της αρνήθηκαν να ανταποκριθούν στην πρόσκληση. Προσκολλημένοι στις επιθυμίες των γήινων θησαυρών επροτίμησαν τα πρόσκαιρα από τα αιώνια και τα επίγεια από τα επουράνια. Η πράξη τους αυτή θυμίζει μερικούς ανθρώπους της ζούγκλας, οι οποίοι αλλάζουν τους πολύτιμους λίθους με ψεύτικα στολίδια.
Το ίδιο παθαίνουν και οι άνθρωποι οι οποίοι καλούνται να πιστέψουν στο Θεό και να γίνουν μέτοχοι του αιωνίου συμποσίου αλλά εκείνοι παραμένουν προσηλωμένοι και αιχμάλωτοι των πρόσκαιρων απολαύσεων και επίγειων αγαθών.
Έτσι και οι καλεσμένοι της σημερινής ευαγγελικής περικοπής αρνήθηκαν να προσέλθουν στο μέγα δείπνο με τη δικαιολογία ότι ο ένας είχε αγοράσει αγρό, ο άλλος πέντε ζεύγη βοδιών και ο τρίτος ότι είχε παντρευτεί.
Η άρνηση τους όμως αυτή ήταν ολέθρια, γιατί σήμαινε απώλεια της ψυχής τους, αφού αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην αιώνια ζωή. Είναι δε γνωστό ότι η απώλεια της ψυχής δεν αντισταθμίζεται με κανένα επίγειο θησαυρό, γιατί τι θα ωφεληθεί ο άνθρωπος εάν κερδίσει τον κόσμο όλο και χάσει την ψυχή του; Και ναι μεν θα αντιληφθούν την απάτη που έπαθαν οι άνθρωποι αυτοί αλλά δυστυχώς θα είναι πολύ αργά , γιατί η ζημία θα είναι ανεπανόρθωτη.
Εξ αιτίας της άρνησης να συμμορφωθούν δεν πίστεψαν και δεν σώθηκαν, ενώ άλλοι άνθρωποι, τελώνες και αμαρτωλοί, πίστεψαν και σώθηκαν αν και δεν προερχόταν από το λαό του Ισραήλ. Ο Κύριος σχετικά είπε ότι πολλοί θα έλθουν από ανατολή και δύση, από βορρά και νότο, και αφού πιστέψουν και δεχθούν την πρόσκληση θα παρακαθήσουν με τον Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ στη βασιλεία του Θεού ενώ οι υιοί της βασιλείας θα μείνουν έξω.
Και βέβαια μετά την άρνηση των Ιουδαίων να πιστέψουν στο Θεό όπως Εκείνος ήθελε, δηλαδή να πιστέψουν στον Υιόν Του τον οποίον απέστειλε στον κόσμο, οι εργάτες του Ευαγγελίου στράφηκαν προς τα έθνη, τα οποία πίστεψαν και έγιναν απόγονοι του Πατριάρχη Αβραάμ με την πίστη τους. Ο Απόστολος Παύλος λέει σχετικά ότι δεν είναι πλέον τέκνα του Αβραάμ οι κατά σάρκα απόγονοι αλλά αυτοί που δείχνουν με τα έργα τους στη ζωή τους την πίστη του Αβραάμ.
Μερικοί άλλοι νομίζουν ότι πρέπει πρώτα να γηράσουν, δηλαδή να φθάσουν κοντά στο τέλος της ζωής τους και τότε να προσέλθουν στο μυστήριο της εξομολόγησης και θείας κοινωνίας. Αλλά και αυτό είναι επικίνδυνο γιατί κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει ότι θα ζει μέχρι τα γεράματα του αλλά και αν ζήσει πάλι δεν γνωρίζει εάν τότε θα βρίσκεται στην κατάσταση ώστε να δεχθεί την μετάνοια και εξομολόγηση.
Γι' αυτό όσοι επιθυμούν να σωθούν πρέπει να εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες που δίνει ο Θεός, και είναι αυτές πολλές, και να μη αναβάλλουν για αύριο, γιατί δεν γνωρίζει κανείς εάν αύριο θα ζει.
Ας προσέχουμε, λοιπόν, πολύ. Αμήν.
***
Του Αγίου Σπυρίδωνος
Από την προς Εφεσίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου
Κεφ. 5, χωρία 8 έως 19
Ε΄\ Αδελφοί, 8 ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε· – 9 ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ· – 10 δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. 11 καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε· 12 τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ' αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν· 13 τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι. 14 διὸ λέγει· ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός.
15 Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ' ὡς σοφοί, 16 ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. 17 διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. 18 καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, 19 λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ.
ΑΠΟΔΟΣΗ
Αδελφοί, να περπατάτε στον κόσμο, ως παιδιά φωτισμένα από το Άγιο Πνεύμα, γιατί ο καρπός του Αγίου Πνεύματος είναι όλο καλοσύνη και δικαιοσύνη και αλήθεια και να εξετάζετε τι αρέσει στον Κύριο.
Όχι μόνο να μην έχετε καμμιάν ανάμειξη στα άκαρπα έργα, εκείνα, πού γίνονται στα σκοτεινά, αλλά και να τα ελέγχετε. Γιατί όσα γίνονται στα κρυφά από εκείνους, πού δεν πορεύονται με το θέλημα του Θεού, είναι ντροπή και να τα λέγεις· όλα όμως όσα ελέγχονται από το φως, αυτά φανερώνονται και ό,τι πια φανερώνεται αυτό είναι φως.
Γι' αυτό και λέγει ο προφητικός λόγος· ξύπνα συ πού κοιμάσαι και σήκω από τη νέκρα σου και θα σε φωτίσει ο Χριστός.
Προσέχετε λοιπόν, πώς ακριβώς περπατάτε στη ζωή σας, όχι σαν άσοφοι, αλλά σαν σοφοί και να μη χάνετε τον καιρό σας, γιατί οι ήμερες είναι πονηρές. Γι' αυτό μη γίνεσθε ανόητοι, αλλά βάζετε καλά στο μυαλό σας ποιο είναι το θέλημα του Κυρίου. Να μη γεμίζετε το στομάχι σας με κρασί, αυτό είναι ασωτία, αλλά να είσαστε γεμάτοι με Άγιο Πνεύμα, να μιλάτε μεταξύ σας με ψαλμούς και ύμνους και με τραγούδια του Θεού και να τραγουδάτε και να ψέλνετε μέσα στην καρδιά σας τον Κύριο.
