Ζωηφόρος

Κυριακή της Τυρινής

Κυριακή της Τυρινής

Το Ευαγγέλιο και το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής,

η απόδοσή τους στην νεοελληνική

και κήρυγμα επί του Ευαγγελίου.

***

Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο

Κεφ. 6, χωρία 14 έως 21

Ανθρώπινη καὶ θεϊκὴ συγγνώμη

14 Είπεν ὁ Κύριος, ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· 15 ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν.

῾Η νηστεία

16 ῞Οταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. 17 σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, 18 ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ.

Ο ἀληθινὸς θησαυρὸς

19 Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· 20 θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· 21 ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Είπεν ο Κύριος, αν συγχωρείτε στους ανθρώπους τα παραπτώματα τους, θα συγχωρήσει καί σε σας ο πατέρας σας ο ουράνιος· και αν δε συγχωρείτε στους ανθρώπους τα παραπτώματα τους ούτε καί ο πατέρας θα συγχωρήσει τα παραπτώματα σας.

Και όταν νηστεύετε να μη γίνεστε περίλυποι σαν τους υποκριτές, γιατί αυτοί παίρνουν ένα ύφος λυπημένο, για να φάνουν στους ανθρώπους πώς νηστεύουν. Σας βεβαιώνω πώς τον έχουν το μισθό τους από τους ανθρώπους. Άλλα εσύ όταν νηστέψεις, να χτενιστείς και να νιφτείς για να μη φανείς στους ανθρώπους πώς νηστεύεις, αλλά στον πατέρα σου που είναι κρυμμένος καί αόρατος παντού· καί ο πατέρας σου, πού σε βλέπει κρυφά καί δεν τον βλέπεις, θα στο αποδώσει στα φανερά.

Να μη μαζεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς στη γη, όπου ο σκόρος και η σκουριά τους καταστρέφει καί όπου οι κλέφτες σκάβουν τους τοίχους και τους κλέβουν αλλά να μαζεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς στον ουρανό, οπού ούτε σκόρος ούτε σκουριά τους καταστρέφουν και όπου κλέφτες ούτε σκάβουν τους τοίχους ούτε τους κλέβουν. Γιατί όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας.

***

Από την προς Ρωμαίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου

Κεφ. 13, χωρία 11 έως 14 και Κεφ. 14, χωρία 1 έως 4

῾Η ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ εἶναι πλησίον

11 Αδελφοί, νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. 12 ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. 13 ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίτας καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, 14 ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας. 

ΙΔ´\ΤΟΝ δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. 2 ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει. 3 ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. 4 σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Αδελφοί, τώρα είναι πιο κοντά μας η σωτηρία, παρά τότε που πιστεύσαμε. Η νύχτα πέρασε και η ημέρα έφθασε. Ας πετάξουμε λοιπόν από πάνω μας, τα σκοτεινά έργα της αμαρτίας κι ας ενδυθούμε σαν όπλα τα φωτεινά έργα της ημέρας, όχι σε ξεφαντώματα καί μεθύσια, όχι σε μοιχείες και ασέλγειες, όχι μέσα στη φιλονικία και τη ζηλοφθονία. Αλλά ντυθείτε τον Κύριο Ιησού Χριστό κι ας μην είναι όλη σας η φροντίδα για το σώμα, ώστε να θεριεύουν έτσι μέσα σας οι διάφορες επιθυμίες.

Να συμπαθάτε και να αποδέχεσθε όποιον δεν έχει γερή πίστη καί να μη σας σκανδαλίζει γι' αυτόν ο λογισμός σας. Όποιος έχει γερή πίστη αυτός κρίνει πώς μπορεί να φάγει απ' όλα· όποιος όμως έχει αδύνατη πίστη, αυτός τρώγει χόρτα. Κι όποιος τρώγει να μην περιφρονεί, εκείνον πού δεν τρώγει. Κι όποιος δεν τρώγει να μην κατακρίνει εκείνον πού τρώγει. Γιατί αυτός είναι άνθρωπος πού τον δέχθηκε ο Θεός στην Εκκλησία Του.

Ποιος είσαι συ, πού κρίνει τον ξένον υπηρέτη; Τώρα αν αυτός είναι καλός ή κακός αυτό άφορα τον δικό του κύριο. Είναι βέβαιο όμως πώς θα σταθεί, θα παραμείνει καλός, γιατί ο Θεός έχει τη δύναμη να τον κάνει να σταθεί.

***

Κυριακή της Τυρινής

 (Ματθ. στ’, 14-21)

κήρυγμα επί του Ευαγγελίου

του Ιωάννη Δήμου

Θεολόγου - Φιλολόγου

από την ιστοσελίδα του:  www.sostikalogia.com

Η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι ιδιαίτερα αφιερωμένη στην πνευματική περισυλλογή των πιστών, όπως επίσης και  στη νηστεία. Μόνη η νηστεία βεβαίως  δεν είναι αρκετή για τον πνευματικό αγώνα, γιατί ο χριστιανός δεν πρέπει να περιορίζεται απλώς σε αποχή από ορισμένες τροφές. Είναι ανάγκη να συγκεντρωθεί περισσότερο στην προσευχή και στην επικοινωνία του με το Θεό. Είναι ανάγκη να έλθει σε επικοινωνία με τους κρουνούς της θείας χάρης την οποία έχει ανάγκη η ψυχοσωματική του ύπαρξη. Στην πνευματική αυτή ανάταση ο άνθρωπος είναι δυσκίνητος, γιατί συναντάει αντίδραση και  μάλιστα από τον εσωτερικό του κόσμο. Συναντάει αντίδραση από τον κατώτερο εαυτό του, ο οποίος παρουσιάζει δυσκολίες στην προσπάθεια για αυτοσυγκέντρωση  και   προσευχή.

Έτσι  και  κατά την  περίοδο αυτή των πνευματικών αγώνων, υπάρχει ο κίνδυνος  νωθρότητας και ραθυμίας   για τα πνευματικά θέματα, όπως έγινε με τους  μαθητές του  Κυρίου  κατά  την ώρα της προδοσίας του Διδασκάλου τους. Το μεν πνεύμα πρόθυμον η δε σαρξ ασθενής  τους είπε,  και  τους  προέτρεψε  να  γρηγορούν.

Ο διάβολος προσπαθεί να προκαλέσει ταραχή και αμφιβολία  περί  την  πίστη  με  σκοπό να κάνει  τον αγωνιστή χριστιανό να παραιτηθεί από τον αγώνα. Μερικές φορές κατορθώνει να εμποδίσει την πνευματική πρόοδο μερικών χριστιανών ιδιαιτέρως εκείνων οι οποίοι δεν έχουν σταθεροποιηθεί εσωτερικά στην πίστη. Στις ψυχές αυτές ενσπείρει αμφιβολίες και πανικό, πράγμα καταστροφικό για την πνευματική πρόοδο. Δεν πρέπει όμως ο πραγματικά αγωνιστής του Χριστού να υποχωρεί στις μεθόδους αυτές του πονηρού αλλά πρέπει να ακούει μέσα του την παραγγελία του Κυρίου, γρηγορείτε και προσεύχεσθε ίνα, μη εισέλθητε εις πειρασμόν. Έτσι θα αντιδρούν συνεχώς κατά του αοράτου εχθρού και θα αποδεικνύονται νικητές με τη βοήθεια της θείας χάρης που πάντοτε συνοδεύει τους πιστούς στον πνευματικό τους αγώνα.

Ο πνευματικός αγώνας όμως δεν περιορίζεται μόνο στη νηστεία και την προσευχή αλλά επεκτείνεται και στη φιλανθρωπία, η οποία είναι βασικό στοιχείο κάθε χριστιανού. Τα έργα της φιλανθρωπίας διατηρούν άσβεστη τη φλόγα της πίστεως στην ψυχή του ανθρώπου. Ο Χριστός είπε στους μαθητές Του, ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσι τα καλά υμών έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς.

Τα καλά έργα δεν είναι μόνο ευεργεσία προς τους συνανθρώπους μας αλλά ωφελούν και τον ίδιο τον εαυτό μας και δοξάζουν το Θεό. Τα καλά έργα που γίνονται προς τους συνανθρώπους μας μεταβαίνουν στον ίδιο το Χριστό, αφού αυτός είπε, εφ' όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε.

Η ολοκλήρωση των προηγουμένων συντελείται με τη συμμετοχή των πιστών στο Μυστήριο της θειας Κοινωνίας. Μερικοί δεν προσέρχονται στο Μυστήριο αυτό με την πρόφαση ότι. είναι ανάξιοι.  Και βέβαια κανένας δεν είναι άξιος να προσέλθει στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, και  μόνο με το έλεος του Θεού γίνεται δεκτός σ' αυτό. Αν όμως υπάρχουν σοβαρά εμπόδια η αγάπη του Θεού έχει θεσπίσει και το Μυστήριο της Μετανοίας με το οποίο παρέχεται η άφεση όλων των αμαρτιών. 

Με όλα αυτά τα όπλα εναντίον του κακού και της αμαρτίας, εάν αγωνίζεται ο χριστιανός πάντοτε μεν ιδιαίτερα δε την περίοδο αυτή,  θα  έχει βεβαία την ελπίδα ότι βαδίζει θεάρεστα και η πνευματική του ωφέλεια θα είναι  σημαντική. Αμήν.

 

Αγιολογιο

Αγιοι της Λεσβου

©2005-2016 Zoiforos.gr || Σχεδίαση - Ανάπτυξη Lweb.GR

Login or Register

Register

User Registration
or Cancel