Οἱ ἀ­προ­κά­λυ­πτες πλέ­ον οἰ­κου­με­νι­στι­κὲς ἐ­νέρ­γει­ες καὶ οἱ ἀ­πει­λὲς

τοῦ Οἰκ. Πα­τριά­ρχου κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου

συ­σπει­ρώ­νουν τοὺς Ὀρ­θο­δό­ξους Χρι­στια­νοὺςκαὶ ἐν­τεί­νουν τὴν ἀν­τί­δρα­σή τους

Οἱ  με­θο­δευ­μέ­νες εἰς βά­ρος τῆς Ἁ­γί­ας Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας ἐ­νέρ­γει­ες Φα­να­ρί­ου καὶ Ρώ­μης, ποὺ ὡς φαί­νε­ται κομ­βι­κό-στρα­τη­γι­κὸ σταθ­μὸ ἀ­πο­τε­λεῖ ἡ συ­νάν­τη­ση τῆς Μι­κτῆς Ἐ­πι­τρο­πῆς Δι­α­λό­γου στὴν Κύ­προ μὲ θέ­μα «τὸν ρό­λον τοῦ ἐ­πι­σκό­που Ρώ­μης κα­τὰ τὴν πρώ­την χι­λι­ε­τί­αν», δὲν ἀ­φή­νει πλέ­ον ἀ­δι­ά­φο­ρους τοὺς Ὀρ­θο­δό­ξους Χρι­στια­νούς.

Ἤ­δη τὸ «Κεί­με­νο τῆς Ρα­βέν­νας», ποὺ θὰ συ­ζη­τη­θεῖ στὴν Κύ­προ, χα­ρα­κτη­ρί­στη­κε ἀ­πὸ ἐ­ξέ­χου­σες προ­σω­πι­κό­τη­τες τοῦ θε­ο­λο­γι­κοῦ κό­σμου καὶ τοῦ Ἁ­γί­ου Ὄ­ρους ὡς ἀ­πα­ρά­δε­κτο. Πα­ρ’ ὅ­λες, ὅ­μως, τὶς ὀρ­θό­δο­ξες ἀν­τι­δρά­σεις, πα­ρὰ τὸ ὅ­τι δὲν ἔ­γι­νε Πα­νορ­θο­δό­ξως ἀ­πο­δε­κτό, ἀ­φοῦ δύ­ο Ὀρ­θό­δο­ξες Ἐκ­κλη­σί­ες δὲν τὸ προ­συ­πέ­γρα­ψαν (Ρω­σι­κὴ καὶ Βουλ­γα­ρι­κή), ὁ Πα­τριά­ρχης κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος τὸ ἀ­πο­δέ­χτη­κε, ὅ­πως δι­α­βε­βαί­ω­σε καὶ ὁ καρ­δι­νά­λιος Βάλ­τερ Κά­σπερ.

Οἱ σκο­πι­μό­τη­τες, λοι­πόν, τῶν Πα­τρι­αρ­χι­κῶν ἐ­νερ­γει­ῶν, ποὺ ἐ­πι­με­λῶς προ­σπα­θοῦ­σαν νὰ συ­σκο­τί­ζουν, εἶ­ναι εὐ­δι­ά­κρι­τες καὶ ἀ­πὸ τοὺς ἀν­θρώ­πους ποὺ δὲν ἔ­χουν εἰ­δι­κὲς γνώ­σεις ἐ­πὶ τοῦ θέ­μα­τος. Ἡ κα­τα­σκευ­ὴ τοῦ πάζλ, τὸ ὁ­ποῖ­ο ἐ­πὶ δε­κα­ε­τί­ες τώ­ρα συ­νέ­θε­ταν μὲ τοὺς ἐ­πι­βλα­βεῖς Δι­α­λό­γους καὶ τὶς συμ­προ­σευ­χές, το­πο­θε­τών­τας συ­νο­μω­τι­κῶς στὶς ὁ­ρι­σμέ­νες —ἀ­πὸ τοὺς ἀν­τι­χρί­στους ἐ­ξου­σια­στὲς τῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς— θέ­σεις τὰ κομ­μά­τια του, τε­λει­ώ­νει. Δυ­ό-τρί­α κομ­μά­τια ποὺ λεί­πουν, δὲν μᾶς ἐμ­πο­δί­ζουν πλέ­ον νὰ κα­τα­νο­ή­σου­με τὴν ὁ­λο­κλη­ρω­μέ­νη εἰ­κό­να τῆς προ­δο­σί­ας κα­τὰ τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας ποὺ μυ­στι­κο­πα­θῶς ἑ­τοι­μά­στη­κε, πα­ρ’ ό­λες τὶς πε­ρί­τε­χνες, δαν­τε­λω­τὲς —πλὴν δι­α­φα­νεῖς— κουρ­τί­νες τῆς «ἀ­γά­πης» καὶ τῆς «ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῆς οἰ­κο­νο­μί­ας», ποὺ προ­σπα­θοῦν νὰ κρύ­ψουν τὸ ἑ­ω­σφο­ρι­κὸ κα­κο­τέ­χνη­μά τους. Οἱ ἐ­φι­αλ­τι­κὲς μέ­ρες τῶν Συ­νό­δων τῆς Λυ­ὼν καὶ τῆς Φερ­ρά­ρας ἐ­πα­νέρ­χον­ται στὴ μνή­μη καὶ στὴν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κή μας ζω­ή.

Ἔ­τσι, ἂν καὶ πο­λὺ ἀρ­γά, οἱ ἀν­τι­δρά­σεις πολ­λῶν ἁ­πλῶν πι­στῶν, ποὺ εἶ­ναι ἐ­νερ­γὰ μέ­λη τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας ἢ καὶ θε­σμι­κῶν φο­ρέ­ων, πλη­θαί­νουν, ἐκ­φρά­ζον­τας τὴν ὀγ­κού­με­νη δυ­σα­ρέ­σκεια καὶ τὴν ἀ­γω­νί­α τοῦ Ὀρ­θο­δό­ξου πλη­ρώ­μα­τος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας γιὰ τὰ τε­κται­νό­με­να. Ἀ­κό­μα κι ὅ­σοι σι­ω­ποῦ­σαν, φο­βού­με­νοι τὴν πι­θα­νό­τη­τα ἑ­νὸς σχί­σμα­τος, ἢ ὅ­σοι ἐκ «συ­νέ­σε­ως» ἀν­τι­δροῦ­σαν ὑ­πο­το­νι­κὰ καὶ ἀρ­κοῦν­το μό­νο στὴν προ­σευ­χή, ἀ­πο­φά­σι­σαν κι αὐ­τοὶ ν’ ἀν­τι­δρά­σουν δυ­να­μι­κά, κά­νον­τας αἰ­σθη­τὴ τὴν ἀν­τί­θε­σή τους, στὸν συ­ναν­τι­λή­πτο­ρα τοῦ Πά­πα καὶ ὑ­πη­ρέ­τη οἰ­κου­με­νι­στι­κῶν σχε­δί­ων Πα­τριά­ρχη κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο, ποὺ ἐ­νῶ ὁ ἴ­διος «δια­ιρεῖ καὶ βα­σι­λεύ­ει» καὶ προ­κα­λεῖ-συν­τε­λεῖ στὸν δι­α­με­λι­σμὸ τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, ἐ­νῶ ὁ ἴ­διος πο­δο­πα­τεῖ μὲ τὶς ἀ­νὰ τὴν ὑ­φή­λιο συμ­προ­σευ­χές του τοὺς Ἱ­ε­ρούς της Κα­νό­νες, ἔ­χει τὸ «θάρ­ρος» νὰ κα­τη­γο­ρεῖ αὐ­τούς, ποὺ δὲν κά­νουν τί­πο­τε ἄλ­λο πα­ρὰ νὰ ζη­τοῦν τὴν ἐ­φαρ­μο­γὴ τῶν Ἱ­ε­ρῶν Κα­νό­νων, καὶ νὰ ἰ­σχυ­ρί­ζε­ται ὅ­τι τά­χα αὐ­τοὶ προ­κα­λοῦν προ­βλή­μα­τα στὴν Ἐκ­κλη­σί­α. Βέ­βαι­α, τοὺς Ἱ­ε­ροὺς Κα­νό­νες ποὺ τώ­ρα κα­τα­φρο­νεῖ, θὰ ζη­τή­σει αὔ­ριο νὰ ἐ­φαρ­μο­στοῦν ἐ­ναν­τί­ον τῶν εἰ­ρη­νι­κῶς δι­α­μαρ­τυ­ρο­μέ­νων γιὰ τὶς ἀν­τορ­θό­δο­ξες ἐ­νέρ­γει­ές του!­.­..

Τὸ ἐλ­πι­δο­φό­ρο γε­γο­νὸς ὅ­μως εἶ­ναι, ὅ­τι ἐ­δῶ καὶ με­ρι­κοὺς μῆ­νες πα­ρα­τη­ρεῖ­ται μιὰ ἁ­γί­α συ­σπεί­ρω­ση τῶν «τέ­κνων τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας», ποὺ ἐ­πο­ρεύ­ον­το «ὡς μὴ ἔ­χον­τα ποι­μέ­νας». Συ­σπεί­ρω­ση ποὺ ἐ­νι­σχύ­ει τὴν πε­ποί­θη­ση ὅ­τι ὁ Τρι­α­δι­κὸς Θε­ός, ποὺ θέ­λει τὴν «συ­νερ­γί­α» μας στὰ πράγ­μα­τα ποὺ ἀ­φο­ροῦν τὴν Ἐκ­κλη­σί­α, ποὺ μᾶς θέ­λει ἀ­γω­νι­στὲς καὶ ὄ­χι θε­α­τές, θὰ εὐ­δο­κή­σει καὶ παν­το­δυ­νά­μως θὰ ἐ­νερ­γή­σει, ὥ­στε νὰ δι­α­σκε­δα­στοῦν «βου­λὲς» καὶ ἐ­νέρ­γει­ες ἀν­θρώ­πι­νες, οἱ ὁ­ποῖ­ες ἔρ­χον­ται σὲ ἀν­τί­θε­ση μὲ τὸ ἅ­γιο Θέ­λη­μά Του.

Ἐν­δει­κτι­κὰ πα­ρα­θέ­του­με μὲ χρο­νο­λο­γι­κὴ σει­ρὰ τὶς τε­λευ­ταῖ­ες ἀν­τι­δρά­σεις ἐλ­πί­δας, πλή­θους με­λῶν τοῦ σώ­μα­τος της Ἐκ­κλη­σί­ας:

1. Ἐ­πί­σκο­ποι, Ἡ­γού­με­νοι, Ἀρ­χι­μαν­δρί­τες, Πρω­το­πρε­σβύ­τε­ροι, Ἱ­ε­ρεῖς, Μο­να­χοὶ καὶ χι­λιά­δες Λα­ϊ­κοὶ ὑ­πο­γρά­φουν «Ο­ΜΟ­ΛΟ­ΓΙΑ ΠΙ­ΣΤΕ­ΩΣ» [1] κα­τὰ τῆς αἱ­ρέ­σε­ως τοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ. Μὲ αὐ­τή, ὅ­πως ση­μει­ώ­νουν οἱ συν­τά­κτες της, «ἐ­πι­δι­ώ­κουν μὲ θε­τι­κὸ θε­ο­λο­γι­κὸ λό­γο νὰ ἐ­πι­ση­μά­νουν τοὺς κιν­δύ­νους ἀ­πὸ τὴν ἐ­πὶ δε­κα­ε­τί­ες στα­δια­κὴ ἐ­ξά­πλω­ση καὶ τω­ρι­νὴ ἐμ­πέ­δω­ση τῆς συγ­κρη­τι­στι­κῆς καὶ κα­τα­στρο­φι­κῆς δι­δα­σκα­λί­ας… τοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ», ποὺ «ὀρ­θῶς χα­ρα­κτη­ρί­σθη­κε ὡς ἡ χει­ρό­τε­ρη αἵ­ρε­ση ὅ­λων τῶν ἐ­πο­χῶν». Ἐ­πί­σης το­νί­ζουν, πό­σο ἐ­πι­βλα­βεῖς εἶ­ναι γιὰ τὴν Ἐκ­κλη­σί­α οἱ μα­κρο­χρό­νιοι Δι­ά­λο­γοι μὲ τὶς κά­θε εἴ­δους αἱ­ρε­τι­κὲς «ἐκ­κλη­σί­ες» καὶ ὁ­μο­λο­γί­ες.

2. Δι­ά­φο­ροι σύλ­λο­γοι, b­l­o­gs, ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὰ πε­ρι­ο­δι­κὰ καὶ ἁ­πλοὶ πι­στοὶ ἐκ­φρά­ζουν τὴν ἔν­το­νη ἀν­τί­δρα­σή τους στοὺς ἀν­τι­πα­τε­ρι­κῷ τῷ τρό­πῳ δι­ε­ξα­γο­μέ­νους Δι­α­λό­γους, καὶ ὅ­σες ἄλ­λες ἐ­νέρ­γει­ες καὶ συμ­προ­σευ­χὲς μὲ τοὺς αἱ­ρε­τι­κοὺς ἀ­πα­γο­ρεύ­ον­ται ἀ­πὸ τοὺς Ἱ­ε­ροὺς Κα­νό­νες.

3. Οἱ ὑ­πεύ­θυ­νοι τῆς Μι­κτῆς Ἐ­πι­τρο­πῆς Δι­α­λό­γου Ὀρ­θο­δό­ξων καὶ Ρω­μαι­ο­κα­θο­λι­κῶν, θε­ώ­ρη­σαν ὅ­τι ἦ­ταν και­ρὸς νὰ πα­ρου­σιά­σουν τὶς ἀν­τορ­θό­δο­ξες θέ­σεις τους γιὰ τὸν Δι­ά­λο­γο, κυ­ρί­ως ὡς πρὸς τὸ θέ­μα τοῦ Πρω­τεί­ου τοῦ Πά­πα, γιὰ πρώ­τη φο­ρὰ σὲ ἀ­νοι­κτὸ ἀ­κρο­α­τή­ριο, τὸ ὁ­ποῖ­ο δὲν θὰ ἀ­πο­τε­λοῦ­σαν μό­νον οἰ­κου­με­νι­στές. Δο­κί­μα­σαν, λοι­πόν, νὰ πε­ρά­σουν τὶς θέ­σεις τους σὲ σπου­δα­στὲς —κυ­ρί­ως— τῆς Θε­ο­λο­γι­κῆς Σχο­λῆς Θεσ­σα­λο­νί­κης, ἐλ­πί­ζον­τας ὅ­τι, ὑ­πὸ τὴν ἐ­πί­δρα­ση κα­θη­γη­τῶν φί­λα προ­σκει­μέ­νων στὸν οἰ­κου­με­νι­σμό, θὰ τοὺς πο­δη­γε­τή­σουν στὴ μάν­δρα τῆς οἰ­κου­με­νι­στι­κῆς ἰ­δε­ο­λο­γί­ας.

Ὅ­μως, στὴν Ἡ­με­ρί­δα ποὺ ὀρ­γά­νω­σαν στὶς 20/5/09 στὴν Θεσ­σα­λο­νί­κη, προ­σῆλ­θαν καὶ ἄλ­λοι πι­στοί, οἱ ο­ποῖ­οι, ὅ­ταν ἄ­κου­σαν τὶς ἀν­τορ­θό­δο­ξες θέ­σεις τῶν εἰ­ση­γη­τῶν, δι­α­μαρ­τυ­ρή­θη­καν ἔν­το­να καὶ ἔ­τσι, γιὰ πρώ­τη φο­ρὰ ἀ­πο­δο­κι­μά­στη­καν ζων­τα­νὰ ἀ­πὸ μέ­λη τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας τὰ σχέ­δια τῶν ἀρ­χι­τε­κτό­νων τοῦ Δι­α­λό­γου, Μη­τρο­πο­λί­τη Περ­γά­μου κ. Ἰ­ω­άν­νη καὶ καρ­δι­να­λί­ου Βάλ­τερ Κά­σπερ, πρᾶγ­μα ποὺ ἐ­νό­χλη­σε ἀ­φάν­τα­στα τοὺς φα­να­ρι­ώ­τι­κους κύ­κλους[2]. Ἔ­χα­σαν μά­λι­στα τὴν ψυ­χραι­μί­α τους, ὅ­πως φά­νη­κε ἀ­πὸ τὴ δη­μο­σί­ευ­ση ὑ­βρι­στι­κοῦ κει­μέ­νου τοῦ πα­τρι­αρ­χι­κοῦ π. Γ. Τσέ­τση, τὸν ὁ­ποῖ­ο ἀ­κο­λού­θη­σε ὁ Οἰ­κου­με­νι­κὸς Πα­τριά­ρχης, ἀ­πει­λών­τας ἔμ­με­σα τοὺς ἀν­τι­δρῶν­τες καὶ κυ­ρί­ως αὐ­τοὺς ποὺ συ­νέ­τα­ξαν καὶ ὑ­πέ­γρα­ψαν τὴν «Ο­ΜΟ­ΛΟ­ΓΙΑ ΠΙ­ΣΤΕ­ΩΣ».

4. Ὁ κα­θη­γη­τὴς τῆς Δογ­μα­τι­κῆς στὴ Θε­ο­λο­γι­κὴ Σχο­λὴ Θεσ­σα­λο­νί­κης κ. Τσε­λεγ­γί­δης, ὡς κα­θ’ ὕ­λην ἁρ­μό­διος, πῆ­ρε θέ­ση γιὰ τὶς τε­λευ­ταί­ες ἐ­ξε­λί­ξεις στὰ τοῦ Θε­ο­λο­γι­κοῦ Δι­α­λό­γου καί, λό­γῳ τῆς κρι­σι­μό­τη­τος τῆς κα­τα­στά­σε­ως, ἀ­πηύ­θυ­νε ἔκ­κλη­ση πρὸς τοὺς Ἁ­γι­ο­ρεῖ­τες πα­τέ­ρες καὶ τὴν Ἱ­ε­ρὰ Σύ­νο­δο νὰ πρά­ξουν τὸ ἴ­διο. Στὶς ἐ­πι­στο­λές του αὐ­τὲς χα­ρα­κτη­ρί­ζει τὴν «προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νη θε­ο­λο­γι­κὴ συ­ζή­τη­ση γιὰ τὸ Πρω­τεῖ­ο τοῦ Ἐ­πι­σκό­που Ρώ­μης… στὴν Κύ­προ, ὡς… οὐ­σι­α­στι­κὰ προ­θύ­στε­ρη». Κι αὐ­τὸ για­τί, «θὰ πρέ­πει νὰ προ­η­γη­θεῖ ὁ­πωσ­δή­πο­τε ἡ θε­ο­λο­γι­κὴ συ­ζή­τη­ση γιὰ τὴ θε­με­λι­ώ­δη δι­ά­φο­ρά μας μὲ τοὺς Ρω­μαι­ο­κα­θο­λι­κοὺς στὸ δόγ­μα καὶ εἰ­δι­κό­τε­ρα στὸ f­i­l­i­o­q­ue, τὸ ἀ­λά­θη­το καὶ τὴν κτι­στὴ θεί­α Χά­ρη… Μό­νο με­τὰ τὴν ἀ­πό­λυ­τη ταυ­τό­τη­τά μας στὸ δόγ­μα, μπο­ρεῖ νὰ ἀ­κο­λου­θή­σει συ­ζή­τη­ση γιὰ τὸν τρό­πο δι­οι­κή­σε­ως τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας». Ἡ ὀρ­θό­δο­ξη αὐ­τὴ θέ­ση τοῦ κ. Τσε­λεγ­γί­δη, ὁ ὁ­ποῖ­ος δὲν ἀρ­νεῖ­ται τὸν Δι­ά­λο­γο, ἀλ­λὰ τὴν κα­κό­τρο­πη καὶ και­νο­φα­νῆ-αἱ­ρε­τι­κὴ μέ­θο­δο δι­ε­ξα­γω­γῆς του, ἀ­πο­δει­κνύ­ει τὴν ἀ­με­τρο­έ­πεια τοῦ Μη­τρο­πο­λί­τη Περ­γά­μου κ. Ζη­ζι­ού­λα, ποὺ μὲ τὴν χθε­σι­νὴ ἐ­πι­στο­λή του, κα­τη­γο­ρεῖ τοὺς δι­α­μαρ­τυ­ρο­μέ­νους γιὰ τὴν ἐ­ρή­μην τοῦ λα­οῦ τοῦ Θε­οῦ πο­ρεί­α τοῦ Δι­α­λό­γου, ὅ­τι δὲν σέ­βον­ται τὶς ἀ­πο­φά­σεις τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας[3].

5. Τὸ θρη­σκευ­τι­κὸ πε­ρι­ο­δι­κὸ «Ο ΣΩ­ΤΗΡ», ποὺ δι­α­βά­ζε­ται ἀ­πὸ δε­κά­δες χι­λιά­δες τα­κτι­κοὺς ἀ­να­γνῶ­στες σὲ ὅ­λη τὴν Ἑλ­λά­δα, δη­μο­σί­ευ­σε ἄρ­θρο στὸ ὁ­ποῖ­ο το­νί­ζε­ται ὅ­τι στὴν Κύ­προ «θὰ συ­ζη­τη­θεῖ ἡ ἔν­νοι­α τοῦ πα­πι­κοῦ πρω­τεί­ου… ὁ­πό­τε δὲν ἀ­πο­κλεί­ε­ται νὰ ξυ­πνή­σου­με μί­αν ἡ­μέ­ρα “βα­πτι­σμέ­νοι” ἀ­πὸ τὰ μέ­λη τῆς Μι­κτῆς Ἐ­πι­τρο­πῆς ὡς Οὐ­νί­τες χω­ρὶς νὰ τὸ ἀν­τι­λη­φθοῦ­με!­». Ὅ­μως «ἡ Ἐκ­κλη­σί­α οὐ­δέ­πο­τε κα­τὰ τὴν πρώ­τη χι­λι­ε­τί­α ἀ­νε­γνώ­ρι­σε τὸν ἐ­πί­σκο­πο Ρώ­μης αὐ­θεν­τί­α σὲ παγ­κό­σμιο ἐ­πί­πε­δο. Γιὰ τὴν Ἐκ­κλη­σί­α τὸ θέ­μα τοῦ Πρω­τεί­ου εἶ­ναι λυ­μέ­νο καὶ δὲν χρει­ά­ζε­ται κα­μιὰ συ­ζή­τη­ση.­.. Ἀλ­λὰ τὸ κεί­με­νο τῆς Ρα­βέν­νας εἶ­ναι ἀ­πα­ρά­δε­κτο ἀ­πὸ πλευ­ρᾶς ὀρ­θο­δό­ξου, ἀ­φοῦ πά­σχει σο­βα­ρὰ σὲ πά­ρα πολ­λὰ ση­μεῖ­α… Καὶ ὑ­πάρ­χει δι­ά­χυ­τος ὁ φό­βος στὸ ὀρ­θό­δο­ξο πλή­ρω­μα ὅ­τι οἱ ἡ­μέ­τε­ροι,… ἀ­νε­πί­τρε­πτα ὑ­πο­χω­ρη­τι­κοί» θὰ «προ­σπα­θή­σουν νὰ ἑρ­μη­νεύ­σουν τὸ ἐ­πά­ρα­το πα­πι­κὸ πρω­τεῖ­ο… ὀρ­θο­δό­ξως!» (πε­ριοδ. «Ο ΣΩ­ΤΗΡ», 15/9/2009).

6. Ὁ Μη­τρο­πο­λί­της Κο­νί­τσης Σε­βα­σμι­ώ­τα­τος κ. Ἀν­δρέ­ας πρὶν λί­γες μέ­ρες, μὲ ἐ­πι­στο­λή του πρὸς τὸν Ἀρ­χι­ε­πί­σκο­πο ἔ­γρα­ψε: «…Εἰ­δι­κώ­τε­ρον ὡς πρὸς τὸ πρω­τεῖ­ον, ἐ­πί­μο­νοι φῆ­μαι λέ­γουν ὅ­τι οἱ Ὀρ­θό­δο­ξοι πρό­κει­ται νὰ ἀ­πο­δε­χθοῦν τὸ πρω­τεῖ­ον ὡς “πρω­τεῖ­ον τι­μῆς” τοῦ πά­πα, ὅ­πως καὶ ἦ­το πράγ­μα­τι, προ­τοῦ οἱ πα­πι­κοὶ ἀ­πο­σχι­σθοῦν ἀ­πὸ τὴν Ἐκ­κλη­σί­αν. Ἐν τού­τοις, ὅ­μως, ὁ πά­πας θὰ συ­νε­χί­ζῃ νὰ τὸ θε­ω­ρῇ ὡς “πρω­τεῖ­ον ἐ­ξου­σί­ας”. Ὁ­πό­τε τί πρό­κει­ται νὰ συμ­βῇ; Θὰ ὑ­πάρ­ξῃ, μή­πως, κά­ποι­ος ἀ­πα­ρά­δε­κτος συμ­βι­βα­σμός;… Φρο­νῶ, ὅ­θεν, Μα­κα­ρι­ώ­τα­τε», ὅ­πως μᾶς «γνω­στο­ποι­ή­ση­τε ἐ­ὰν ἐ­δό­θη εἰς τὰ μέ­λη τῆς Ἐ­πι­τρο­πῆς ἡ ὀρ­θή-ὀρ­θό­δο­ξος κα­τευ­θυν­τή­ριος γραμ­μή, εἰς ἣν δέ­ον νὰ πα­ρα­μεί­νουν ἀ­με­τα­κί­νη­τα».

7. Ὁ Μη­τρο­πο­λί­της Πει­ραι­ῶς Σε­βα­σμι­ώ­τα­τος π. Σε­ρα­φείμ, μό­λις προ­χθὲς (1/1/09), φο­βού­με­νος τὰ χει­ρό­τε­ρα στὸ Συ­νέ­δριο τῆς Κύ­πρου, ἔ­στει­λε ἐ­πι­στο­λὴ στὸν Ἀρ­χι­ε­πί­σκο­πο, μὲ τὴν ὁ­ποί­α το­νί­ζει κι αὐ­τὸς ὅ­τι «πο­τὲ ἡ Ἐκ­κλη­σί­α κα­τὰ τὴν πρώ­την χι­λι­ε­τί­αν δὲν ἀ­νε­γνώ­ρι­σεν εἰς τὸν Ἐ­πί­σκο­πον Ρώ­μης πρω­τεῖ­ον αὐ­θεν­τί­ας καὶ ἐ­ξου­σί­ας εἰς παγ­κό­σμιον ἐ­πί­πε­δον. Ἡ ὑ­περ­τά­τη αὐ­θεν­τί­α εἰς τὴν ἀ­νὰ τὴν οἰ­κου­μέ­νην Ἐκ­κλη­σί­αν ἠ­σκεῖ­το πάν­το­τε καὶ μό­νον ἀ­πὸ τὰς Οἰ­κου­με­νι­κὰς Συ­νό­δους».

8. Τέ­λος, ὁ Μη­τρο­πο­λί­της Ἰ­ω­αν­νου­πό­λε­ως Σε­βα­σμι­ώ­τα­τος κ. Σε­ρα­φεὶμ προ­τεί­νει «ἀ­να­βο­λὴ τῆς συ­ναν­τή­σε­ως τῆς Κύ­πρου ἄ­χρι και­ροῦ» καὶ δι­και­ο­λο­γεῖ τὴν πρό­τα­σή του διὰ πολ­λῶν καὶ μὲ τὰ ἑ­ξῆς: «Ἤ­δη Το­πι­κὲς Ὀρ­θό­δο­ξες Ἐκ­κλη­σί­ες θὰ ἀ­πέ­χουν ἀ­πὸ τὴ συ­νάν­τη­ση αὐ­τὴ κι αὐ­τὲς ποὺ θὰ συμ­με­τά­σχουν θὰ δι­α­φω­νοῦν με­τα­ξύ τους γιὰ τὸ ἴ­διο θέ­μα. Οἱ εὐ­θύ­νες τοῦ Οἰ­κου­με­νι­κοῦ μας Πα­τριά­ρχου κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου καὶ τῶν ὑ­πο­λοί­πων… εἶ­ναι με­γά­λες διὰ νὰ δι­α­φυ­λά­ξουν τὴν ἐ­σω­τε­ρι­κὴ ἑ­νό­τη­τα τῆς Ὀρ­θό­δο­ξης Ἐκ­κλη­σί­ας. Διὰ νὰ δι­α­φυ­λα­χθεῖ ἡ Ὀρ­θό­δο­ξη ἑ­νό­τη­τα ἐ­πι­βάλ­λε­ται νὰ προ­η­γη­θεῖ τῆς συ­ναν­τή­σε­ως τῆς Κύ­πρου Δι­ορ­θό­δο­ξη Συ­νάν­τη­ση διὰ κοι­νῆς ἀ­πό­φα­σης ἐ­πὶ τοῦ προ­κει­μέ­νου. Ἡ ἀ­να­βο­λὴ τῆς συ­ναν­τή­σε­ως τῆς Κύ­πρου ἄ­χρι και­ροῦ ἐ­πι­βάλ­λε­ται διὰ τοὺς ἀ­κό­λου­θους λό­γους.

1. Ὁ ἐ­πι­κε­φα­λὴς τῆς Ὀρ­θό­δο­ξης Ἐ­πι­τρο­πῆς τοῦ Δι­α­λό­γου ἔ­χει ἤ­δη συγ­κρου­σθεῖ μὲ Ὀρ­θό­δο­ξους Ἀρ­χι­ε­ρεῖς οἱ ὁ­ποῖ­οι ἐκ­προ­σω­ποῦν Το­πι­κὲς Ὀρ­θό­δο­ξες Ἐκ­κλη­σί­ες.

2. Τὸ θε­μα­το­λό­γιο τοῦ δι­α­λό­γου ἐκ­φεύ­γει ἐκ τῆς κοι­νῆς ἀ­πο­φά­σε­ως τῆς Α’ Πα­νορ­θό­δο­ξης Δι­α­σκέ­ψε­ως τῆς Ρό­δου ποὺ ὁ­ρί­ζει μὲ σα­φή­νεια τὴ «με­λέ­τη τῶν με­τα­ξὺ τῶν δύ­ο Ἐκ­κλη­σι­ῶν θε­τι­κῶν καὶ ἀρ­νη­τι­κῶν ση­μεί­ων, πε­ρὶ τὴν πί­στιν…­».

Ἐξ ὅ­λων αὐ­τῶν φαί­νε­ται κα­θα­ρά, ὅ­τι ἕ­νας με­γά­λος ἀ­ριθ­μὸς ὀρ­θο­δό­ξων με­λῶν τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας δι­α­φω­νοῦν πλέ­ον ρι­ζι­κῶς καὶ «ἐ­πω­νύ­μως» πρὸς τὰ τε­κται­νό­με­να ἀ­πὸ πλευ­ρᾶς Πα­τρι­αρ­χεί­ου, στὴ δι­α­φαι­νό­με­νη ἀ­πό­φα­ση τοῦ Φα­να­ρί­ου νὰ ἀ­πο­δε­χθεῖ τὸ Πα­πι­κὸ Πρω­τεῖ­ο ὑ­πὸ ὁ­ποι­ον­δή­πο­τε πα­ρα­πλα­νη­τι­κὸ τί­τλο, ὅ­πως π.χ. «Πρω­τεῖ­ο δι­α­κο­νί­ας», τὴν στιγ­μὴ μά­λι­στα ποὺ ὁ Πά­πας δὲν ἀ­παρ­νή­θη­κε οὐ­δε­μί­α ἀ­πὸ τὶς κα­κο­δο­ξί­ες του καὶ εὑ­ρί­σκε­ται ἐ­κτὸς τῆς ΜΙΑΣ Ἐκ­κλη­σί­ας καὶ ἄ­ρα δὲν μπο­ρεῖ νὰ συ­να­πο­φα­σί­ζει, ὡς νὰ ἀ­πο­τε­λεῖ μέ­λος της, πα­ρὰ μό­νον ἐ­ὰν με­τα­νο­ή­σει κι ἐ­πι­στρέ­ψει σ’ αὐ­τήν. Ὡς ἐκ τού­του γί­νε­ται ἀν­τι­λη­πτό, ὅ­τι ὁ­ποι­α­δή­πο­τε ὑ­πο­χώ­ρη­ση στὸ ση­μεῖ­ο αὐ­τό, θὰ ἀ­πο­τε­λέ­σει ἐ­σχά­τη μει­ο­δο­τι­κὴ ἐ­νέρ­γεια τοῦ Πα­τρι­αρ­χεί­ου καὶ ὅ­σων Ἱ­ε­ραρ­χῶν τὴν ὑ­πο­στη­ρί­ξουν.

Στὸν κα­τά­λο­γο αὐ­τῶν ποὺ ἐ­πω­νύ­μως δι­α­φω­νοῦν —μα­ζὶ μὲ τὶς ἑ­κα­τον­τά­δες χι­λιά­δες τῶν ἁ­πλῶν, ἀλ­λὰ συ­νει­δη­τῶν πι­στῶν τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας, ποὺ δὲν ἔ­χουν δυ­να­τό­τη­τα πρό­σβα­σης στὰ Μ.Μ.Ε. γιὰ νὰ ἐκ­φρά­σουν τὴ δι­α­φω­νί­α τους— προ­σθέ­του­με μὲ αὐ­τὸ τὸ Δελ­τί­ο καὶ τὴ φω­νὴ τῆς «Φι­λορ­θο­δό­ξου Ἑ­νώ­σε­ως “Κο­σμᾶς Φλα­μιᾶ­τος”­», ὅ­πως καὶ τὴ φω­νὴ με­ρι­κῶν συλ­λό­γων καὶ σω­μα­τεί­ων ποὺ μᾶς ἐ­ξου­σι­ο­δό­τη­σαν, καὶ ζη­τοῦ­με συμ­πλη­ρω­μα­τι­κὰ ἀ­πὸ τὴν Ἱ­ε­ρὰ Σύ­νο­δο ν’ ἀ­φουγ­κρα­στεῖ καὶ νὰ σε­βα­σθεῖ τὴ φω­νὴ τοῦ λα­οῦ τοῦ Θε­οῦ, νὰ πα­ρέμ­βει πρὶν τὴν 16 Ὀ­κτω­βρί­ου, ἡ­μέ­ρα ἐ­νάρ­ξε­ως τῆς Συ­νάν­τη­σης τῆς Μι­κτῆς Ἐ­πι­τρο­πῆς στὴν Κύ­προ, καὶ νὰ πά­ρει δυ­να­μι­κὲς ἀ­πο­φά­σεις ποὺ θὰ ση­μα­το­δο­τή­σουν τὴν ἐ­πι­στρο­φὴ στὴν Πα­τε­ρι­κὴ Πα­ρά­δο­ση, τὴν ὁ­ποί­α τό­σες δε­κα­ε­τί­ες ἡ οἰ­κου­με­νι­στι­κὴ ἰ­δε­ο­λο­γί­α ἔ­χει κα­τα­κρε­ουρ­γή­σει, δι­α­φο­ρε­τι­κὰ ἡ Ἱ­ε­ρὰ Σύ­νο­δος θὰ εἶ­ναι ὑ­πό­λο­γος ἀ­πέ­ναν­τι στὸ Τρι­α­δι­κὸ Θε­ό μας.

Προ­τεί­νου­με στὶς ἀ­πο­φά­σεις της ἡ Ἱ­ε­ρὰ Σύ­νο­δος νὰ ἐν­σω­μα­τώ­σει καὶ τὶς δύ­ο πα­ρα­κά­τω αἰ­τι­ο­λο­γη­μέ­νες προ­τά­σεις μας:

Πρώ­τη Πρό­τα­ση: Νὰ ἀ­πο­φα­σί­σει ἡ Ἱ­ε­ρὰ Σύ­νο­δος τὴν μὴ ἀ­πο­στο­λὴ ἀν­τι­προ­σώ­πων στὴν Κύ­προ, ὅ­πως ἔ­πρα­ξε καὶ ἡ Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Βουλ­γα­ρί­ας. Καὶ τοῦ­το, δι­ό­τι:

Ὁ Δι­ά­λο­γος εἶ­ναι «ση­μα­δε­μέ­νος» —ἐ­κτὸς τῶν ἄλ­λων— καὶ για­τὶ ὁ συμ­πρό­ε­δρος τῆς Μι­κτῆς Ἐ­πι­τρο­πῆς Μη­τρο­πο­λί­της Περ­γά­μου κ. Ζη­ζι­ού­λας, ἀ­σε­βών­τας καὶ ὑ­πο­τι­μών­τας τὴν Ἐκ­κλη­σί­α μας, ἀρ­νή­θη­κε νὰ πα­ρά­σχει τὶς δι­ευ­κρι­νή­σεις ποὺ τοῦ ζη­τή­θη­καν γιὰ τὶς πα­πι­κὲς «ἐκ­κλη­σι­ο­λο­γι­κὲς ἀν­τι­λή­ψεις» ποὺ θὰ ἀ­πο­τε­λέ­σουν τὴν ρα­χο­κο­κα­λιὰ τῶν συ­ζη­τή­σε­ων πε­ρὶ τοῦ πα­πι­κοῦ Πρω­τεί­ου στὴν Κύ­προ.

Πράγ­μα­τι, ἡ Ἱ­ε­ρὰ Σύ­νο­δος ἐ­ζή­τη­σε τὶς «δι­α­σα­φή­σεις» αὐ­τές, ἐ­δῶ καὶ δύ­ο χρό­νια, μὲ τὸ ὑ­π’ Ἀ­ριθμ. Πρωτ. 3512/8-10-2007 Ἔγ­γρα­φό της. Καὶ τοῦ­το δι­ό­τι οἱ πα­πι­κὲς θέ­σεις ποὺ προ­συ­πέ­γρα­ψε ὁ Πά­πας ἦ­ταν ὄ­χι μό­νο προ­σβλη­τι­κές, ἀλ­λὰ καὶ προ­κλη­τι­κό­τα­τες ἐν ὄ­ψει τῶν συ­ζη­τή­σε­ων, ἀ­φοῦ σ’ αὐ­τὲς ὑ­πάρ­χει ἡ θέ­ση ὅ­τι μό­νον ἡ αἱ­ρε­τι­κὴ πα­πι­κὴ «ἐκ­κλη­σί­α» εἶ­ναι ἡ ΜΙΑ Ἐκ­κλη­σί­α∙ τὴν δὲ Ὀρ­θό­δο­ξη, δὲν τὴν θε­ω­ρεῖ οὔ­τε κἂν ἰ­σό­τι­μη μὲ τὴν πα­πι­κή, ἀλ­λὰ ὡς Ἐκ­κλη­σί­α μὲ ἐλ­λεί­ψεις καὶ φυ­σι­κὰ κα­τώ­τε­ρη. Δι­α­βά­ζου­με: «Ἡ μό­νη ἀ­λη­θι­νὴ Ἐκ­κλη­σί­α, ἡ ὁ­ποί­α δι­α­τη­ρεῖ τὰ γνή­σια στοι­χεῖ­α, τὰ ὁ­ποῖ­α κα­θώ­ρι­σεν ὁ Χρι­στός διὰ τὴν Ἐκ­κλη­σί­αν (­!­!­!­), εἶ­ναι η “κα­θο­λι­κὴ Ἐκ­κλη­σί­α”… ἡ ὁ­ποί­α δι­οι­κεῖ­ται ὑ­πὸ τοῦ δι­α­δό­χου τοῦ Πέ­τρου». Οἱ ἄλ­λες Ἐκ­κλη­σί­ες «οἱ ἐ­πί­σκο­ποι τῶν ὁ­ποί­ων δὲν εὑ­ρί­σκον­ται εἰς κοι­νω­νί­αν με­τὰ τοῦ δι­α­δό­χου τοῦ Πέ­τρου,… ἔ­χουν “ἐκ­κλη­σι­ο­λο­γι­κόν ἔλ­λει­μα”­»­!­.­..

Ὑ­π’ ὄ­ψιν ὅ­τι ὁ Πα­τριά­ρχης, πα­ρό­λο ποὺ τοῦ ἐ­ζη­τή­θη ν’ ἀ­παν­τή­σει στὸ δό­λιο «ἀ­δελ­φι­κὸ» αὐ­τὸ μα­χαί­ρω­μα τοῦ Βα­τι­κα­νοῦ, ποὺ το­πο­θε­τοῦ­σε τὴν Ὀρ­θό­δο­ξη Ἐκ­κλη­σί­α πιὸ κά­τω καὶ ἀ­πὸ τὸ αἱ­ρε­τι­κὸ πο­λι­τι­κο-θρη­σκευ­τι­κὸ Κρά­τος τοῦ Πά­πα, ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος τὸ ἀρ­νή­θη­κε. Ὁ­πό­τε, ποι­ός τά­χα Δι­ά­λο­γος «ἐ­πὶ ἴ­σοις ὅ­ροις» θὰ γί­νει στὴν Κύ­προ; Τί Δι­ά­λο­γος μπο­ρεῖ νὰ γί­νει με­τα­ξὺ τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ καὶ τοῦ Κρά­τους τοῦ Βα­τι­κα­νοῦ;­.­.. Καὶ πῶς θὰ συμ­με­τά­σχει ἡ Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Ἑλ­λά­δος σὲ ἕ­να τέ­τοι­ο παι­χνί­δι ἀ­πο­δο­χῆς τῶν με­τα­ξὺ Φα­να­ρί­ου καὶ Βα­τι­κα­νοῦ συμ­πε­φω­νη­μέ­νων ἀν­τι­χρί­στων ἀ­νου­σι­ουρ­γη­μά­των;

Δεύ­τε­ρη Πρό­τα­ση: Νὰ ζη­τή­σει ἡ Ἱ­ε­ρὰ Σύ­νο­δος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος ἀ­πὸ τὸν Πα­τριά­ρχη κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο τὴν ἐ­φαρ­μο­γὴ ἐ­πὶ τέ­λους τῶν Ἱ­ε­ρῶν Κα­νό­νων, ποὺ ἀ­πα­γο­ρεύ­ουν τὶς συμ­προ­σευ­χές, ὑ­πεν­θυ­μί­ζον­τάς του ὅ­τι ὁ ἴ­διος, σὲ ἐ­πι­στο­λή του πρὸς τοὺς Ἁ­γι­ο­ρεῖ­τες τὸ 1999, δή­λω­νε ὅ­τι εἶ­ναι ἀν­τί­θε­τος μὲ τὶς συμ­προ­σευ­χὲς με­τα­ξὺ ὀρ­θο­δό­ξων καὶ αἱ­ρε­τι­κῶν. Ὑ­περ­θε­μα­τί­ζον­τας —μά­λι­στα— σὲ ὀρ­θο­δο­ξί­α (ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος) δή­λω­νε, ὅ­τι εἶ­ναι ἀν­τί­θε­τος ὄ­χι μό­νον μὲ ἐ­κεῖ­νες τὶς συμ­προ­σευ­χὲς ποὺ γί­νον­ταν σὲ να­οὺς —τὶς ἐ­πί­ση­μες— ἀλ­λὰ καὶ μὲ ἐ­κεῖ­νες ποὺ γί­νον­ται στὶς κα­τ’ ἰ­δί­αν συ­ναν­τή­σεις». Ὑ­πεν­θύ­μι­ζε ἐ­πί­σης ὁ Πα­τριά­ρχης, ὅ­τι τὸ Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο πρω­το­στά­τη­σε γι’ αὐ­τὴ τὴν ἀ­πα­γό­ρευ­ση τῶν συμ­προ­σευ­χῶν κα­τὰ τὴν «Δι­ορ­θό­δο­ξον Συ­νάν­τη­σιν τῆς Θεσ­σα­λο­νί­κης»­[1]­!­!! Αὐ­τὰ ὅ­μως στὰ λό­για, για­τὶ —ὅ­πως στὰ προ­η­γού­με­να Δελ­τί­α μας ἀ­πο­δεί­ξα­με μὲ δε­κά­δες φω­το­γρα­φί­ες— ὁ Πα­τριά­ρχης συλ­λαμ­βά­νε­ται ψευ­δό­με­νος, ἀ­φοῦ πρὶν γρά­ψει τὰ ἀ­νω­τέ­ρω ἤ­δη συμ­προ­σευ­χό­ταν —καὶ συ­νε­χί­ζει νὰ συμ­προ­σεύ­χε­ται— μὲ ἑ­τε­ρό­δο­ξους Ἐ­πι­σκό­πους καὶ Ἐ­πι­σκο­πί­νες σὲ ὅ­λα τὰ πλά­τη καὶ τὰ μή­κη τοῦ πλα­νή­τη!

Ἐκ μέ­ρους τῆς «Φι­λορ­θο­δό­ξου Ἑ­νώ­σε­ως “Κο­σμᾶς Φλα­μιᾶ­τος”» ἀ­να­κοι­νώ­νου­με ὅ­τι τὰ μέ­λη μας φρον­τί­ζουν ὥ­στε, σὲ συ­νεν­νό­η­ση μὲ τοὺς ὑ­πευ­θύ­νους ἱ­ε­ρεῖς, νὰ πραγ­μα­το­ποι­η­θοῦν κά­ποι­ες ὁ­λο­νυ­κτί­ες τὴν πα­ρα­μο­νὴ τῆς Συ­ναν­τή­σε­ως τῆς Μι­κτῆς Ἐ­πι­τρο­πῆς Δι­α­λό­γου στὴν Κύ­προ.

Εὐ­χῆς ἔρ­γον θὰ ἦ­ταν καὶ ἡ Ἱ­ε­ρὰ Σύ­νο­δος νὰ προ­τρέ­ψει τὰ μέ­λη τῆς Ἱ­ε­ραρ­χί­ας, ὥ­στε σὲ κά­θε Μη­τρό­πο­λη νὰ γί­νει ἔ­στω καὶ μί­α ὁ­λο­νυ­κτί­α, ὥ­στε στὴ Συ­νάν­τη­ση τῆς Κύ­πρου (26-23 Ὀ­κτω­βρί­ου 2009) ὁ Θε­ὸς νὰ μὴν ἐ­πι­τρέ­ψει —φω­τί­ζον­τάς τους καὶ στε­ρε­ώ­νον­τας τὸ ὀρ­θό­δο­ξο φρό­νη­μά τους— τὴν πε­ραι­τέ­ρω ὑ­πο­χω­ρη­τι­κό­τη­τα τῶν Ὀρ­θο­δό­ξων συ­νέ­δρων στὰ σχέ­δια τοῦ Βα­τι­κα­νοῦ καὶ ὡς ἐκ τού­του νὰ ἀ­πο­τρέ­ψει τὴν «πα­ρά­δο­ση» τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ στὰ χέ­ρια τοῦ προ­α­λει­φό­με­νου ὡς παγ­κό­σμιου πλα­νη­τάρ­χη ἀν­τι­χρί­στου Πά­πα.

Γιὰ τὴν «Φι­λορ­θό­δο­ξη Ἕ­νω­σι “Κο­σμᾶς Φλα­μιᾶ­τος”»

Ὁ Πρό­ε­δρος Λαυ­ρέν­τιος Ντε­τζι­όρ­τζιο

Ὁ Γραμ­μα­τέ­ας, Πα­να­γι­ώ­της Ση­μά­της

Συ­νυ­πο­γρά­φουν καὶ τὰ Σω­μα­τεῖ­α:

• Ὀρ­θό­δο­ξος Χρι­στι­α­νι­κὸς Ἀ­γω­νι­στι­κὸς Σύλ­λο­γος
«Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης», Λάρισα-Βόλος

• «Ὀρθόδοξη Ἐξωτερικὴ Ἱεραποστολή», Καρδίτσα

• Ὀρθόδοξο Κέντρο Πατερικῶν Μελετῶν
«Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός», Μεθώνη Πιερίας

• Ἀγωνιζόμενοι Χριστιανοὶ Λαρίσης

Πατήστε Ragdaies exelixeis.pdf για να δείτε το κείμενο σε μορφή pdf